Artysta | Vittore Carpaccio |
---|---|
Przestarzały | 1502 |
Rodzaj | Malarstwo renesansowe |
Techniczny | Tempera na drewnie |
Wymiary (wys. × szer.) | 141 × 360 cm |
Kolekcja | Scuola di San Giorgio degli Schiavoni |
Lokalizacja | Scuola di San Giorgio degli Schiavoni , Wenecja ( Włochy ) |
Święty Jerzy i smok to obraz włoskiego artysty renesansu Vittore Carpaccio, wystawiany w Scuola di San Giorgio degli Schiavoni w Wenecji wpółnocnych Włoszech .
Praca sięga zaawansowanego okresu w karierze Vittore Carpaccio , kiedy scuola (gildia lub korporacja) Schiavoni (Dalmatyńczyków) wezwała go do wykonania serii siedmiu obrazów przedstawiających historie świętych patronów (Georges, Jérôme i Tryphon). i epizody z Ewangelii . Carpaccio zabrał się do pracy w 1502 roku i zakończył w 1507 roku.
Obraz przedstawia pierwszy z trzech odcinków poświęconych życiu św. Jerzego , dwa pozostałe to Triumf św. Jerzego i chrzest Selenitów . Święty Jerzy jest przedstawiony na koniu, na pierwszym planie rozległego krajobrazu, z włócznią przebijającą głowę smoka. Po prawej stronie pokazano modlącą się księżniczkę. Przekątna łączy głowę księżniczki ze skręconym ogonem smoka, przechodząc przez włócznię Świętego Jerzego.
To, co pozostało po ofiarach smoka, zajmuje pustynny krajobraz, usiany sporadyczną roślinnością. Rozpoznajemy w ten sposób zwłoki rozczłonkowanej kobiety, na wpół spaloną sukienkę, rozczłonkowanego mężczyznę, odciętą rękę i stopę, czaszki i kości, ludzkie lub zwierzęce. Niegościnność tego miejsca podkreśla obecność żmij, jaszczurek, ropuch, sępów, a także niemal monochromatyczne użycie żółci i bladozielonej, kontrastującej z czerwienią i bielą metalicznej zbroi św. Jerzego. uprząż jego konia, a także strój księżniczki.
W tle znajduje się legendarne miasto, Silenus of Libia. Miejscowi obserwują tę scenę z otwartych tarasów i pawilonów. Wzgórza, zamki i skaliste kolce wychodzą na port. Całość można porównać z fantastycznymi kreacjami szkoły Ferrara .
Filozof Michel Serres w Esthétiques sur Carpaccio (1975) przedstawia semiologiczną analizę obrazów Carpaccia . Smok reprezentuje negację, strategię „uwięzienia lub zamknięcia”, podczas gdy święty Jerzy reprezentuje „skuteczną i wojowniczą negację”. Każdy zaprzecza drugiemu: smok zaprzecza świętemu Jerzemu, a święty Jerzy zaprzecza smokowi. Obydwa symbolizują dialektyczną walkę, która „nie przeciwstawia się tak i nie”, ale wręcz przeciwnie, „przeciwstawia się nie na nie”.