W tym artykule wymieniono ultra-widoczne szczyty , to znaczy szczyty, których dominacja topograficzna (lub wysokość punktu kulminacyjnego) przekracza 1500 m .
Poniższa lista ogranicza się do szczytów, których widoczność topograficzna przekracza 1500 m . To ograniczenie umożliwia ograniczenie liczby wierzchołków do akceptowalnej liczby. Taki szczyt jest czasami nazywany „ ultra widocznym szczytem ” lub po prostu „ultra”.
Do końca 2000 roku na Ziemi zidentyfikowano 1519 ultra-widocznych szczytów: 654 w Azji , 360 w Ameryce Północnej , 209 w Ameryce Południowej , 119 w Europie (łącznie z Kaukazem ), 84 w Afryce , 54 w Australazji i 39 w Antarktyda .
Wśród głównych światowych szczytów wiele jest spełniających to kryterium, jak Everest , K2 , Kilimandżaro , Mont Blanc czy Mount Olympus . Inne wysokie i znane szczyty, takie jak Eiger lub Matterhorn , nie mają wystarczająco dużej widoczności. Niektóre szczyty znajdują się w trudno dostępnych miejscach, w tym 39 na Grenlandii , najwyższe na arktycznych wyspach Novaya Zemlya , Jan Mayen i Spitsbergen oraz 136 w Himalajach . W Kolumbii Brytyjskiej niektóre szczyty nie mają nawet powszechnie rozpoznawalnej nazwy.
Niektóre z tych szczytów nie zostały zdobyte, na przykład najwyższy szczyt gór Finisterre , Sauyr Zhotasy , Mount Siple (prawdopodobnie) i Gangkhar Puensum .
Afryka ma 83 ultra wybitnych szczytów.
Ameryka Północna ma 360 ultra wybitnych szczytów:
Południowej Ameryki ma 209 ultra wybitnych szczytów.
Na południu 60 th równolegle z 39 bardzo znaczących pików:
Azja ma 649 ultra widocznych szczytów:
Europa ma 119 ultra widocznych szczytów:
Oceania ma 55 ultra wybitnych szczytów.