Remy Rieffel

Remy Rieffel Biografia

Narodziny	1954
Narodowość	Francuski
Trening	Doktor literaturoznawstwa i nauk humanistycznych
Czynność	Socjolog

Inne informacje

Pracował dla	Uniwersytet Panthéon-Assas

Rémy Rieffel (ur. 1954 ), socjolog mediów , jest profesorem na Uniwersytecie Paris II Panthéon-Assas oraz we Francuskim Instytucie Prasy (IFP) i był dyrektorem Carism w latach 2014-2018.

Biografia

Rémy Rieffel, były student École normale supérieure de Saint-Cloud , agrégé in Modern Letters, ma doktorat z literatury i nauk humanistycznych. Wykłada na Uniwersytecie Paris II . Prowadzi tam w szczególności kursy na temat „wprowadzenia do nauki o mediach” (L1 Law, L1 Political Science, L1 Information-Communication), „publiczności i władzy mediów” (M1 Media) oraz „socjologii dziennikarstwa” (Magisterzy z dziennikarstwa). W latach 1994-1999 był dyrektorem Francuskiego Instytutu Prasy , gdzie pracował jako badacz, a następnie kierował laboratorium badawczym CARISM.

Zasłynął zwłaszcza dzięki pracy nad elitą dziennikarską we Francji. W 2005 roku napisał książki Jakie są media? oraz Socjologia mediów , które stały się niezbędne dla studentów informatyki i komunikacji.

Publikacje

Pracuje

Jest autorem kilku książek, w tym:

• Sieć w prasie drukowanej. Proces, środki, opory (współkierowanie z Jean-Baptiste Legavre), Paryż, Éditions Pepper-L'Harmattan, 2017.
• Socjologia mediów , Paryż, elipsy, 4 zmienione i uzupełnione wydanie, 2015 ( 1 st ed. 2001), 230 str.
• Rewolucja cyfrowa, rewolucja kulturalna? , Paryż, Gallimard, kolekcja „Aktualne folio”, 2014, 348 s.
• Mitologia prasy wolnej , Le Cavalier Bleu , Paryż, Collection MythO!, 2010, 96 s.
• Pontigny, Royaumont, Cerisy: au mirror du gatunek , z Anne-Marie Duranton-Crabol, Nicole Racine i ali., Le Manuscrit, Kolekcja: Recherche Université, 2006, 254 s.
• Jakie są media? Practices, Identities, Influences , Paryż, Gallimard , 2005, kolekcja „Current Folio”, 529 s.
• Media i ich odbiorcy we Francji i Niemczech (współreżyseria: Pierre Albert, Ursula Koch, Philippe Viallon, Detlef Schröter) Paryż, edycje Panthéon-Assas, 2003 (wydanie dwujęzyczne), 430 s.
• Zmiany w dziennikarstwie we Francji i Quebecu (współreżyseria z Thierrym Watine), edycje Panthéon-Assas, 2002, 318 s.
• Dziennikarze francuscy na początku roku 2000. Profile i ścieżki kariery (z Valérie Devillard, Marie-Françoise Lafosse, Christine Leteinturier), edycje Panthéon-Assas, 2001, 169 s.
• Intelektualiści w V RP (1958-1990) , Hachette „Kolekcja Pluriel”, 1995, 3 tomy.
• Plemię duchownych. Intelektualiści V Republiki , Calmann-Lévy, Kolekcja: Wolność ducha, 1994, s. 692.
• Elita dziennikarzy: heroldowie informacji , Presses Universitaires de France , 1984, 220 s.
• Rewolucja cyfrowa, rewolucja kulturalna? , Edition Gallimard, Collection Folio Actuel, Paryż, 2014, 356 s. ( ISBN  9782070451722 )

Czasopisma naukowe

• Prezentacja tematu , Sieci, nr 120/2003: Komunikacja genderowa? , 2003, s. 9-19.
• Prezentacja tematu , z Jean-Marie Charon, Réseaux, nr 105/2001: La presse magazine , 2001, s. 9-16.

Przedmowa

• Manuel Antunes Da Cunha, Portugalczycy z Francji w obliczu swojej telewizji: Media, migracja i kwestie tożsamości , PU Rennes, Kolekcja: Essais, 2009, 353 s.
• Sophie Falguères, Ogólnopolska prasa codzienna i interaktywność: trzy gazety skierowane do odbiorców: Analiza forów dyskusyjnych Le Monde, Liberation i Le Figaro , Pu Blaise Pascal, Collection: Collection des Theses, 2008, 335 s.
• Alexandrine Civard-Ratinais, Dziennikarz, prawnik i sędzia: Za kulisami niejednoznacznej relacji , Paryż, Éditions L'Harmattan , Zbiór: Communication et Civilization, 2003, 338 s.
• Camille Laville, Laurence Leveneur & alii., Budowanie ścieżki pracy dyplomowej: Podręcznik refleksyjny i praktyczny , Paryż, L'Harmattan , Kolekcja: Communication et Civilization, 230 s.

Uwagi i referencje

1. Opis nowego obserwatora
2. Odnośniki bibliograficzne na stronie Paris II