W północnych dzielnic Marrakeszu tworzą zbiór okręgów głównie mieszkaniowych. Należą one do okręgu Guéliz i są ograniczone na zachodzie linią kolejową łączącą Marrakesz z Casablanką , na południu okręgami Semlalia , Guéliz i medyną Marrakeszu , a na północnym wschodzie przez oued Issil , za którymi to gaj palmowy . Wspólnym mianownikiem tych dzielnicach jest, że zostały zbudowane głównie między niezależnością i koniec XX -go wieku .
Trzy główne osie ruchu na północy Marrakeszu to aleja Allal El Fassi , aleja Moulay Abdallah ( droga krajowa 7 , powszechnie nazywana w Marrakeszu „drogą Safi” ) oraz aleja Abdelkrim El Khattabi , częściej nazywana w Marrakeszu. na północ od miasta "route de Casa" ( droga krajowa 9 ). Pierwsze dwie osie zbiegają się na południowym wschodzie niedaleko Ogrodu Majorelle , na poziomie Bab Doukkala .
Daoudiate to najstarszy sektor na północy Marrakeszu. Budowa Daoudiate obejmuje chronologicznie lata 60. i 80. Sektor Daoudiate jest ogólnie sektorem złożonym z dzielnic robotniczych. Składa się z pięciu jednostek miejskich:
Na południowym końcu Daoudiate, pomiędzy avenue Abu Obeïda al-Jarrah i avenue du 11 janvier (która oddziela Bab Doukkala i Bab el Khemis ) kilka ważnych organów administracji, w szczególności Wilaya z regionu Marrakech-Safi. , Dyrekcja regionalna Komisja Wysoka Planowania , akademia regionalna lub ośrodek kultury Dar Attaqafa.
W orbicie Daoudiate znajdują się dwie dzielnice, również popularne.
Amerchich to uniwersytecka dzielnica Marrakeszu . Jest to dzielnica mieszkaniowa klasy średniej. Znaczna część domów jest własnością profesorów uniwersyteckich. Na zewnętrznej granicy Amerchich znajduje się w rzeczywistości Wydział Literatury i Nauk Humanistycznych Uniwersytetu Cadi Ayyad , zainaugurowany w 1978 r., oraz Wydział Nauk Prawnych, Ekonomicznych i Społecznych, zainaugurowany w 1979 r. Istnieje również Wydział Prawny, Ekonomiczny i Nauki społeczne Wyższa Szkoła Sztuk Wizualnych w Marrakeszu , położona niedaleko kampusu uniwersyteckiego.
Oprócz powołania uniwersyteckiego, Amerchich znajduje się również u bram dwóch głównych szpitali w mieście: szpitala Ibn Nafis, specjalizującego się w leczeniu chorób psychicznych oraz szpitala Arrazi , wielospecjalistycznego centrum Szpitala Uniwersyteckiego Mohammeda VI , który jest wspierany przez Centrum Matki Dziecka i Centrum Onkologii.
Na obrzeżach Amerchich znajduje się dynamiczne osiedle Badii, nazwane na cześć pałacu o tej samej nazwie . Znajduje się wzdłuż Avenue Allal El Fassi i ma wiele sklepów.
Na północnym przedłużeniu Amerchich, Hay El Andalous i Hay El Andalous są dwiema nowszymi dzielnicami, które pojawiły się w latach 2000 i 2010. Mają one tę samą kartę urbanistyczną co Amerchich, z szeregiem domów szeregowych w R+1 i R + 2, zamieszkane przez populację klas średnich i wyższych.
Położona na północny zachód od drogi do Casablanki , dzielnica Riad Essalam rozciąga się od dzielnicy Hay El Firdaous. Z tą ostatnią dzielnicą dzieli ten sam statut architektoniczny i ten sam koloryt społeczny. Jest to dzielnica podmiejska, w której mieszkają klasy średnie i wyższe. Pawilony przybierają formę szeregowych domów i małych willi. Dzielnica posiada zamknięte osiedle z ograniczonym dostępem, rezydencję Talmoulkt. Posiada również dużą prywatną szkołę należącą do sieci Elaraki. Pomiędzy Riad Essalam i Hay Charaf znajduje się stary i ważny douar peryrubański na skraju sektora ogrodniczego doliny Tensift : douar Sraghna.
