| Narodziny |
13 listopada 1937 Marsylia |
|---|---|
| Narodowość | Francuski |
| Trening |
Liceum im. Politechniki |
| Czynność | Biznesowy człowiek |
| Różnica | Menedżer roku (2000) |
|---|
Serge Tchuruk , którego prawdziwe nazwisko brzmi Serge Tchurukdichian , urodzony dnia13 listopada 1937w Marsylii jest byłym francuskim menadżerem biznesowym .
Jego rodzice to uchodźcy z Armenii, którzy uciekli z Turcji na początku lat dwudziestych XX wieku . Kupcy osiedlili się we Francji w 1922 roku .
Serge Tchuruk mieszka w Marsylii , w powiecie Lycée Thiers , gdzie kończy wszystkie studia średnie. Jedną z jego pasji jest rugby i zajmuje pozycję trzech czwartych w drużynie rugby RC Marseille XIII.
Uczy się ormiańskiego (w domu nie mówiliśmy).
W 1962 roku ukończył École Polytechnique (promocja X1958). Przy wyjściu wybiera korpus broni , ale małżeństwo z Polką zabrania mu dostępu do „tajemnic obronnych”.
Karierę rozpoczął w Stanach Zjednoczonych w grupie ExxonMobil , gdzie zajmował kilka stanowisk od 1964 do 1979 roku . Stał przewodniczący Mobil Benelux w 1979 roku .
Od 1980 do 1986 roku zajmował różne stanowiska, w tym dyrektora zarządzającego podziału Nawozy w Rhône-Poulenc , francuskiej grupy chemicznej i farmaceutycznej, a ostatecznie został mianowany dyrektorem zarządzającym tej grupy w 1983 roku . W latach 1986-1990 był dyrektorem generalnym Orkem (wcześniej CDF-Chimie ), a następnie dyrektorem generalnym koncernu naftowego Total w latach 1990-1995.
W 1995 roku został dyrektorem generalnym Alcatel-Alsthom, zastępując Pierre'a Suarda . Dzieli grupę na dwie odrębne jednostki:
Następnie zaaranżował przejęcie amerykańskiego producenta sprzętu Lucenta przez Alcatela , którego udziałowcy reprezentują 60% nowopowstałego podmiotu. Po długich przeglądach przeprowadzonych przez władze, zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych, które doprowadziły do sprzedaży działalności satelitarnej firmie Thales w ramach Thales Alenia Space , nowa grupa Alcatel-Lucent została utworzona w1 st grudzień 2006.
Serge Tchuruk opuścił następnie zarząd i został przewodniczącym rady dyrektorów nowego podmiotu.
Plik 1 st październik 2008Serge Tchuruk rezygnuje ze stanowiska w obliczu trudności grupy Alcatel-Lucent .
Z listopad 2014 w grudzień 2015, Serge Tchuruk jest prezesem i dyrektorem generalnym Joule Unlimited, której jest członkiem zarządu od lipiec 2014.
Zadania społecznePlik 26 czerwca 2001podczas konferencji w Londynie Serge Tchuruk, CEO Alcatel, oświadczył: „Mamy nadzieję, że wkrótce będziemy firmą bez fabryk. „ W ten sposób rozpoczyna sprzedaż lub zamknięcie większości ze 120 fabryk swojej grupy. I staje się mistrzem „ fabless ”, strategii polegającej na tym, że firmy koncentrują się na projektowaniu produktów, zlecając ich produkcję podwykonawcom.
Po odejściu z dyrekcji generalnej, aby zostać prezesem zarządu, Serge Tchuruk, nie opuszczając grupy, ale po prostu opuszczając kierownictwo operacyjne, zobaczył złoty spadochron o wartości 5,7 miliona euro. Pojawi się wtedy pytanie, czy taka przewaga pod koniec kadencji jest ogólnie postrzegana jako niepowodzenie w zarządzaniu: w erze Czuruka (1995-2007) cena akcji Alcatela spadła o połowę, a ponieważ jest on prezesem ponad połowę (wycena giełdowa ALU, czyli „Alcatel plus Lucent” jest warta w 2008 r. mniej niż sam Alcatel przed połączeniem w 2006 r. i połowa obecnej wartości Alstomu).
Plik 16 września 2008, 17 europejskich i amerykańskich związków zawodowych grupy Alcatel Lucent wysłało list do Serge'a Tchuruka i Patricii Russo (byłego prezesa Alcatela Lucenta, również beneficjenta złotego spadochronu i od tego czasu zrezygnował) z prośbą o rezygnację ze złotego spadochronu. spadochrony, uważane za „nieprzyzwoite”. To żądanie znaleźć zwolenników politycznych, aw szczególności minister Xavier Bertrand , sekretarz generalny Elizejskiego Claude Guéant , a prezydent MEDEF , Laurence Parisot . W dniu30 października 2008ani Serge Tchuruk ani Patricia Russo nie zwrócili im zasiłków.
Kiedy Serge Tchuruk objął kierownictwo Alcatela w 1995 roku, oparł swoją strategię na ponownym skoncentrowaniu się na telekomunikacji, czyniąc z niej wyspecjalizowaną grupę.
W 2001 roku, po eksplozji bańki internetowej , grupa nadal była gigantem zatrudniającym 150 000 pracowników i posiadającym 120 zakładów przemysłowych. Szef Alcatela marzył o firmie „bez fabryk”,
Alcatel zajmuje centralne miejsce w świecie producentów sprzętu telekomunikacyjnego.
Dwa lata później, w 2003 roku, grupa ma tylko 30 zakładów przemysłowych i 58 000 pracowników.
Oprócz katastrofy przemysłowej i ludzkiej nastąpiła katastrofa finansowa, ponieważ akcja spadła ze 100 do 30 euro. To także główna porażka Czuruka, ponieważ jego strategia miała podnieść cenę akcji poprzez wyładowanie spółki z fabryk o niskiej wartości dodanej.
Jego drugim błędem będzie fuzja z amerykańskim producentem sprzętu Lucent w r grudzień 2006, co okaże się katastrofalne dla obu grup.
Opuszczając Alcatel-Lucent w 2008 roku, Serge Tchuruk opuścił całkowicie bezkrwawą firmę. Jego strategiczna wizja pozbawiła Alcatela jego substancji i zniszczy niegdyś dobrze prosperującą i potężną grupę.
Ten upadek będzie trwał nadal W 2012 roku Alcatel-Lucent opuszcza CAC40, w którym pojawia się od 1987 roku. Cena akcji jest niższa niż 1 euro.
Aby uzyskać pożyczkę, należało zastawić jej portfel patentów, a środek ciężkości grupy przesunął się na Stany Zjednoczone.
W 2005 roku Alcatel został przesłuchany przez amerykański wymiar sprawiedliwości w sprawie korupcji w Kostaryce, a następnie w innych sprawach w Ameryce Łacińskiej. Jednak firma, która stała się Alcatel Lucent, zapłaci tylko 137 milionów dolarów grzywny, a Serge Tchuruk nigdy się nie martwi. Za podobne fakty niemiecki Siemens musiał zapłacić grzywnę w wysokości 800 milionów dolarów. Ta różnica w traktowaniu mogłaby być częścią strategii wprowadzonej przez Stany Zjednoczone od zakończenia zimnej wojny w celu zapewnienia ich ekonomicznej dominacji, strategii opartej głównie na naciskach politycznych i ograniczeniach prawnych, które na nich nakładają. Być może skłoniono Alcatela do połączenia się z Lucentem w 2006 r., Aby uniknąć ostrzejszych sankcji.