![]() ![]() ![]() ![]() ![]() | |||
![]() Widok placu z pawilonami w jego centralnej części. | |||
Sytuacja | |||
---|---|---|---|
Miasto | 6 th | ||
Dzielnica | Saint Germain des Pres | ||
Początek | 3, rue Jacob | ||
Koniec | 4, rue de l'Abbaye | ||
Morfologia | |||
Długość | 82 m | ||
Szerokość | 7,8 m | ||
Historyczny | |||
Dawna nazwa | Rue de la Paroisse Rue de Wertingen (1806–1815) |
||
Geokodowanie | |||
Miasto Paryż | 3894 | ||
DGI | 3886 | ||
Geolokalizacja na mapie: 6. dzielnica Paryża
| |||
![]() |
|||
Ulica Furstemberg jest droga znajduje się w Saint-Germain-des-Prés w 6 th arrondissement z Paryża .
Na ogólnym planie opactwa sporządzonym przez Sanvy'ego w 1723 r. Jest już nazwane i pisane „rue de Furstemberg”, od nazwiska kardynała Guillaume-Egon de Fürstenberg (1629-1704), nazwanego opatem Saint-Germain-des -Prés w 1697 r., A plac, który nie był wówczas częścią ulicy, nazwano „cour des Écuries”.
Występują wahania w użyciu „Furstemberg” i „de Furstemberg”. Ten ostatni odonym , ustalona przez urzędowego nazewnictwa miasta Paryża, narusza zasadę dawniej używany do pominąć wstępną cząstkę ( „z”), gdy droga nosi imię osoby (tutaj z kardynałem). Ta nazwa ulicy jest czasami zapisywana w języku niemieckim, to znaczy z literą „n” i „ ü ” (u umlaut ): Fürstenberg . Niemniej jednak, oficjalna jest francuska pisownia: „Furstemberg”.
W praktyce, wysadzany drzewami plac znajdujący się przy tej drodze jest czasem błędnie nazywany „place de Furstemberg”, którego centralna część ma kształt kwadratu.
Droga zostaje otwarta około 1699 roku na terenie ogrodzenia opactwa Saint-Germain-des-Prés , w perspektywie pałacu klasztornego Furstemberg pragnącego dostępu do niezależnego pałacu opactwa (otworzy się również w pobliżu rue Cardinale). Pod koniec XVII -tego wieku dziedzińcu opactwa Palace. W czasie rewolucji nosiła nazwę „rue de la Paroisse”.
W 1806 r. Trasa została nazwana „rue de Wertingen”, na pamiątkę bitwy pod Wertingen , dostarczonej8 października 1805, gdzie Francuzi zniszczyli znaczną liczbę Austriaków. W 1815 r. Wznowił swoją starą nazwę.
Pośrodku ulicy znajduje się malowniczy skwer, będący przedmiotem licznych ilustracji i fotografii.
Budynki nr . 6-8 mają fasadę ostatnich cegieł i kamieni wykonanych w 1990 inspirowanych facadism , aby umożliwić lepszą integrację serwisu. Kilku artystów miało tam swoje warsztaty.
Eugène Delacroix-Muzeum Narodowe w nr . 6 i 8.
Wejście do muzeum po lewej stronie.
Muzeum widziane z ogrodu.
Płyta n O 2.
Pisarz Jean Anouilh przeprowadził się tam od 1914 roku
N OS 3 i 5 ul.
Centralny plac z Paulowniami .
Centralny plac.
Latarnia uliczna.
Malowanie , płaskorzeźba zdobiących fasadę N O 10.
Płaskorzeźby na firepot przy kącie elewacji n ° 4.