Issil to stosunkowo jednorodna dzielnica mieszczańska, składająca się z pojedynczych domów. Issil tworzy czworobok ograniczony Avenue Allal El Fassi, Boulevard Abdelkrim El Khattabi (droga Casablanki), Boulevard du 18 listopada na południu i Avenue Assif. Mała dzielnica Yamama, położona w pobliżu szkoły średniej Cadi Ayyad, znajduje się na styku Issil, Assif i Sidi Abbad. Między Issil a Avenue Allal El Fassi wciśnięty jest Instytut Kopalń w Marrakeszu oraz Centrum Rozwoju Energii Odnawialnych.
Assif (którego nazwa oznacza „rzeka” w Tamazight ) to dzielnica mieszkaniowa klas średnich i wyższych, zbudowana głównie w latach 80. i 90. Ograniczona jest alejami Allal El Fassi, Assif i bulwarem du 18 listopada. W południowo-wschodnim rozszerzeniu dystryktu Assif znajdują się dwie uczelnie wyższe: Narodowa Szkoła Handlu i Zarządzania Marrakeszu (ENCG) oraz Specjalistyczny Instytut Robót Publicznych (ISTP).
Sidi Abbad to dzielnica mieszkaniowa tworząca czworobok ograniczony drogą do Casablanki, aleją Moulay Abdellah, bulwarem 18 listopada i rue El Barakat. Jest to dzielnica mieszczańska, składająca się prawie wyłącznie z domów szeregowych w R+1 i R+2. Dzielnica zawdzięcza swoją nazwę staremu kanałowi irygacyjnemu zasilanemu przez małe źródło, źródło Sidi Abbad, położone w dzielnicy Arset Ihiri niedaleko Bab Doukkala , w medynie . Do lat 70. kanał ten, Sahrij Sidi Abbad , dostarczał działki znajdujące się w miejscu dzisiejszej dzielnicy.
Dzielnice Aouatif i Majorelle tworzą trapez pomiędzy aleją Yacoub El Mansour na południu, aleją Allal El Fassi na wschodzie, drogą do Safi na zachodzie i rue El Barakat na północy. Aleja El Mouzdalifa i aleja Achjar tworzą kolejne dwie ważne osie dystryktu Aouatif. Siedlisko jest zróżnicowane. Składa się z pawilonów podobnych do tych w dzielnicach Assif i Sidi Abbad, domów szeregowych i budynków mieszkalnych R + 5 wzdłuż Avenue Mouzdalifa.
Na rogu alei Achjar i Allal El Fassi znajduje się Wydział Języka Arabskiego Uniwersytetu Cadi Ayyad . Wreszcie, głównym punktem zainteresowania w okolicy jest słynny Ogród Majorelle , zbudowany w 1931 roku przez malarza i zakupiony w 1980 roku przez Yves Saint Laurent i Pierre Bergé. Stać się wysokim miejscem turystyki, mieści dwa muzea: muzeum Yves Saint Laurent w Marrakeszu i muzeum Berberów.
Dzielnice Hay Charaf, El Fadl, Sanaoubar, Izdihar, Oasis i Jnane Awrad zostały niedawno wybudowane. Wszystkie zostały zbudowane po 2005 roku, a rozwój dzielnic Oasis i Jnane Awrad trwa nadal na początku lat 20. Obwód jest ograniczony linią kolejową na zachodzie, płaskorzeźbą Koudiat El Abid na wschodzie i drogą do Safi do południe. Dzielnice El Fadl i Charaf przecina najnowsza część Avenue Allal El Fassi, zainaugurowana etapami w latach 2008-2010.
Dzielnice Charaf, El Fadl i Sanaoubar, a także pododdziały Charaf i Diar Marjane położone niedaleko hipermarketu Marjane , to głównie budynki mieszkalne o popularnym profilu oraz w mniejszym stopniu domy w zabudowie szeregowej. Dzielnice Izdihar, Oasis i Jnane Awrad to raczej dzielnice klasy średniej, w których dominują pawilony dla Izdihar i Oasis oraz budynki mieszkalne dla Jnane Awrad.
Hay Mabrouka to nowa dzielnica, która powstała na tyłach Jebel Gueliz . Pierwsze pawilony ujrzały światło dzienne około 2005 roku, ale budowa tej dzielnicy, w której miesza się klasa robotnicza i średnia, znacznie przyspieszyła w latach 2010. Od teraz to zabudowa mieszkaniowa dominuje w tej rozległej, otoczonej linią kolejową dzielnicy , droga Safi i aleja Akioud, która oddziela ją od biednej dzielnicy Douar El Koudia .
Różne dzielnice, które tworzą sektor Marrakeszu, są dobrze obsługiwane przez miejską sieć autobusową. W2019teren obsługiwały następujące linie autobusowe :