Powieść Eneas | |
Miniatura zaczerpnięta z 60 francuskiego rękopisu Biblioteki Narodowej Francji . | |
Autor | Anonimowy |
---|---|
Kraj | Francja |
Uprzejmy | Powieść |
Data wydania | Około 1160 |
Le Roman d'Éneas to powieść anonimowa; datę powstania pierwszego rękopisu szacuje się na 1160 r. Tekst ten uważany jest za jedną z najstarszych powieści francuskich (lub najstarszą według definicji nadanej słowu „ powieść ”).
Le Roman d'Eneas jest adaptacją Virgil „s Eneidy, że autor tłumaczy z łaciny, czasem wiernie, czasami pozwalając sobie wolności, które czynią ten tekst prawdziwa kreacja literacka. Podobnie jak w przypadku Wergiliusza , powieść opowiada o podróżach i bitwach trojańskiego Eneasza , mitycznego przodka narodu rzymskiego. Urzędnik z XII -tego wieku, jednak przekształca łacińskiego epicki, narracyjny założycielskich koncentruje się na temat wojownika w fikcyjnej pracy, które w znacznym stopniu rozwija tematykę miłości.
Historia zaczyna się od opisu płonącego miasta Troi. Eneas i jego ludzie uciekają, ale zostaje złapany przez wielką burzę, stworzoną przez Juno. Kilka dni później oddalają się od burzy i udają się do Kartaginy, gdzie mieszka królowa imieniem Dydona. Kiedy królowa spotyka trojanów, wita ich i obiecuje im bezpieczeństwo. Eneas i Dido rozpoczynają romantyczny związek z powodu Wenus, która działa poprzez swojego syna Kupidyna. Relacja między Eneaszem a Dydą nie jest równa, kocha go o wiele bardziej niż on kocha ją. Pogłoski o ich związku zaczynają się rozprzestrzeniać wśród mieszkańców Dido. Bogowie nakazują Eneaszowi opuszczenie Kartaginy i znalezienie swojego przeznaczenia w Lombardii. Dido chce mu towarzyszyć, ale Eneas odmawia. Kiedy Dydona widzi, że Eneasza nie ma, popełnia samobójstwo.
Podczas podróży Eneasa do Lombardii odwiedza Podziemia i rozmawia z ojcem o swoim losie. Widzi tam także Dydę, a ona nie wybacza mu bardziej niż w Eneidzie . Eneas i jego ludzie przybywają do Lombardii, gdzie król Latinus obiecuje Eneasowi rękę swojej córki Lavine. Jednak matka Lavine nie chce, aby jej córka poślubiła Eneas, więc dzieli się tym nowym układem z Turnusem, byłym narzeczonym Lavine'a. Rozpoczyna się wojna między Turnusem i Eneaszem, Ascanius zabija jelenia, który rozpoczyna bitwę z Tyrrhusem, a Trojanie wygrywają. Turnus prosi kilka miast o pomoc, aby rozpocząć wojnę z Trojanami. Jedna z wojowników, kobieta imieniem Camille, przywódczyni Volscian, przyłączyła się do bitwy po stronie Włochów. Wenus przekonuje Vulcan do stworzenia broni, która ochroni jej syna Eneasa w walce. Turnus pali flotę trojanów. Dwa trojany, Nisus i Euryale, postanawiają zinfiltrować obóz wroga i zaatakować podczas snu. Jednak obaj zostają schwytani i zabici. Eneas przekonuje innego króla, aby pomógł mu w wojnie, a ten król wysyła swojego syna Pallasa, ale Pallas ginie w bitwie. Postanowiono rozejm dla obu armii w celu pochowania zmarłych, ale potem bitwy zaczynają się od nowa. Camille zostaje zabita, a Turnus żąda pojedynczej walki z Eneasem, aby zdobyć Lavine'a i ziemię. Lavine zakochuje się w Eneaszu i obiecuje się zabić, jeśli zginie podczas walki. Lavine wysyła list do Eneas, w którym deklaruje swoją miłość do niego, ale chociaż on też ją kocha, on jej nie odpowiada. Nadchodzi dzień bitwy i zaczyna się wielka bitwa. W końcu Eneasz zabija Turnusa w zemście za śmierć Pallasa. Lavine i Eneas pobierają się.
