Ulica Ankary

16 th  ARR t Ulica Ankary
Rue d'Ankara widziana w kierunku Avenue du Président-Kennedy .
Sytuacja
Miasto	16 th
Dzielnica	Niemy
Początek	Avenue du Président-Kennedy
Koniec	Avenue Marcel-Proust
Morfologia
Długość	148 mln ton
Szerokość	15  m²
Historyczny
kreacja	23 maja 1863 r.
Określenie	15 listopada 1954
Dawna nazwa	Część rue Berton dawniej rue de Seine
Geokodowanie
Miasto Paryż	0334
DGI	0352
Geolokalizacja na mapie: 16. dzielnica Paryża Ulica Ankary Geolokalizacja na mapie: Paryż Ulica Ankary
Obrazy na Wikimedia Commons

Ankara Ulica jest mała ulica w zachodniej części Paryża , w pobliżu Sekwany , w 16 th dzielnicy .

Lokalizacja i dojazd

Prowadzi do Place de Bolivie i Avenue du Président-Kennedy .

Pochodzenie nazwy

Ulica Ankara swoją nazwę zawdzięcza Ankarze , dawniej Angorze, stolicy Turcji , gdyż Ambasada Turcji znajduje się w sąsiedniej arterii, Lamballe Avenue .

Historyczny

Ta droga w starym mieście Passy jest pokazana na mapie Roussela z 1730 roku pod nazwą "rue de Seine". Jest sklasyfikowany w paryskiej sieci drogowej na mocy dekretu23 maja 1863 r.jako część „  rue Berton  ”.

Ulica stanowiła granicę między parkiem hotelu Lamballe sprzedanym w 1922 roku, którego teren podzielono na aleję de Lamballe , aleję du Général-Mangin i ambasadę turecką oraz dawny park wodny Minerals of Passy, ziemia nabyta około 1800 roku przez Benjamina Delesserta była wówczas znana jako „Parc Delessert”, obecnie Parc de Passy .

Wyrównane dekretem z 29 lipca 1927, przyjmuje swoją obecną nazwę na mocy dekretu z 15 listopada 1954.

Został wprowadzony do ruchu jednokierunkowego, od avenue du Général-Mangin do i do avenue Marcel-Proust , zarządzeniem prefekta Paryża z dnia28 września 2000 r..

Lucien Morisse, pigmalion i były mąż Dalidy , popełnia samobójstwo przy użyciu broni palnej,11 września 1970, w swoim mieszkaniu przy rue d'Ankara 7, w wieku 41 lat. Mieszkała tam para.

Na skrzyżowaniu rue d'Ankara, avenue de Lamballe i avenue du Président-Kennedy , Place de Bolivie został otwarty w 1996 roku.

Niezwykłe budynki i miejsca pamięci

• W n o  17 był hotel z Princesse de Lamballe stał Ambasady Turcji. Jest to klasyczny budynek z XVIII -tego  wieku. Zawalony ok. 1920 r. za kaprysem właściciela zachował się tam dawny pawilon wejściowy i okazała klatka schodowa z podwójnym obrotem.

Doktor Blanche przeniósł tam swój dom opieki Montmartre w 1846 roku. W tym domu opieki przebywał Gérard de Nerval w 1853 i 1854 oraz Guy de Maupassant, który zmarł tam w 1893. W latach 1841-1855 Gérard de Nerval spędzał czas w domach opieki ojca i syna lekarzy Blanche, przy dzisiejszej ulicy Norvins 22 (wtedy rue Traînée) na Montmartrze, dla ojca Esprit Blanche – dom zastąpiony dziś przez budynek – i w Hôtel de Lamballe w Passy, ​​dla syna Émile Blanche (dziś 17, rue d'Ankara). Doktor Émile Blanche prowadził klinikę do 1872 roku, ale placówkę nadal nazywano jego nazwiskiem. Guy de Maupassant , którego stan zdrowia się pogorszył i którego ogarniają napady szaleństwa, zostaje zabrany doStyczeń 1892od Chalet de l'Isère do kliniki doktora Blanche (po jednej stronie posiadłości, avenue de Lamballe , dziś tablica wskazuje na „pobyt” Maupassanta, a także czterdzieści lat wcześniej Gérarda de Nerval) . 6 lipca 1893 r, po czterdziestu trzech latach istnienia i osiemnastu miesiącach napadów szaleństwa, Guy de Maupassant umiera, opanowany przez syfilis . Obecnie spoczywa na cmentarzu Montparnasse w Paryżu, niedaleko Maurice'a Leblanc'a , jego sąsiada z Étretat .

Uwagi, źródła i odniesienia

1. Philippe Besson, „  Dalida: sekretny ból  ” , na Paris Match ,14 stycznia 2017 r.(dostęp 20 lipca 2021 r . ) .
2. „Klinika doktora Blanche” , www.magazine-litteraire.com .
3. Przewodnik po tajemniczym Paryżu .
4. „Gérard de Nerval” , www.terresdecrivains.com .
5. „Guy de Maupassant w Paryżu, Chatou, Croissy” , www.terresdecrivains.com .