Realność jest gałęzią logiki matematycznej , a konkretnie teoria demonstracji , która definiuje logiczny związek między wzorami o systemie logicznym i programów o modelu obliczeniowego . Został wprowadzony w latach czterdziestych przez Kleene jako interpretację formuł arytmetycznych Heyting (en) przez zbiory (indeks) funkcji rekurencyjnych . Od tego czasu została rozszerzona na wszelkiego rodzaju inne systemy logiczne, a dziś jest postrzegana jako uogólnienie korespondencji Curry-Howard .
Na podstawie wzoru i programu oznaczamy nieruchomość „ realizuje ”; Zapis ten przypomina o Cohena zmuszając z których realizowalności prezenty analogii formalnych. Realizowalność prowadzi do interpretacji formuł jako specyfikacji programu: na przykład tautologia jest osiągana przez programy, które przy danych wejściowych typu dają wynik typu .