Sonja biserko

Sonja biserko Obraz w Infobox. Biografia
Narodziny 14 lutego 1948
Belgrad ( Socjalistyczna Republika Serbii , Socjalistyczna Federalna Republika Jugosławii )
Narodowość serbski
Trening Wydział Ekonomii Uniwersytetu w Belgradzie
Zajęcia Działacz na rzecz praw człowieka , pisarz

Sonja Biserko ( serbski zapisany cyrylicą  : Соња Бисерко  ; ur.14 lutego 1948, w Belgradzie , w  RFS Jugosławii ) jest serbskim działaczem na rzecz praw człowieka . Jest założycielką i przewodniczącą Helsińskiego Komitetu Ochrony Praw Człowieka w Serbii.

Plik 8 maja 2013, wraz z Michaelem Kirbym i Marzuki Darusmanem została mianowana członkiem komisji śledczej ONZ ds. praw człowieka w Korei Północnej. Plik18 lutego 2014, publikują raport, który zyskał międzynarodową uwagę.

Biografia

Sonja Biserko jest absolwentką  Wydziału Ekonomii Uniwersytetu w Belgradzie . Przez ponad 20 lat, aż do 1991 roku, była dyplomatą byłej Jugosławii w Londynie i ONZ w Genewie . W tym samym roku zrezygnowała ze stanowiska dyplomatycznego w proteście przeciwko polityce Slobodana Miloševicia związanej z rozwojem nacjonalizmu w kraju. . W Genewie w 1991 roku zorganizowała jedno z pierwszych spotkań opozycji jugosłowiańskiej w Miloszević. W 1994 roku założyła Helsiński Komitet Ochrony Praw Człowieka w Serbii (HCHRS) i jest jego obecnym przewodniczącym. HCHRS, członek europejskiej sieci Helsińskich Komitetów Praw Człowieka, który był kiedyś częścią   nieistniejącej już Międzynarodowej Helsińskiej Federacji Praw Człowieka , jest profesjonalną organizacją, która działa na rzecz promowania praworządności i ochrony praw człowieka w Serbii, działając przeciwko dogmatom nacjonalistycznym, dokumentując zbrodnie wojenne i działając jako rzecznik ofiar i osób pozbawionych praw wyborczych.

Praca Biserki na rzecz praw człowieka obejmuje dokumentowanie nastrojów nacjonalistycznych po wojnie w Kosowie , ciągłe groźby dla mniejszości, próby fałszowania lub zaprzeczania historii oraz wysiłki na rzecz podkopania wielokulturowego społeczeństwa byłej Jugosławii . Poprzez swoje aktywne wsparcie dla mniejszości i społeczności uchodźców w Serbii i Kosowie, stara się w szczególności promować dialog między Serbami a kosowskimi Albańczykami.

Jako głos sprzeciwu krytykujący nacjonalistyczny program jej kraju jest postacią kontrowersyjną. WKwiecień 1997, przemawia na konferencji poświęconej ludobójstwu, zbrodniom przeciwko ludzkości i wojnie, sponsorowanej przez Centrum Praw Człowieka Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley , na temat roli mediów serbskich w przygotowaniach do ludobójstwa w byłej Jugosławii w przemówieniu zatytułowanym „Raport z Killing Fiels”.

W swoim przemówieniu z okazji przyjęcia Nagrody Praw Człowieka Miasta Weimer w 2009 r. Potwierdza swoje przekonanie, że niedawną przeszłość Serbii i związane z nią traumy można przekroczyć jedynie dzięki znajomości i zrozumieniu tej przeszłości. Zadaniem Komitetu Helsińskiego jest próba rzucenia światła na represje i fałszowanie przeszłości. Jej zdaniem zmiany w Serbii i regionie można osiągnąć tylko wtedy, gdy zostanie ujawniona prawda.

Twierdzi, że utrzymywanie się aspiracji nacjonalistycznych stworzyło wrogi klimat w stosunku do wszystkich nie-nacjonalistycznych wartości, w tym praw człowieka, i podkreśla potrzebę strategicznej zmiany, wzywając do stworzenia „moralnego minimum” w społeczeństwie i polityce jako podstawy. państwa serbskiego, torując drogę do konsolidacji demokracji i współpracy regionalnej. Ta „minimalna moralność” oznacza szczerą współpracę z Międzynarodowym Trybunałem Karnym dla Byłej Jugosławii w Hadze i uznanie pracy Trybunału za moralny punkt odniesienia.

