Regiment Royal-Louis, obecnie pułk Hervilly | |
![]() Mundur pułku Royal-Louis, obecnie pułku Hervilly | |
kreacja | 1793 |
---|---|
Rozpuszczenie | grudzień 1795 |
Kraj |
![]() |
Wierność |
![]() |
Jest częścią | Armia emigrantów |
Zabarwienie | Biały i niebieski Roy |
Wojny | Wojny Rewolucyjne i Imperium |
Bitwy |
Mont Faron Cap Brun Lądowanie emigrantów w Quiberon Oblężenie Fort Sans-Culotte |
oficer dowodzący | Louis Charles d'Hervilly |
Historyczny dowódca | Pierre-Marie-Louis de Boisgelin de Kerdu |
Królewsko-Louis pułk , który będzie brał imienia Hervilly pułku jest pułk wojska emigrantów .
Przed Rewolucją, za zgodą przyszłego Ludwika XVIII Burbona, Pierre-Marie-Louis de Boisgelin de Kerdu sformował Royal-Louis, jedyny pułk wzniesiony w imię Ludwika XVII . W Belfort oficerowie Royal-Louis zdołali nawet w 1789 roku sprawić, że ich pułk uważał nowe administracje za wrogów . Royal-Louis zostaje wysłany na Korsykę, gdzie zostaje rozwiązany.
W 1793 roku , w Tulonie znaleźć w mieście 20 000 Francuskiej, 1 st batalion armii departamencie Var, osadzone oddziały z Maine pułki Barrois, marck, Isle de France i marynarki, a zwłaszcza krajowych straży Bouches-DU- Rodan i Toulon... Batalion Var i elementy pułku Maine tworzą pułk Royal-Louis, uzupełniając siły gwardią narodową Bouches-du-Rhône.
Podczas oblężenia Royal-Louis walczył pod Mont Faron , pod Cap Brun i przy baterii Konwencji . Stracił 77 mężczyzn w Fort Mulgrave. Kiedy miasto zostaje zainwestowane w grudniu, to Royal-Louis chroni ewakuację miasta. Cierpiał szczególnie podczas oblężenia. 350 ocalałych wysiadło z uchodźcami,29 grudnia 1793na wyspie Elba, gdzie szerzy się cholera .
W 1794 roku pułk, odtworzony przez werbowanie marynarzy z Royal, wziął udział w zwycięskiej wyprawie angielskiego admirała Hooda na Korsykę. Royal-Louis odbiera Calvi od republikanów. Pułkiem dowodzi Lord Moira , który jest Irlandczykiem i myśli tylko o posadzeniu na tronie króla Francji? i oddaj mu twierdze odebrane rewolucjonistom, czego Pitt nie lubi. Z tego powodu Hervilly jest od niego preferowany.
Louis Charles d'Hervilly udaje się do Wielkiej Brytanii i uzyskuje zezwolenie na utworzenie pułku, jednej z jednostek armii emigracyjnej . Większość mężczyzn to weterani wojen kontynentalnych pochodzący z Bremy lub Tulonu . Rzeczywiście, pomimo silnych protestów, Royal-Louis został włączony do nowego pułku utworzonego przez hrabiego d'Hervilly i noszącego jego imię. Możemy zatem mówić o pułku Royal-Louis, a następnie o Hervilly. Spośród emigrantów z Bretanii, marynarzy wojennych lub handlowych, zwerbowanych w Hampshire i okolicach Dusseldorfu, 500 jeńców francuskich szybko oznacza, że jego pułk liczy 1500 ludzi. Funkcjonariusze to byli oficerowie emigracji i wielu oficerów marynarki wojennej
Louis Charles d'Hervilly steruje 1 st Division podczas lądowania emigrantów w Quiberon . Całe pułki podzielone są na 4 brygady, ale są to bardzo słabe bandy złożone ze zbyt wielu byłych oficerów i jeńców pochodzących z armii republiki lub jej floty. Ich zachowanie będzie się wahać od jawnej zdrady do najwyższego poświęcenia.
W Czerwiec 17951238 żołnierzy, 80 oficerów jego pułku wysiada. Ta bitwa szybko obróci się na korzyść Hoche . Z pewnością Biali posuwali się w kierunku Quiberon, a Louis Charles d'Hervilly zajął Fort Sans-Culotte . Część załogi , to znaczy 450 więźniów, oświadczył samych wolontariuszy do zaciągnął się do pułku Hervilly. Zamieni go w kompanię myśliwych, którzy będą dzielnie walczyć. Ale ich poświęcenie jest daremne, jak ofiara sztandaru pułku Hervilly, który przed śmiercią dodaje: Ratuj moją flagę, a umrę szczęśliwy. . Louis Charles d'Hervilly, poważnie ranny w klatkę piersiową, zmarł w Londynie z powodu obrażeń w dniu4 listopada 1795. Pułk Hervilly zostaje zwolniony dnia24 grudnia 1795.