Ulica Halévy

9 th  arr t Ulica Halévy
Gustave Caillebotte , Rue Halévy, widok z szóstego piętra (1878).
Sytuacja
Miasto	9 tys
Dzielnica	Chaussée-d'Antin
Początek	8, place de l'Opéra
Koniec	25, boulevard Haussmann 13, rue de la Chaussée-d'Antin
Morfologia
Długość	170  m
Szerokość	20  m
Historyczny
kreacja	14 listopada 1858
Określenie	2 marca 1864
Geokodowanie
Miasto Paryż	4407
DGI	4456
Geolokalizacja na mapie: 9. dzielnica Paryża Ulica Halévy Geolokalizacja na mapie: Paryż Ulica Halévy

Halevy Ulica to ulica w 9 th  dzielnicy Paryża , którego nazwa przypomina muzyk Fromental Halevy .

Lokalizacja i dojazd

Pochodzenie nazwy

Ze względu na bliskość Opery Narodowej nosi imię francuskiego kompozytora Fromentala Halévy (1799-1862) .

Historyczny

Zbudowany w 1858 roku na dużej części starego hotelu w Osmond, dawniej des Tillières, został przedłużony do Boulevard Haussmann w 1862 roku i został nazwany „rue Halévy” dekretem z2 marca 1864.

Dekret z dnia 14 listopada 1858 „  Napoleon itd., W
sprawie raportu naszego Ministra Sekretarza Stanu w Departamencie Spraw Wewnętrznych ,
uwzględniając obrady Rady Miejskiej Paryża z dnia 16 lipca 1858 r .;
plan dostosowania;
części dochodzenia;
opinia prefekta i inne dokumenty sprawy;
ustawy z 16 września 1807 r. i 3 maja 1841 r .;
rozporządzenie regulacyjne z 23 sierpnia 1835 r. i dekret z 28 marca 1852 r .;
nasza Rada Stanu wysłuchała, wydała i zarządziła, co następuje:

• Artykuł 1: zostały uznane za użyteczność publiczną w mieście Paryż:
  • 1 ° otwarcie ulicy o szerokości 22 metrów, zwanej rue de Rouen , łączącej boulevard des Capucines z rue du Havre  ;
  • 2 ° otwarcie odgałęzienia ulicy (rue Halévy) o szerokości 20 metrów, łączącej wspomniany bulwar z rue de la Chaussée-d'Antin  ;
  • 3 ° utworzenie czworokątnego kwadratu we wspólnym punkcie początkowym dwóch nowych torów i skrzyżowania na końcu każdego;
  • 4 ° przedłużenie rue Boudreau i rue Godot-de-Mauroy do wspomnianej rue de Rouen .
    Całość zgodnie z liniami trasowania zaznaczonymi ciągłymi niebieskimi liniami na załączonym planie.
    W związku z tym prefekt Sekwany , działając w imieniu miasta Paryża, jest upoważniony do nabycia, polubownie lub, w razie potrzeby, zgodnie z ustawą z dnia 3 maja 1841 r. I dekretem z 26 marca 1852 r., Budynków lub części budynków, których użytkowanie jest konieczne.
• Artykuł 2: zatwierdza się zniesienie rue Basse-du-Rempart między rue de la Chaussée-d'Antin a rue Caumartin .
  To usunięcie nastąpi poprzez posunięcie do przodu domów nadbrzeżnych na linii Boulevard des Capucines, zgodnie z niebieską linią tego samego planu.
  Prawa właścicieli są zastrzeżone ze względu na dostęp, jaki mają obecnie na rue Basse-du-Rempart.
• Artykuł 3: nasz Minister Sekretarz Stanu w Departamencie Spraw Wewnętrznych jest odpowiedzialny za wykonanie niniejszego dekretu.

Sporządzono w Palais de Compiègne , 14 listopada 1858 r. " Dekret z dnia 2 marca 1864 „  Napoleon , itd., W
sprawie raportu naszego Ministra Sekretarza Stanu w Departamencie Spraw Wewnętrznych  ;
uwzględniając obrady Rady Miejskiej Paryża z dnia 20 marca 1863 r .;
uwzględniając rozporządzenie z 10 lipca 1816 r .;
postanowiły i zarządziły, co następuje:

• Artykuł 16: drogi otwarte wokół Opery , zgodnie z planami zatwierdzonymi przez nasze dekrety z 14 listopada 1858 roku i 16 lipca 1862 roku, przyjmą następujące nazwy:
  • pierwsza, zaczynająca się od boulevard des Capucines i kończąca się na rue de la Chaussée-d'Antin , rue Halévy  ;
  • druga, otwarta między boulevard des Capucines a rue de la Ferme-des-Mathurins , rue Auber  ;
  • trzecia, rozciągająca się rue de Mogador , od rue Neuve-des-Mathurins do boulevard des Capucines, rue Scribe . "

W okresie okupacji ta ulica jest jedną z tych, które kapitan Paul Sézille , dyrektor Instytutu Badań nad Zagadnieniami Żydowskimi , chciał oznaczyć żółtą gwiazdą , ze względu na żydowskie pochodzenie bohatera. Ten projekt się nie powiedzie.

Niezwykłe budowle i miejsca pamięci

Uwagi i odniesienia

1. List Paula Sézille'a do Theodora Danneckera , Archives of the Prefecture of Police, seria BA 1817 (teczka B51), cytowany przez Maurice'a Rajsfusa, Operation Yellow Star , a następnie Czarny Czwartek , Le Recherches Midi, 2002, 269  s. ( ISBN  978-2862749563 ) .

Zobacz też

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

• Rue Halévy (paryski ratusz)