Rue du Vieux-Colombier
6 th arr t
Rue du Vieux-Colombier
| |||
 Widok na kościół Saint-Sulpice . | |||
| Sytuacja | |||
|---|---|---|---|
| Miasto | 6 th | ||
| Dzielnica |
Odeon Notre-Dame-des-Champs |
||
| Początek | 72 bis, rue Bonaparte | ||
| Koniec | Rue du Cherche-Midi i skrzyżowanie Czerwonego Krzyża | ||
| Morfologia | |||
| Długość | 220 m | ||
| Szerokość | 15 m | ||
| Historyczny | |||
| Określenie | XVII th wieku | ||
| Dawna nazwa | Rue du Colombier Rue du Vieux-Colombier Rue du Puys Chemin de Cassel lub rue Cassel znana jako du Colombier Rue de la Maladerie Rue du Puys Mauconseil Grant rue Saint-Sulpice Rue Saint-Sulpice Rue des Champs Rue de la Pelleterie |
||
| Geokodowanie | |||
| Miasto Paryż | 9785 | ||
| DGI | 9793 | ||
Geolokalizacja na mapie: 6. dzielnica Paryża
| |||
 Zdjęcia na Wikimedia Commons
|
|||
Rue du Vieux-Colombier jest ulica w 6 th dzielnicy z Paryża .
Lokalizacja i dojazd
Ta witryna jest obsługiwana przez linię 
na stacji metra Saint-Sulpice .
Pochodzenie nazwy
Jego nazwa pochodzi od gołębnik w Saint-Germain-des-Prés .
Historyczny
Początkowo "rue du Colombier," przybiera nazwę "rue du Vieux-Colombier" z XVII -tego wieku . Wspomniany jest pod nazwą „rue du Viel colombier” w rękopisie z 1636 roku.
Nosiła również nazwy „rue du Puys” (1360); „Chemin de Cassel” lub „rue Cassel znana jako du Colombier” (1411–1453); „Rue de la Maladerie” (1414); „Rue du Puys Mauconseil” (1506–1514); „Grant rue Saint-Sulpice” (1509-1524); „Rue Saint-Sulpice” (1521); „Rue des Champs” (1509–1520–1524) i „rue de la Pelleterie ” ( mapa Mérian z 1615 r.).
Malarze Antoine i Louis Le Nain mieszkali na tej ulicy, na której zmarli w 1648 roku, w odstępie dwóch dni. Dramaturg Alain-René Lesage , astronom Jean-Dominique Cassini I Jean-Paul Marat również tam mieszkali. Adres rytownika króla Gillesa Demarteau brzmiał rue de la Pelleterie, à la Cloche).
Niezwykłe budowle i miejsca pamięci
- N O 4: węgierski poeta Attila József mieszka 1926; tablica składa mu hołd.
- N o 8: terenie dawnej fabryki banerów, ozdób Spółka Kościół katolicki. W 1938 roku potwierdzono instalację warsztatów sztuki liturgicznej Chéret
- N o 9: lokalizacja Parloir du Colombier, kawiarni z Chrześcijańskiego Stowarzyszenia otwartym dla wszystkich, miejscem spotkania i wymiany.
- N O 11: strażaków Paryż .
- N o 13: opór para René Drouin Jeannette i mieszkał tam; hołd dla nich składa tablica.
- N o 15: lokalizacja Zgromadzenia Matki Bożej dla biednych dzieci osieroconych w parafii Saint-Sulpice , które zostaną przekształcone w koszarach pod nazwą „koszar przy rue du Vieux-Colombier” .
- N o 21: dom malarza Josepha-Félix Bouchor w roku 1900. W 1902 roku malarz Blanche Odin (1865/57) otworzył studio tam. Jacques Copeau otwiera teatr Vieux-Colombier wPaździernik 1913, w starym Athénée-Saint-Germain. Były klub jazzowy Le Vieux Colombier, a następnie klub nocny Katmandou . Dom malarza i grawera Jeana Cluseau-Lanauve (1914-1997).
- N o 29 (Stare): Alcan, wydawca druków religijnych i ścieżek krzyż litografowane jest zainstalowana w drugiej połowie XIX -go wieku. Le Katmandou, pierwszy lesbijski klub nocny w Paryżu, założony w 1969 roku i zamknięty pod koniec lat 80.
-
Zdjęcie: Charles Marville (około 1853-1870).
-
Płyta n O 4.
-
Płyta n O 13.
-
Teatr du Vieux-Colombier w n O 21.
-
Kawiarnia Metro, na rogu z rue de Rennes .
Anegdota
- Od 1661 do 1683 Boileau zajmował tam mieszkanie, w którym Molière , La Fontaine i Chapelle spotykali się trzy razy w tygodniu, aby czytać swoje prace i zjeść wesołą kolację, każdy z nich płacił swój udział. Kiedy gość został ukarany grzywną, zmuszono go do czytania wersetów z La Pucelle de Chapelain . Ta książka, bardzo krytykowana przez Boileau, stale leżała na stole, a przeczytanie całej strony było równoznaczne z karą śmierci.
Uwagi i odniesienia
- Jacques Hillairet , Słownik historyczny ulic Paryża , Éditions de Minuit , s. 642 .
- (w) Clifford D. Conner, Jean-Paul Marat Tribune of the French Revolution , Pluto Press, 2012.
- Mercure de France , 1770 .
- Ogólny spis dziedzictwa Burgundii, rada generalna, nr referencyjny: IM58000358.
- L ' Art Sacre , n O 36 grudnia 1938 dedykowany do Bazyliki Matki Boskiej Trójcy on-line na galijskiego [1] .
- Katalog malarzy, rzeźbiarzy, ekspertów i galerii we Francji , Patrick Bertrand, redaktor artystyczny, 1995, s. 408 .
- Starożytne pobożne obrazy redagowane przez Alcana nadal regularnie pojawiają się w sprzedaży
- Pierre Groppo „Klub Couture”, Vanity Fair , n O 44 marca 2017 r p. 134-147 .
- Émilie Brouze, "'Za wyjście, widzisz, wciąż mam coś do zrobienia ..." " , nouvelleobs.com, 2 sierpnia 2018.
- Jacques Hillairet, op. cit.