Roman d'Éneas został napisany w Normandii około 1160 r. W tym czasie Henryk II był księciem Normandii od 1150 r. Henryk II był członkiem dynastii Plantagenetów . W tym samym czasie, co książę Normandii, był także królem Anglii, księciem Akwitanii i hrabią Anjou. We Francji w tym czasie każda prowincja miała własną arystokrację. Normandia była księstwem, a każde księstwo składało hołd królowi Francji. Henryk II był pierwszym królem Anglii, który złożył ten hołd królowi Francji. W 1152 roku Henri II poślubił Aliénora d'Aquitaine . Eleonora z Akwitanii była znana jako mecenas sztuki, zwłaszcza pisarzy i poetów. Była również znana z lekcji miłości . W roku 1160 zorganizowano małżeństwo syna Henryka II i Eleonory z Akwitanii, Henryka Młodszego i córki Ludwika VII Francji , Małgorzaty . Henri Młodszy miał wtedy pięć lat, a Małgorzata dwa lata. Małżeństwo zostało użyte jako narzędzie polityczne przez Henryka II.
Autor Roman d'Éneas jest nieznany. Prawdopodobnie był znalazcą . Założyciele brali historię i dostosowywali ją, modyfikując ją znacznie, tworząc w ten sposób nowe dzieło. Często w takich przypadkach gubi się pierwotny cel, cel i gatunek. W tym przypadku, oryginalna historia była Virgil „s Eneidy , ale w Eneasza autor i źródło nie wspomina. Autor należałby do normańskiej szkoły literackiej, która powstała na dworze Plantagenetów.
Oryginalny tekst Roman d'Éneas jest w języku francuskim, a tekst w Normandii. W Le Roman d'Éneas , podobnie jak w większości starożytnych powieści , autor używa rymowanej oktozylaby . Ten tekst jest „naznaczony pewnymi cechami Zachodu i pewnymi cechami Picarda”. Według różnych rękopisów cechy Pikardii są zróżnicowane.
Istnieje kilka możliwości określenia daty powstania Roman d'Eneas : generalnie przyjmujemy datę bliską 1160 r., Ale sugerowano daty 1150, 1160 i 1174. Badacz M. Hoepffner szacuje, że Romans z Eneas został napisany po 1155 roku. Przypuszcza on, że ze względu na podobieństwa między Romansem z Eneas a Romanem de Brut , Romans z Eneas musiał zostać napisany po Romance de Brut , a zatem po rok 1155, rok, w którym napisano Roman de Brut . Widzi wiele podobieństw między tymi dwiema książkami, na przykład początek historii po wojnie trojańskiej i przed epizodem w Kartaginie. Ale inni badacze uważają, że Roman d'Éneas poprzedzał Roman de Brut . Wręcz przeciwnie, uważają, że podobieństwa między dwiema powieściami zawdzięczają Wace, autorowi Roman de Brut , który użyłby Roman d'Éneas jako źródła inspiracji. Jeśli tak jest, to datę Rzymian z Eneas należy umieścić przed rokiem 1155. Ostatnim argumentem przemawiającym za przedwczesnością Rzymian z Eneas jest to, że jest on anonimowy, podczas gdy Wace był jednym z pierwszych profesjonalnych autorów i twierdził jako taki. Wydaje się więc mało prawdopodobne, aby autor będący następcą Romana de Bruta , zwłaszcza jeśli inspirował się tym drugim, nie podpisał swojego dzieła.
Roman d'Eneas jest źródłem Hendrika van Veldeke za Eneide (lub Eneit ) (13.500 wersów), pierwszy arcydzieło dworskiej literaturze w średnio-wysoko-niemieckiego , ukończony pomiędzy 1187 a 89.