Powieść Eneas

Powieść Eneas
Przykładowa ilustracja artykułu Roman d'Éneas
Miniatura zaczerpnięta z 60 francuskiego rękopisu Biblioteki Narodowej Francji .
Autor Anonimowy
Kraj Francja
Uprzejmy Powieść
Data wydania Około 1160

Le Roman d'Éneas to powieść anonimowa; datę powstania pierwszego rękopisu szacuje się na 1160 r. Tekst ten uważany jest za jedną z najstarszych powieści francuskich (lub najstarszą według definicji nadanej słowu „  powieść  ”).

Historia

Le Roman d'Eneas jest adaptacją Virgil „s Eneidy, że autor tłumaczy z łaciny, czasem wiernie, czasami pozwalając sobie wolności, które czynią ten tekst prawdziwa kreacja literacka. Podobnie jak w przypadku Wergiliusza , powieść opowiada o podróżach i bitwach trojańskiego Eneasza , mitycznego przodka narodu rzymskiego. Urzędnik z XII -tego  wieku, jednak przekształca łacińskiego epicki, narracyjny założycielskich koncentruje się na temat wojownika w fikcyjnej pracy, które w znacznym stopniu rozwija tematykę miłości.

streszczenie

Historia zaczyna się od opisu płonącego miasta Troi. Eneas i jego ludzie uciekają, ale zostaje złapany przez wielką burzę, stworzoną przez Juno. Kilka dni później oddalają się od burzy i udają się do Kartaginy, gdzie mieszka królowa imieniem Dydona. Kiedy królowa spotyka trojanów, wita ich i obiecuje im bezpieczeństwo. Eneas i Dido rozpoczynają romantyczny związek z powodu Wenus, która działa poprzez swojego syna Kupidyna. Relacja między Eneaszem a Dydą nie jest równa, kocha go o wiele bardziej niż on kocha ją. Pogłoski o ich związku zaczynają się rozprzestrzeniać wśród mieszkańców Dido. Bogowie nakazują Eneaszowi opuszczenie Kartaginy i znalezienie swojego przeznaczenia w Lombardii. Dido chce mu towarzyszyć, ale Eneas odmawia. Kiedy Dydona widzi, że Eneasza nie ma, popełnia samobójstwo.

Podczas podróży Eneasa do Lombardii odwiedza Podziemia i rozmawia z ojcem o swoim losie. Widzi tam także Dydę, a ona nie wybacza mu bardziej niż w Eneidzie . Eneas i jego ludzie przybywają do Lombardii, gdzie król Latinus obiecuje Eneasowi rękę swojej córki Lavine. Jednak matka Lavine nie chce, aby jej córka poślubiła Eneas, więc dzieli się tym nowym układem z Turnusem, byłym narzeczonym Lavine'a. Rozpoczyna się wojna między Turnusem i Eneaszem, Ascanius zabija jelenia, który rozpoczyna bitwę z Tyrrhusem, a Trojanie wygrywają. Turnus prosi kilka miast o pomoc, aby rozpocząć wojnę z Trojanami. Jedna z wojowników, kobieta imieniem Camille, przywódczyni Volscian, przyłączyła się do bitwy po stronie Włochów. Wenus przekonuje Vulcan do stworzenia broni, która ochroni jej syna Eneasa w walce. Turnus pali flotę trojanów. Dwa trojany, Nisus i Euryale, postanawiają zinfiltrować obóz wroga i zaatakować podczas snu. Jednak obaj zostają schwytani i zabici. Eneas przekonuje innego króla, aby pomógł mu w wojnie, a ten król wysyła swojego syna Pallasa, ale Pallas ginie w bitwie. Postanowiono rozejm dla obu armii w celu pochowania zmarłych, ale potem bitwy zaczynają się od nowa. Camille zostaje zabita, a Turnus żąda pojedynczej walki z Eneasem, aby zdobyć Lavine'a i ziemię. Lavine zakochuje się w Eneaszu i obiecuje się zabić, jeśli zginie podczas walki. Lavine wysyła list do Eneas, w którym deklaruje swoją miłość do niego, ale chociaż on też ją kocha, on jej nie odpowiada. Nadchodzi dzień bitwy i zaczyna się wielka bitwa. W końcu Eneasz zabija Turnusa w zemście za śmierć Pallasa. Lavine i Eneas pobierają się.

