Pojęcie europejskiej części Rosji (znany również jako europejskiej części Rosji , zachodniej Rosji i centralnej Rosji ) odnosi się do zachodnich regionów Rosji , które są na kontynencie europejskim .
Europejska Rosja zajmuje obszar około 3 960 000 km 2 , czyli małą czwartą terytorium Federacji Rosyjskiej i stanowi około 40% półwyspu europejskiego.
Jego granice geograficzne od wschodu reprezentuje Ural , od południowego wschodu granica z Kazachstanem , od południa Morze Kaspijskie i Kaukaz , od zachodu granice z Ukrainą , Białorusią , Litwą , Łotwą , Estonia i Morze Bałtyckie , północno-wschodnia część Finlandii i północna część Oceanu Arktycznego . Obejmuje również enklawę utworzoną przez obwód kaliningradzki, położoną między Polską a Litwą.
Pomimo rozległości terytorium tak rozległego jak Indie , europejska Rosja ma tylko jedną strefę czasową ( UTC + 03: 00 ) z wyjątkiem obwodu kaliningradzkiego ( UTC + 02: 00 ).
Ta część Rosji ma 78% populacji kraju, czyli 110 milionów mieszkańców, ze średnią gęstością 27 mieszkańców / km 2 i dużymi miastami, w tym dwoma najbardziej zaludnionymi w Rosji, Moskwie i Sankt-Petersburgu . Pozostałe 22% ludności Rosji żyje w azjatyckiej części kraju utworzonej przez Syberię, która stanowi trzy czwarte jej terytorium o gęstości 2,5 mieszkańca / km 2 .
Termin „Rosja europejska” był używany przez Imperium Rosyjskie w odniesieniu do terytoriów wschodniosłowiańskich znajdujących się pod kontrolą Rosji, w tym Białorusi i większości Ukrainy .