Svipdagr jest bohaterem dwóch wierszy z mitologii nordyckiej , Grógaldr i Fjölsvinnsmál , które są zgrupowane w jednym zestawie zwanym potocznie Svipdagsmál .
W pierwszym wierszu budzi swoją zmarłą matkę Gróę , völvę , aby zaśpiewała mu pomocnicze zaklęcia, próbując poprosić Menglöda o rękę .
W drugim wierszu Svipdagr przybywa do zamku Menglöd i prowokuje grę pytań z bramkarzem, który mówi, że nazywa się Fiolsvinn „bardzo bystry” i pyta go o imię i pochodzenie. Svipdagr mówi, że nazywa się Vindkald „zimny jak wiatr” i otrzymuje odpowiedzi na swoje pytania: Fiolsvinn mówi mu, że Menglöd jest gotów powitać człowieka o imieniu Svipdagr. Svipdagr następnie ujawnia swoje prawdziwe imię, nazwisko swojego ojca Solbiarta („Błyszczący jak słońce”) i zdobywa prawo do przejścia. Następnie wita go Menglöd.
Nazwę Svipdagr / Svipdag porównano z imieniem Svebdag „Dag Suèbes”, czyli dawnego germańskiego boga dziennego nieba * Teiwaz ( Týr wśród ludów skandynawskich), boga szczególnie czczonego przez Sweby .
Imiona postaci, zarówno fałszywe, jak i prawdziwe, pokazują, że jest to historia oparta na mitologii cyklu rocznego. Świetlisty i słoneczny bohater wciela się w zimowego olbrzyma, aż nadszedł czas na wypełnienie się przeznaczenia i spotkanie z Menglödem, Aurorą roku, symbolem wiosny.