Kontekst historyczny i geograficzny

Roman d'Éneas został napisany w Normandii około 1160 r. W tym czasie Henryk II był księciem Normandii od 1150 r. Henryk II był członkiem dynastii Plantagenetów . W tym samym czasie, co książę Normandii, był także królem Anglii, księciem Akwitanii i hrabią Anjou. We Francji w tym czasie każda prowincja miała własną arystokrację. Normandia była księstwem, a każde księstwo składało hołd królowi Francji. Henryk II był pierwszym królem Anglii, który złożył ten hołd królowi Francji. W 1152 roku Henri II poślubił Aliénora d'Aquitaine . Eleonora z Akwitanii była znana jako mecenas sztuki, zwłaszcza pisarzy i poetów. Była również znana z lekcji miłości . W roku 1160 zorganizowano małżeństwo syna Henryka II i Eleonory z Akwitanii, Henryka Młodszego i córki Ludwika VII Francji , Małgorzaty . Henri Młodszy miał wtedy pięć lat, a Małgorzata dwa lata. Małżeństwo zostało użyte jako narzędzie polityczne przez Henryka II.

Autor

Autor Roman d'Éneas jest nieznany. Prawdopodobnie był znalazcą . Założyciele brali historię i dostosowywali ją, modyfikując ją znacznie, tworząc w ten sposób nowe dzieło. Często w takich przypadkach gubi się pierwotny cel, cel i gatunek. W tym przypadku, oryginalna historia była Virgil „s Eneidy , ale w Eneasza autor i źródło nie wspomina. Autor należałby do normańskiej szkoły literackiej, która powstała na dworze Plantagenetów.

Język

Oryginalny tekst Roman d'Éneas jest w języku francuskim, a tekst w Normandii. W Le Roman d'Éneas , podobnie jak w większości starożytnych powieści , autor używa rymowanej oktozylaby . Ten tekst jest „naznaczony pewnymi cechami Zachodu i pewnymi cechami Picarda”. Według różnych rękopisów cechy Pikardii są zróżnicowane.

Randki

Istnieje kilka możliwości określenia daty powstania Roman d'Eneas  : generalnie przyjmujemy datę bliską 1160 r., Ale sugerowano daty 1150, 1160 i 1174. Badacz M. Hoepffner szacuje, że Romans z Eneas został napisany po 1155 roku. Przypuszcza on, że ze względu na podobieństwa między Romansem z Eneas a Romanem de Brut , Romans z Eneas musiał zostać napisany po Romance de Brut , a zatem po rok 1155, rok, w którym napisano Roman de Brut . Widzi wiele podobieństw między tymi dwiema książkami, na przykład początek historii po wojnie trojańskiej i przed epizodem w Kartaginie. Ale inni badacze uważają, że Roman d'Éneas poprzedzał Roman de Brut . Wręcz przeciwnie, uważają, że podobieństwa między dwiema powieściami zawdzięczają Wace, autorowi Roman de Brut , który użyłby Roman d'Éneas jako źródła inspiracji. Jeśli tak jest, to datę Rzymian z Eneas należy umieścić przed rokiem 1155. Ostatnim argumentem przemawiającym za przedwczesnością Rzymian z Eneas jest to, że jest on anonimowy, podczas gdy Wace był jednym z pierwszych profesjonalnych autorów i twierdził jako taki. Wydaje się więc mało prawdopodobne, aby autor będący następcą Romana de Bruta , zwłaszcza jeśli inspirował się tym drugim, nie podpisał swojego dzieła.

Potomkowie

Roman d'Eneas jest źródłem Hendrika van Veldeke za Eneide (lub Eneit ) (13.500 wersów), pierwszy arcydzieło dworskiej literaturze w średnio-wysoko-niemieckiego , ukończony pomiędzy 1187 a 89.

Załączniki

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i odniesienia

  1. „ Rzymianin z Eneas spiera się z Rzymianinem z Teb o zaszczyt reprezentowania pierwszego francuskiego pomnika romańskiego” , Aimé Petit
  2. Aime Petit Le Roman D'Eneas: Krytyczne wydanie Po Le manuscrit BN , Paryż, Pocket Book,1997
  3. (w), Poole, Reginald L., "  Henryk II Duke Normandii  " , angielski historyczne , n O  42,168 1927, s.  569-72
  4. (z) Hollister C. Warren, "  Normandie, Francja i anglonormańskim Regnum  " , Wziernik , n O  51,1976, s.  202-42
  5. (w) „  Henry II, Duke of Normandy  ” , w BBC
  6. (en) „  Eleanor of Aquitaine  ” , w BBC News
  7. (i) Kelly Amy "  Eleonora Aquitaine i Jej sądów of Love  " , Wziernik , n O  12,1937, s.  3-19
  8. (w) Diggelmann, Lindsay, "  Małżeństwo jako Tactical Response: Henryka II i Royal Wedding 1160  " , The English Historical Review , n o  119,2004, s.  954-64
  9. (en) Paschalne, Maryja, "  Struktura rzymskiego D'Eneasz  " , The French Przeglądu , n o  54,1980, s.  47-51
  10. (i) Fredrick Edna C "  Datę ENEAS  " , PMLA , n O  50,1935, s.  984-96