Sam moa

a Tylko oficjalne zawody krajowe i kontynentalne.
b Tylko oficjalne mecze.

Samuela Moa mówi Sam Moa , urodzony14 sierpnia 1986w Tonga , jest nowozelandzkim graczem rugby z pochodzenia Tonga , grającym jako filar . Zadebiutował w National Rugby League („  NRL  ”) z Cronulla Sharks w sezonie 2008 w wieku 22 lat, ale zdecydował się dołączyć do Hull FC w Super League w latach 2009-2012, aby znaleźć miejsce startowe.

Dzięki temu doświadczeniu wrócił do NRL pod barwami Sydney Roosters jako posiadacz i wygrał NRL w 2013 roku oraz World Club Challenge w 2014 roku. W 2017 roku powrócił do Super League, tym razem we francuskiej franczyzie katalońskiej smoki do 2020 roku oraz tytuł Challenge Cup w 2018. w końcu, w 2020 roku dołącza Lezignan i francuską Championship .

Na arenie międzynarodowej rozegrał trzy edycje Pucharu Świata , pierwszą w 2008 roku w koszulce Tonga, drugą w 2013 w koszulce nowozelandzkiej, z którą ukończył finał, i wreszcie trzecią w 2017 z powrotem do Tonga z półfinałem. -finał.

Biografia

Początki z Tonga i pierwsze kroki w NRL

Urodzony w Tonga Sam Moa dorastał w Nowej Zelandii. Wyemigrował do Australii w wieku szesnastu lat po tym, jak grał w spotkaniach z drużyną juniorów Nowej Zelandii u boku Manu Vatuvei i Thomasa Leuluai w 2003 i 2004 roku.

W wieku 20 lat przyjął barwy selekcji Tonga w turnieju kwalifikacyjnym do Mistrzostw Świata 2008 z sukcesem jako Tonga zakwalifikowany.

Zrobił swój wpis z Wests Tigers w National Rugby League, ale nigdy nie został powołany na spotkanie. Następnie dołączył do Cronulla-Sutherland Sharks w 2008 roku i zagrał tylko jedno i tylko jedno spotkanie27 kwietnia 2008 r.przeciwko Zachodnim Tygrysom w NRL. Jego koniec sezonu był jednak naznaczony udziałem w Mistrzostwach Świata 2008 z Tonga, gdzie grał wszystkie trzy mecze jako rezerwowy. Jednocześnie uczy się zawodu hydraulika.

2009-2012: okres Hull FC

Nie mogąc zainteresować klubu NRL, w końcu postanawia spróbować szczęścia w Super League i dołączyć do Hull FC w Anglii , dołączając do rodaków Williego Manu, który doradził mu przyjazd do Anglii i Epalahame Lauaki , tego trio graczy z Tonga. „Mafia tongańska” . Jednak zostawia swoją żonę Jill w Australii i podróżuje tam iz powrotem w zależności od posiadanych wiz. Używany początkowo jako uzupełnienie w sezonie 2009 z czternastoma rozegranymi meczami Super League i sezonem 2010 z dziewiętnastoma rozegranymi meczami, nigdy nie zaczął i pozostał ograniczony do zastępczej roli trenera Richarda Agara .

W sezonie 2011 stopniowo zajmował miejsce startera na stanowisku filaru Hull FC obok Lee Radforda i Marka O'Meleya . Żyje przez cały sezon i gra w ostatniej fazie Super League, którą przerwała przegrana z Leeds . Sezon 2012 gwarantuje mu startową pozycję pomimo zmiany trenera wraz z przybyciem Petera Gentle'a . Wdzięczny za ten okres w Hull deklaruje w 2015 roku „Nie ma wątpliwości, że gdybym nie był w Hull i nie grał w Super Lidze, nie byłbym teraz na tym etapie” .

2013-2016: Mistrz z Kogutami i selekcja w Nowej Zelandii

Jego występy w klubach Super League są zauważane przez NRL i Sydney Roosters of Trent Robinson , rekrutów z sezonu 2013 nie przeznaczonych do zostania właścicielem , ale drugorzędny gracz imponuje Trent Robinson i wkład faktycznie posiadacza . Ten pierwszy sezon 2013 jest najbardziej udany dla Sama Moa. Dzierżawca na stanowisku filaru bierze czynny udział w sukcesie Kogutów, które zdobyły tytuł NRL w finale przeciwko Sea Eagles of Manly-Warringah, gdzie przeważa występ Sama Moa, wywołując kontrowersje w sprawie przyznania nagrody im. tytuł najlepszego gracza finału Daly Cherry-Evans . Po tym tytule następuje zwycięstwo w World Club Challenge na początku sezonu 2014.

Wspierany przez swoich występów w koszulce Roosters, ma przywilej bycia nazywa się do składu Nowej Zelandii na Puchar Świata 2013 , mimo liczenia Tonga na niego. Zagrał tam dwa mecze w fazie grupowej i poszedł za kolegami z drużyny, by przegrać w finale z Australią. Pozostały cztery sezony w Roosters z prawie setką rozegranych meczów, który utrzymuje tam od 2013 do połowy 2016, kiedy jego faworytami są Dylan Napa , Isaac Liu i Jared Waerea-Hargreaves . W tym samym czasie rozpoczął treningi stolarskie, aby przygotować się do kariery zawodowej.

2017-2020: Powrót do Super League z katalońskimi smokami

Pod koniec kontraktu, w wieku 30 lat, postanawia wrócić do Super League i podpisuje kontrakt z Catalans Dragons z siedzibą we Francji, gdzie pozostaje przez cztery sezony. Przy tej okazji deklaruje przyjemność i niecierpliwość, by dołączyć do Perpignan i odkryć tam wraz z rodziną francuski styl życia. W sezonie 2017 klub uniknął spadku w barażach z Leigh, a następnie zdobył pierwszy tytuł w swojej historii w 2018 roku, pokonując Warrington Wolves 20-14 na Wembley. Pod koniec sezonu 2017 wziął udział w swojej trzeciej edycji Pucharu Świata 2017 , tym razem z Tongą, gdzie rozegrał dwa mecze w fazie grupowej, zanim zobaczył, jak jego rodacy dochodzą do półfinału.

2020-: Przyjazd do Lézignan

Pod koniec jego umowy z dnia katalońskich Smoków na koniec sezonu 2020 z czterech pór roku i ponad 90 Zagrane Sam Moa zdecyduje się pozostać we Francji i grać francuską Championship z Lézignan przeszkolony przez Aurélien Cologni który deklaruje po przybyciu że „ jest to wartość dodana dla klubu. Sam przyniesie grupie to, czego potrzebują. To „ojciec”, który uspokoi. Nie wolno nam zapominać, że znał wszystko, NRL , Super League , selekcje międzynarodowe. Jest prawdziwym profesjonalistą.” Lézignan porównuje to przybycie do tego samego entuzjazmu, co trzynaście lat wcześniej Chrisa Beattie .

Nagrody

• Kolektyw:
  • Zwycięzca National Rugby League  : 2013 ( Roosters Sydney ).
  • Zwycięzca World Club Challenge  : 2014 ( Sydney Roosters ).
  • Zwycięzca Challenge Cup  : 2018 ( Smoki Katalońskie ).
  • Zwycięzca Mistrzostw Francji  : 2021 ( Lézignan ).
  • Finalista Pucharu Świata  : 2013 ( Nowa Zelandia ).

W selekcji