Transatlantycka firma transportowa

Komercyjna Transatlantycka Firma Transportowa (SCTT)
kreacja	1920
Zanik	absorpcja fuzji w 1986 r.
Forma prawna	Społeczeństwo komercyjne
Hasło reklamowe	„ Świat na wyciągnięcie ręki ”
Siedziba firmy	32-34 rue de Lisboa , 75008, Paryż Francja
Czynność	Spedytor Fracht
Przedsiębiorstwo macierzyste	Logistyka Bolloré
Spółki zależne	SCTT-Orient SCTT-AO (Afryka Zachodnia) SCTT-OI (Ocean Indyjski) SCTTM (Mauretania) SCTTV Transatour SCTT Madagaskar
Efektywny	700 pracowników (1982)
Obrót handlowy	1.200 milionów franków (1982 - skonsolidowane)

Société Commercial de transporty transatlantiques (SCTT) ( Omnium Maritime et komercyjne do 1927 roku), to francuski spedytor , który działa między 1920 i 1986 roku w międzynarodowym transporcie morskim przemysłowej.

Historyczny

Założona w 1920 roku przez Pierre'a Olphe-Galliarda , SCTT była jedną z największych francuskich firm transportowych , z siedzibą w Paryżu i licznymi oddziałami w różnych portach na całym świecie (Wschód, Afryka Zachodnia, USA, Brazylia).

Podczas II wojny światowej SCTT odegrał szczególną rolę, przewożąc koleją sprzęt wojskowy do ruchu oporu w całym kraju .

SCTT był jednym z pierwszych francuskich spedytorów, który zainteresował się transportem z fabryki do lokalizacji kompletnych jednostek przemysłowych i rozwijał zagraniczne zakłady.

Jehan Duhamel, prezes i dyrektor generalny, sprzedał firmę w 1986 r. firmie Saga France, która połączyła się z SDV w 2015 r., aby stać się wiodącą francuską grupą transportu morskiego Bolloré Logistics .

Projekty na dużą skalę

SCTT specjalizuje się w międzynarodowym transporcie materiałów stanowiących kompleksy przemysłu ciężkiego , w szczególności:

• 20 rafinerii ropy naftowej ( Porvoo , Ispahan itp.),
• 15 cementowni ( Cantagalo itp.),
• 12 zakładów petrochemicznych ( Ras Lanouf , Arzew itp.),
• 20 elektrowni.

Prezydencja i kierunek

• Pierre Olphe-Galliard od 1920 do 1954 roku,
• Jean Olphe-Galliard od 1954 do 1982 roku,
• Jean-Pierre Olphe-Galliard od 1982 do 1985 roku,
• Jehan Duhamel od 1985 do 1987 roku.

Uwagi i referencje

1. Przewodnik po oleju: tom 57
2. Firmy i dostawcy czarnoafrykańskich, 1980, s. 34
3. System Informacji Patronów i Patronów
4. Firma n o  2 15 kwietnia, 1953, strona 30
5. Decyzje, tom 4 ze Stanów Zjednoczonych. Federalna Komisja Morska
6. La Gazette Provençale, 27 kwietnia 1954
7. Stolica Lyonu, 1940-1944, Henri Amoretti (Nvlle. Edition)
8. Rynki tropikalne i śródziemnomorskie, tom 38, strona 1015, 1982
9. Kto jest kim we Francji?
10. Le Négoce International: XIIIe-XXe siècle, François Crouzet, Association française des historyns economistes Economica, 1989-249 stron
11. Dokumentacja zrównoważonego rozwoju
12. Przemysł naftowy w Europie, Chemia gazowa, tom 34, 1966
13. The Petroleum Gas-Chemical Industry, tom 47, 1979
14. Europa, Outremer, numery 573-584, 1977
15. Rynki tropikalne i śródziemnomorskie, numery 1951-1963, 1983
16. Journal of Merchant Marine and Air Navigation, tom 61