Rue des Orties-Saint-Honoré

1 st.  Arr t Rue des Orties-Saint-Honoré
(zniknął około 1876)
Sytuacja
Miasto 1 st ( były 2 II )
Morfologia
Długość 28  m
Szerokość 9  m
Historyczny
Zanik 1876

Ulica Nettles Saint Honore to starożytna droga od 1 st  dzielnicy w Paryżu . Nie należy go mylić z rue des Orties-du-Louvre , która zniknęła podczas budowy Luwru .

Pochodzenie nazwy

Bracia Łazarz przypuszczają, że nadano mu to imię, ponieważ pokrzywy rosły na tej ścieżce, zanim została wybrukowana.

Sytuacja

Długość 28  m zaczynała się przy rue d'Argenteuil, a kończyła przy rue Sainte-Anne . Przecinał rue des Moulins , rue des Moineaux i rue de l'Évêque . Skrzyżowanie tych ulic oznaczało najwyższy punkt Butte des Moulins .

Jest położony w dzielnicy Palais-Royal w dawnym 2 th  dzielnicy . Po 1859 roku jest częścią dzielnicy Palais-Royal w 1 st  dzielnicy .

Historyczny

Butte des Moulins została włączona do Paryża podczas budowy zagrody Fossés Jaunes za Ludwika XIII . Ulica została niemal całkowicie podzielona w 1623 r. Arlequin w pracy „ Dodatek teatru włoskiego” podaje staruszkowi etymologię ulicy des Orties: „To, że księżniczka przechodząc przez ogród, upadła na pokrzywy , które ukąszały jego pośladki . "

Nazwa ulicy miała pochodzić od obecności pokrzyw przed wybrukowaniem ulicy.

Plik 27 czerwca 1876, dekret dotyczący ukończenia avenue de l'Opéra deklaruje użyteczność publiczną „zniesienie rue de l'Évêque, Orties, Moineaux, Clos Georgeau i części rue des Moulins.”.

Rue d'Argenteuil 12-14, Avenue de l'Opéra 13-14-16 i Rue Sainte-Anne 1-3 zajmują miejsce przy tej ulicy.

Notatki, źródła i odniesienia

  1. Félix et Louis Lazare, Słownik administracyjno-historyczny ulic Paryża i jego zabytków , 1844, s.  510 [ czytaj online ] .
  2. Katastru Paryż przez wyspy (1810-1836) , mapa 6 th  okręg "Palais Royal" wyspa n o  7, wymiar F / 31/75/26 , wysepki n os  18-19, wymiar F / 31/75/37 , wysepki nr .  20-21, odniesienie F / 31/75/38 .
  3. „Rue des Orties, w kierunku rue d'Argenteuil. Paryż I st . Około 1866 r. ” , Vergue.com .
  4. Dodatek do włoskiego teatru , t.  2, str.  169 .
  5. Adolphe Alphand ( reż. ), Adrien Deville i Émile Hochereau , Miasto Paryż: zbiór listów patentowych, zarządzeń królewskich, dekretów i zarządzeń prefektur dotyczących dróg publicznych , Paryż, Imprimerie nouvelle (stowarzyszenie pracowników),1886( czytaj online ) , „Dekret z 27 czerwca 1876”, s.  411.
  6. Diachroniczna analiza paryskiej przestrzeni miejskiej: podejście geomatyczne (ALPAGE) .

Bibliografia

Załączniki

Linki zewnętrzne

Powiązane artykuły