Song sokze | ||
Hangeul | 성석제 | |
---|---|---|
Seong Seok-je , urodzony dnia5 lipca 1960w Sangju w prowincji Gyeongsangbuk-do w Korei Południowej jest południowokoreańskim poetą, pisarzem i malarzem .
Urodził się Seong Seok-je 5 lipca 1960w Sangju w północnej prowincji Gyeongsang . Studiował prawo na Uniwersytecie Yonsei w Seulu . Debiutował w 1986 roku pierwszymi pięcioma wierszami opublikowanymi w Munhak-sasang . W 1991 roku wydał zbiór wierszy, zanim poświęcił się pisaniu opowiadań, które według słów autora są rodzajem literatury „w połowie drogi między powieścią a poezją”. W 1993 roku zrezygnował z pracy i poświęcił się wyłącznie pisaniu. W 1995 roku w letnim wydaniu Munhakdongne z 1995 roku ukazuje się jego pierwsze nowe 4, 5 ostatnich sekund mojego życia ( Nae-ui insaeng Majimak 4 5cho ) .
W 2002 roku zdobył nagrodę Dong-in za Tak wyrażony Hwang Man-geun ( Hwang man-geuneun ireotke malhaetda ), aw 2004 roku Nagrodę w dziedzinie literatury współczesnej ( Hyundae Munhak ) dla Mon cher bel ami ( Nae go- a beotnim ) .
W jego opowieściach pojawiają się zwyczajne postacie, czasem marginalne, którym oddaje stronę zarówno naiwną, jak i kultywowaną, zanim umieści ich w nieodpowiednich sytuacjach życia codziennego. Jego historie są celowo przepojone humorem, do tego stopnia, że zostały skrytykowane za nadmierne drwiny.
Koreański Instytut Tłumaczeń Literackich (LTI Korei) podsumowuje swoją pracę w ten sposób:
Seong Seok-je to niezwykle utalentowany gawędziarz. Znajoma strona, którą odnajdujemy w postaciach jego opowieści, nawet jeśli czasami wydają się karykaturalne, przenosi nas z powrotem do naszego codziennego życia, do ludzi, których znamy i często odwiedzamy. Badając udręki codziennego życia, wprowadza ostry akcent humoru do zwykłych zmartwień każdego. Ta cecha jest szczególnie widoczna w jego opowiadaniu Innocence ( Sunjeong ), w którym małe dziecko, którego rodzice nie znamy, wyrzeka się uczucia szczeniąt, aby zostać ekspertem w złodziejstwie, zanim ta czynność doprowadzi go do ruiny. Pomimo prostoty swoich historii, umiejętnie żongluje kłamstwami i naciskiem, empatią, śmiechem i patosem, aby zapewnić ciągłą przyjemność z czytania.