Głowa (anatomia owada)

Głowa jest pierwszym ważnym segmentem anatomii przez owady .

W wieku dorosłym głowa owada jest zindywidualizowana z klatki piersiowej , w przeciwieństwie do innych stawonogów ( skorupiaków , pajęczaków itp.), W których jest zespolona z klatką piersiową, tworząc głowotułów .

Składa się z torebki głowowej, która przenosi narządy wzroku ( złożone oczy i ewentualnie oczka ), a także kilka par wyrostków, to znaczy pojedynczą parę czułek i części ust . Te ostatnie najczęściej znajdują się w pozycji hipognatycznej (zorientowanej od góry do dołu i prostopadle do osi ciała), ale mogą być również ustawione w pozycji prognatycznej (skierowanej do przodu i równolegle do osi ciała) lub okulistycznej. (odwrócony do tyłu) jak u pluskwiaków ( robaki , cykady , mszyce ).

Może mieć dużą swobodę ruchu, jak u much czy ważek , lub wręcz przeciwnie, jak u wielu chrząszczy .

W głowie znajduje się centralny układ nerwowy , którym jest mózg .

Głowa może być prognatyczna (w wyprostowaniu ciała) lub opisthognathe (prostopadła do osi ciała).

Różne obszary głowy owada

Nazywamy :

• Epicranium w górnej części głowy.
• Collum , czyli część tyłu głowy, odpowiadająca szyi.
• Czoło , obszar między czubkiem głowy (lub wierzchołkiem) a wstawkami czułek.
• Kaptur , część głowy owada poniżej czoła.
• Wierzchołek , szczyt sklepienia czaszki głowy. Część skóry głowy znajdująca się bezpośrednio za czołem, między złożonymi oczami. W tym regionie występują zwykle równe ocelli.
• Dołki , twarzowe lub boczne zagłębienia głowy.
• Subantennial sulcus, maleńka bruzda wgłębna twarzy łącząca clypeus u podstawy czułek.

Skleryty głowy owada

• szew ptilinaire: linia w kształcie odwróconej litery V, na głowie niektórych much, ze względu na istnienie dającego się zauważyć organu, ptiliny , używanej do opuszczenia poczwarki przez imago .

Link zewnętrzny