SL-1

SL-1 ( Stacjonarny Reaktor Niskiej Mocy Numer Jeden ) to nazwa eksperymentalnego reaktora wojskowego armii Stanów Zjednoczonych , zbudowanego w siedzibie Idaho National Laboratory w ramach programu zasilania energią elektryczną z odizolowanych miejsc, takich jak radary linii DEW . Jego moc operacyjna wynosiła 200 kW do produkcji energii elektrycznej i 400 kW do produkcji energii cieplnej.

Został zniszczony w pierwszym wypadku elektrowni jądrowej w Stanach Zjednoczonych w dniu 3 stycznia 1961. Ten wypadek spowodował śmierć 3 mężczyzn.

Wypadek

Od 21 grudnia 1960, reaktor jest wyłączony w celu konserwacji, kalibracji przyrządów, instalacji przyrządów pomocniczych i instalacji 44 przewodów topnikowych do monitorowania poziomów strumienia neutronów w rdzeniu reaktora. Aby wyłączyć reaktor, pręty kontrolne są całkowicie włożone do jego rdzenia, aby pochłonąć neutrony i zatrzymać reakcję rozszczepienia jądra.

3 stycznia 1961, reaktor był przygotowany do ponownego uruchomienia po jedenastodniowym wyłączeniu podczas wakacji na koniec roku. W zasadzie reaktor jest ponownie uruchamiany przez usunięcie prętów sterujących mniej więcej w zależności od pożądanej mocy, to znaczy przez wykonanie odwrotnej procedury jego wyłączania. Jednak, aby przygotować się do ponownego uruchomienia reaktora, procedury konserwacyjne wymagały ręcznego usunięcia prętów sterujących reaktora o kilka centymetrów w celu ponownego podłączenia ich do silnika napędowego;

O 21:01 jeden z prętów kontrolnych dla tych prętów został nagle pociągnięty zbyt daleko, co natychmiast spowodowało, że reaktor SL-1 stał się krytyczny. W ciągu 4 milisekund moc jądra jądrowego wzrasta z kilku MW do 20 GW.

Ciepło generowane przez przypływ ogromnej mocy w sercu również szybko odparowało wodę wokół niego. Eksplozja pary wodnej spowodowała ekstremalną formę uderzenia wodnego, fali uderzeniowej skierowanej w górę zbiornika reaktora i wyrzucił pręty sterujące, zatyczki osłony w górę, jak wiele pocisków. Późniejsze dochodzenie wykazało, że rdzeń (12 000  kg ) podskoczył o 2,77  m, a siłowniki klastrowe uderzyły w sufit budynku reaktora.

Para uderzyła dwóch mężczyzn na ziemi, zabijając jednego i poważnie raniąc drugiego. Jedna z czapek zamykających zbiornik od góry przebiła trzeciego mężczyznę powodując jego śmierć.

Ofiarami byli specjaliści wojskowi John A. Byrnes (27) i Richard Leroy McKinley (22 lata) oraz elektryk Marine Richard C. Legg (26). Później ustalono, że Byrnes podniósł poprzeczkę i spowodował eksplozję, Legg stał nad zbiornikiem reaktora i został przebity, a McKinley, który stał w pobliżu, został później znaleziony żywy przez ratowników. Cała trójka zmarła z powodu obrażeń spowodowanych urazem fizycznym (nie promieniowaniem).

Uwagi i referencje

Bibliografia

• McKeown, William. Idaho Falls: nieopowiedziana historia pierwszego wypadku nuklearnego w Ameryce. , 2003, ( ISBN  978-1550225624 )
• Publikacja INEEL „Proving the Principle” ( http://www.inl.gov/proving-the-principle/ )

Zobacz również

• Wypadek jądrowy
• Lista awarii jądrowych
• Wypadki reaktorów jądrowych w Stanach Zjednoczonych  (en)
• Energia jądrowa w Stanach Zjednoczonych  (en)