Rzeźba społeczna

Rzeźba społeczna to wyrażenie używane do opisania rozszerzoną koncepcję sztuki  i który był promowany przez artysta konceptualny i polityka Josepha Beuysa . Beuys ukuł ten termin, aby przekazać swoją wizję potencjału sztuki w przekształcaniu społeczeństwa. Podobnie jak dzieło sztuki, rzeźba społeczna obejmuje ludzką działalność, która ma na celu uporządkowanie i przekształcenie społeczeństwa lub środowiska. Rzeźbiarz społeczny to artysta, który tworzy struktury społeczne za pomocą języka, myśli, działań i przedmiotów.

Pojęcie „rzeźby społecznej”

W latach sześćdziesiątych Beuys sformułował swoje teorie dotyczące politycznych, społecznych i kulturowych funkcji i potencjałów sztuki. Dziedzicząc po romantycznych pisarzach, takich jak Novalis i Schiller, Beuys kierował się utopijną wiarą w siłę uniwersalnej ludzkiej kreatywności i wierzył, że sztuka może przynieść rewolucyjne zmiany.

Jego idee mają swoje korzenie w antropozofii i twórczości Rudolfa Steinera , której był zdecydowanym zwolennikiem. Beuys wykuł z tych idei koncepcję „ rzeźby społecznej ”, zgodnie z którą społeczeństwo jako całość należy traktować jako wielkie dzieło sztuki (Wagnerowskie Gesamtkunstwerk), do którego każdy może wnieść twórczy wkład. Pomysł streszczony w zdaniu, bodaj najsłynniejszym z Beuysów, zapożyczonym z Novalis: „Każdy człowiek [jest] artystą” .

W filmie „ Joseph Beuys 'public dialog”  Josepha Beuysa i Williama Sharpa (1974, 120 minut), pokazującym nagranie pierwszej dużej debaty publicznej artysty w Stanach Zjednoczonych, Beuys omawia trzy zasady: wolność, demokrację i socjalizm, oświadczając, że znaczenie każdego z nich zależy od pozostałych dwóch.

W 1973 roku Beuys napisał:

„Pod jedynym warunkiem radykalnego rozszerzenia definicji będzie możliwe, aby sztuka i działania związane ze sztuką [udowodniły], że sztuka jest dziś jedyną rewolucyjną siłą ewolucyjną. Tylko sztuka jest w stanie zlikwidować represyjne skutki starczej społecznej system, który wciąż chwieje się na krawędzi klifu: demontaż, aby zbudować "ORGAN SPOŁECZNY JAK DZIEŁO SZTUKI" ... KAŻDY CZŁOWIEK JEST ARTYSTĄ, który ze swojego stanu wolności - sytuacją wolności, której bezpośrednio doświadcza - uczy się określać inne sytuacje CAŁKOWITEGO DZIEŁA SZTUKI PRZYSZŁEGO PORZĄDKU SPOŁECZNEGO ”.

W 1982 roku Beuys został zaproszony do stworzenia pracy dla documenta 7 . Wypuścił duży stos kamieni bazaltowych. Z góry można było zobaczyć, że stos kamieni utworzył dużą strzałkę wskazującą na zasadzony przez niego dąb. Powiedział, że kamienie można przesunąć tylko wtedy, gdy na ich miejscu posadzono inne dęby. W Cassel w Niemczech zasadzono siedem tysięcy dębów . Projekt ten zilustrował ideę definiowania rzeźby społecznej jako interdyscyplinarnej i partycypacyjnej.

W 1991 roku projekt „Rzecz”  czerpał inspirację z koncepcji rzeźby społecznej.

W 2007 roku, podczas Documenta 12 , Kirill Preobrazhenskiy stworzył „Tram 4 Inner Voice Radio” . Jego twórczość jest porównywana przez krytyków do pracy Beuysa „7000 Oaks” .

Organizacja na rzecz Demokracji Bezpośredniej w referendum

Organizacja Demokracji Bezpośredniej przez Plebiscycie , została założona przez Josepha Beuysa, Johannes Stüttgen i Karla Fastabend w dniu 19 czerwca 1971 roku w Düsseldorfie, w formie organizacji politycznej. Celem było wpływanie na modele społeczne za pomocą koncepcji Beuysa w sposób polityczny. Johannes Stüttgen przyczynił się również do rozpowszechnienia idei demokracji bezpośredniej poprzez projekt „ Omnibus ”.

Indywidualny

Beuys uważał, że artystą jest każdy : „każdy aspekt ludzkiej działalności, nawet obieranie ziemniaka, może być dziełem sztuki, o ile jest świadomym aktem”.  Chodzi o to, że każda decyzja, którą podejmujemy, musi być przemyślana i podjęta, aby stworzyć lub wnieść wkład do dzieła sztuki, którym ostatecznie jest społeczeństwo. Ten pogląd zachęca swoich wyznawców, aby stali się bardziej pokorni, zdając sobie sprawę, że są ważną częścią całości, a nie tylko jednostkami.

Bibliografia

  1. Deklaracja Beuys, z 1973 r., Opublikowana w języku angielskim w „Art into Society - Society into Art: Seven German Artists” , autorstwa Caroline Tisdall (Institute of Contemporary Art, Londyn, 1974), str. 48.
  2. Reames, Arborsculpture: Solutions for a Small Planet , 2005 str. 42 ( ISBN  0-9647280-8-7 )
  3. (w) „  Miasto w cieniu Documenta  ” , w Der Spiegel ,15 czerwca 2007(dostęp 18 stycznia 2017 r. )  : "  " Część dzieł sztuki tegorocznej Documenta wydostała się z ciasnych sal wystawowych i weszła do przestrzeni publicznej Cassel, tak jak dzieło Kirill Preobrazhenskiy: "Tram 4 Inner Voice Radio", dźwięk instalacja odtwarzana na ruchliwej drodze ”.  "
  4. (w) „  Omnibus  ” na omnibus.org (dostęp 18 stycznia 2017 )
  5. Weintraub, Danto i Mcevilley, Art On The Edge And Over, „Reformacja polityczna: Joseph Beuys” ,1996

Dalsza lektura

Linki zewnętrzne

Zobacz też