Stefano Canzio

Stefano Canzio Obraz w Infobox. Funkcjonować
Zastępca ( d )
10 grudnia 1890 -27 września 1892
Biografia
Narodziny 3 stycznia 1837
Genua
Śmierć 14 stycznia 1909
Genua
Pogrzeb Panteon na cmentarzu w Staglieno ( d ) (od25 stycznia 1909)
Narodowość Włoski
Zajęcia Oficer , polityk
Tata Michele Canzio ( w )
Małżonka Teresa Garibaldi ( d )
Dzieci Mameli Canzio ( d )
Giuseppe Canzio ( d )
Giuseppe Canzio ( d )
Foscolo Canzio ( d )
Rosa Carlotta Canzio ( d )
Francesca Carlotta Canzio ( d )
Annita Canzio ( d )
Giuseppe Garibaldi Canzio ( d )
Cairoli Canzio ( d )
Leo Canzio ( d )
Anzani Canzio ( d )
Decio Canzio ( d )
Lincoln Canzio ( d )
Brązowy Canzio ( d )
Annita Canzio ( d )
Garibalda Canzio ( d )
Inne informacje
Stopień wojskowy Generał
Konflikty Wojna francusko-niemiecka 1870 r.
Trzecia włoska wojna o niepodległość
Kampania włoska
Wyprawa Tysiąca
Różnica Złoty Medal Walecznych Wojskowych

Stefano Canzio (urodzony w Genui dnia3 stycznia 1837, zmarł w tym samym mieście dnia 14 stycznia 1909) to włoski patriota i żołnierz.

Biografia

Ojciec Stefano Canzio jest Michele Canzio , malarz i scenograf od teatru Carlo Felice oraz członkiem Accademia di Belle Arti ligustica .

Wiosną 1859 roku Stefano Canzio zakończył studia klasyczne i dołączył do grupy ochotników, którzy zaoferowali swoje usługi rządowi w wojnie, która wydawała się nieuchronna. Wraz z Carabinieri genovesi jest jednym z myśliwych alpejskich . Wrócił z wojny entuzjastyczny i wyszkolony przez Giuseppe Garibaldiego, od którego zawsze zyskiwał szacunek i zaufanie. Pracował przy przygotowaniach do wyprawy Tysiąca i wyruszył z Carabinieri genovesi do Marsali . Plik27 maja 1860, został kontuzjowany na moście Ammiraglio przy wjeździe do Palermo .

Leczył się w Genui i szybko wrócił na pole działań, gdzie brał udział w wojnie aż do jej zakończenia. Uzyskuje stopień majora.

W listopadzie towarzyszy Garibaldiemu w drodze do Caprery, gdzie poślubia swoją ledwie szesnastoletnią córkę Teresitę Garibaldi . Następnie brał udział we wszystkich operacjach Garibaldiego w Sarnico , Aspromonte , w Trentino .

Podczas bitwy pod Bezzeccą , gdy walka była na korzyść Austriaków, wykazał się odwagą, która przyniosła mu złoty medal za waleczność.

W 1867 roku spotkał Garibaldiego w Caprera po jego aresztowaniu w Sinalunga . Wyruszają na wybrzeże Toskanii. Canzio podąża za Garibaldim do bram Rzymu, a Garibaldi jest mu winien życie podczas bitew pod Mentaną .

W 1870 r. Udał się za nim do Francji. Najpierw otrzymuje dowództwo sztabu, a następnie, po dowodzonym przez siebie szarży Renois , dowództwo piątej brygady. W Dijon zachowuje się jak bohater, szczególnie podczas walk w Pouilly . Po śmierci Josefa Bossaka-Hauké objął dowództwo pierwszej i ostatniej zjednoczonej brygady.

Wrócił z Francji w randze pułkownika brygady, a Garibaldi awansował go do stopnia generała armii ochotniczej, armii, która już nie istniała.

W ostatnich latach swojego życia był prezesem Autonomicznego Konsorcjum Portu w Genui i wywierał wielki wpływ na klasę robotniczą.

Różnica

Valor militare srebrny medal BAR.svg : Srebrny Medal za Waleczność Wojskową

Źródła

Uwagi i odniesienia


Bibliografia