Pracownicy Biserko i HCHRS są narażeni na groźby i zastraszanie. Uważa się, że włamania do jej domu w 2005 i 2006 r. Mają związek z działaniami urzędników państwowych, którzy rozpoczęli kampanię nękania i zastraszania dyrektorów szeregu organizacji pozarządowych zajmujących się prawami człowieka w Serbii. W 2008 r. Duża grupa protestujących, w tym członkowie Ruchu i Protestu 1389 r., Zebrała się przed biurem HCHRS, krzycząc groźby, z których wielu wymierzyło w Sonję Biserko, pozostawiając duże kartonowe pudełko ze swastyką na zewnątrz budynku.

HCHRS otrzymuje liczne listy z pogróżkami, niektóre zawierające wyraźne groźby śmierci skierowane przeciwko Sonji Biserko, która nie ma ochrony policyjnej. W gazecie ukazał się artykuł, w którym nazwano ją „zdrajczynią jednorodności pierwotnych Serbów” (lub bardziej ogólnie „wrogiem Serbów”), ujawniając jej adres i informacje o jej rodzinie. Dane osobowe jego rodziny są również publikowane na stronie internetowej gazety. Uważa się, że ataki i zastraszanie przez te media mają związek z publikacją rocznego raportu HCHRS w 2007 r., Który koncentruje się na zbrodniach przeciwko ludzkości popełnionych przez serbską administrację na Bałkanach w latach 90.

Sonja Biserko jest autorką książki Srbija na Orijentu ( Wschodnia Serbia ) i Jugosławii Implosion: The Fatal Attraction of Serbian Nationalism . Wśród swoich około 140 innych publikacji pisze o ludobójstwie w Srebrenicy , upadku Vukovaru , wojnach w byłej Jugosławii i zbrodniach wojennych, a także relacjach procesowych Slobodana Milosevicia i Vojislava Seselja . Jego praca dokumentuje rolę serbskich instytucji, w tym Serbskiego Kościoła Prawosławnego i Serbskiej Akademii Nauk i Sztuki, w promowaniu serbskiego ekstremizmu i służył w  Międzynarodowym Trybunale Karnym dla Byłej Jugosławii .

Sonja Biserko jest jednym z założycieli ruchu europejskiego w Jugosławii, Centrum Antywojennego przy Forum Stosunków Międzynarodowych w Belgradzie. Została mianowana starszym członkiem Amerykańskiego Instytutu Pokoju.

Brat Sonji Biserko jest członkiem Chorwackiej Gwardii Narodowej podczas walk z Serbami w Krajinie . Jej śmierć niszczy ją i jest znana w Serbii jako zagorzały przeciwnik serbskiego nacjonalizmu.

Nagrody

Zobacz też

Bibliografia

  1. Miasta Weimar prasowej 426a / 09, 10 listopada 2009. Źródło: 30 kwietnia 2010
  2. Adres wręczenia Nagrody Praw Człowieka Miasta Weimaru, Sharon Silber, 10 grudnia 2009 r. [1] ; pobrane 30 kwietnia 2009
  3. Przewodniczący Rady mianuje członków komisji śledczej ds. Republiki Ludowo-Demokratycznej w Korei ; pobrano 8 maja 2013 r.
  4. „  Raport Komisji Śledczej ds. HR w Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej  ” , Ohchr.org (dostęp 26 listopada 2015 )
  5. „  Seria głośników - The Miloszević Problem  ” ( Archiwum • wikiwix • Archive.is • Google • Co zrobić ) , United States Holocaust Memorial Museum ,12 kwietnia 2001(dostęp 25 listopada 2015 )
  6. „  SONJA BISERKO. Srebrenica, piętnaście lat później  ”, Courrier international ,13 lipca 2010( czytaj online , sprawdzono 12 sierpnia 2018 r. )
  7. „  Jugosławia: Interview with Sonja Biserko  ”, Le Courrier des Balkans ,1 st maja 1999( czytaj online , sprawdzono 12 sierpnia 2018 r. )
  8. „  Serbia: Media groźby i agresywne zastraszanie obrończyni praw człowieka Sonji Biserko  ” , Front Line (dostęp: 25 listopada 2015 )
  9. „  Sonja Biserko / Reporting from the Killing Fields  ”, nettime.org (dostęp 7 sierpnia 2011 )
  10. przemówienie o przyjęciu nagrody Miasta Weimaru na rzecz Praw Człowieka, 10 grudnia 2009 r . ; pobrane 30 kwietnia 2009.
  11. „  Yugoslavia's Implosion: The Fatal Attraction of Serbian Nationalism  ” (dostęp 25 listopada 2015 r. )
  12. (sr) "  Da li ste znali ove detalje u vezi Sonje Biserko!? - INTERMAGAZIN  ” , INTERMAGAZIN ,21 kwietnia 2014( czytaj online , sprawdzono 12 sierpnia 2018 r. )
  13. "  About Sonja Biserko - University of Oslo  " , Uio.no,22 października 2010(dostęp 25 listopada 2015 )

Linki zewnętrzne