W anatomii syfon jest mechanicznym narządem rurkowym, mniej więcej długim i czasem ruchomym, obecnym u niektórych zwierząt (w szczególności mięczaków , larw komarów, a nawet mięczaków ).
Jego główną funkcją jest umożliwienie przenikania lub wydostawania się płynów (na przykład wody morskiej lub powietrza powierzchniowego) odpowiednio do lub z wnętrza ciała zwierzęcia.
Z wyjątkiem kilku gatunków, które mają tylko jeden, ślimaki wodne mają na ogół dwa syfony.
Funkcje syfonów różnią się w zależności od gatunku, stylu życia zwierzęcia i etapu jego rozwoju.
Ewolucja wyposażyła mięczaki w szeroką gamę syfonów. W każdym razie, pod względem anatomicznym, jest to przedłużenie płaszcza i prawie zawsze jest podwójne.
W zależności od gatunku, są one wykorzystywane do oddychania, odżywiania, wydalenie nasienia, zapłodnionych jaj lub larw (np glochidia z Unionidae ) lub u samic (zebrać plemników rozproszone w wodzie przez mężczyzn) lub na poszukiwanie środowiska.
Niektóre ślimaki morskie, takie jak ślimaki z rodziny stożkowatych ( Conidae ), używają syfonu pokrytego receptorami chemicznymi, którymi wymachują poza skorupą, aby zbadać środowisko, przeanalizować substancje obecne w wodzie, a tym samym zlokalizować potencjalną zdobycz.
Milczek geoduck , A morskie małże mięczak, który żyje zakopane w piasku na północno-wschodnim wybrzeży Oceanu Spokojnego , posiada syfon, który może wynieść do metra długości.
Syfon wydechowy folady ma narządy świecące w postaci dwóch podłużnych sznurów zbudowanych z dużych fotogenicznych komórek gruczołowych).
W ślimakach wodnych syfony są używane, aby umożliwić oddychanie powierzchniowego powietrza, podczas gdy zwierzę pozostaje poniżej poziomu wody.
Małże morskie i małże słodkowodne mają podwójny syfon:
- syfon inhalacyjny ma podwójny rząd wydłużonych brodawek (podobnych do włosków lub fiszbin tworzących podwójny grzebień), które wykrywają niepożądane cząstki docierające z wodą (omułek zamyka się, aby je wyrzucić);
- drugi syfon znajdujący się w górnej części obudowy usuwa przefiltrowaną wodę.
Duży mięsożerny ślimak morski (rodzina Volutidae ). ; Cymbiola magnifica .
Żerujący ślimak morski Nassarius fossatus (syfon znajduje się po lewej stronie).
Melo amfora w koralowcach podczas odpływu.
Veneridae , syfon zwolniony.
Syfon głowonogów (np. Ośmiornica , kalmary , mątwy itp.), Znajdujący się między głową a resztą ciała, nazywany jest hiponomerem .
Pod względem anatomicznym hiponomer jest rurką mięśniową i byłby rozwinięciem stopy przodka mięczaka.
Uczestniczy w lokomocji, umożliwiając ruchy o szybkiej penetracji i wyrzucaniu wody (kontrolowane przez skurcze płaszcza). Zwierzęta te mogą kierować swoje syfony w różnych kierunkach, aby zmienić swoją ścieżkę. Syfon ośmiornicy działa zatem na tej samej zasadzie, co silnik odrzutowy hydrojetu lub samolotu (akcja / reakcja).
W nautilus hyponomer różni się od innych głowonogach tym, że klapa jest z jednego kawałka, który jest zagięty. Nie wiadomo jeszcze, czy amonity posiadały hyponome, a jeśli tak, jaką mógł mieć formę.
Larwy niektórych gatunków komarów lub much używają syfonu do wyciągania powietrza z powierzchni.