Roger devigne

Roger devigne Funkcjonować
Dyrektor
Narodowego Archiwum Dźwięku we Francji ( d )
1938-1954
Roger Décollogne ( d )
Biografia
Narodziny 11 września 1885 r.
Angouleme
Śmierć 28 października 1965(w wieku 80 lat)
4. dzielnica Paryża
Pogrzeb Cmentarz Montparnasse
Imię i nazwisko Jean Marie Gustave Roger Dévigne
Narodowość Francuski
Zajęcia Dziennikarz , poeta
Inne informacje
Nagrody Oficer Legii Honorowej
Alfred-Born Price (1943)

Roger Dévigne (Jean-Marie, Gustave) to francuski pisarz i literat, urodzony11 września 1885 r.w Angoulême i zmarł dnia28 października 1965, 22 quai de Béthune, Paryż 4 th , w Ile Saint-Louis , co było mu drogie. Był dziennikarzem , poetą , folklorystą, twórcą pism artystycznych, pierwszym dyrektorem Narodowego Archiwum Dźwięku w latach 1938-1953.

Biografia

Pierwsze wiersze wydrukował w wieku 8 lat.

Po studiach w Angoulême, a następnie dwóch latach Hypokhâgne w Poitiers , w latach 1905-1906 wstąpił do Khâgne w Louis-le-Grand w Paryżu (gdzie poznał André de Székély i Vincenta Muselli ) i nie zdał egzaminu wstępnego do normale supérieure École na koniec roku szkolnego. Wstąpił na wydział i uzyskał dyplom z literatury na Sorbonie.

Jednocześnie jako przegląd La Foire aux chimer , wizjonerów grupa Art Akcja została utworzona w 1907 roku z poetów Lucien Banville d'Hostel , Gabriel-Tristan Franconi , Bernard Marcotte , André Colomer , Fernand Locsen rzeźbiarz Célestin Manalt , a malarz André de Székély m.in.; gdy aktor Louis Jouvet uczestniczy od lata 1908 roku Roger Dévigne mieszkał w 5 th  piętro 22 Rue Daubenton Paryż ( 5 th ), w razie przebywania Jouvet po nim. Wlipiec 1908Louis Jouvet gra w Château du Peuple swoją sztukę Les Ma Lestres de la vie (którą Roger Dévigne podpisuje pod pseudonimem Georges-Hector Mai ), a także Le Moulin des Chimères Bernarda Marcotte z Popularnego Uniwersytetu Faubourg Saint-Antoine , z Théâtre d'Action d'Art (odłam grupy Action d'Art Visionnaires).

W 1909 brał udział w comiesięcznych spotkaniach (les Hurle-aux-loups ) grupy Action d'Art Les Loups z Pascalem Bonettim, Charlesem Dormierem, Marcelem Paÿsem , Jeanem Raÿterem, Hélène Seguin , André Tudesq, Robertem Vallery- Radot , Gabriel Villard, Camille Gandelhom Gens-d'Armes, René Christian-Frogé , Henri Galloy, Edouard d'Hooge, Pierre Poclet. Te hałaśliwe spotkania prowadzi Anatole Belval-Delahaye .

Jego pierwsze wiersze opublikowane w 1910 roku zwróciły uwagę Émile'a Verhaerena i Élémira Bourgesa .

Pracował w 1911 dla Nouvelles de Marguerite Durand (feministka) (jako felietonista literacki i kurier teatralny), następnie w Radykalnej aż do wojny 14-18  ; w 1919 w Future , w 1920 w New Era , w 1922 w Nouvelles Littéraires i w Dépêche de Toulouse (gdzie pozostał do 1944 jako redaktor naczelny), ok. 1928 w La Voix , ok. 1929 w L Impartial Francuski , w 1931 i 32 pisał w Les Enfants de France , a około 1933 w La République (pod pseudonimem Nicolas Le Rouge).

W 1919 stworzył przy 29 quai d'Anjou w le Saint-Louis spółdzielnię artystyczną Boutique de l' Encrier , gdzie drukuje na prasie ręcznej i organizuje wystawy artystów (m.in. malarzy Maurice Loutreuil , Pétérelle , czy rzeźbiarz Georges Mathey ).

Prowadzi wykłady na Sorbonie , w szczególności na temat Atlantydy i folkloru.

W 1932 roku wstąpił do Musée de la Parole et du Geste Instytutu Fonetyki Uniwersytetu Paryskiego przy 19 rue des Bernardins, Paris 5 jako zastępca dyrektora, a następnie w momencie jego utworzenia na mocy dekretu8 kwietnia 1938 (zgodnie z ustawą o depozycie 19 maja 1925), był dyrektorem Państwowego Archiwum Dźwięku dolipiec 1953.

W 1936 roku jego książkę Ménilmontant przyniósł do kina René Guissart . Film trafia do kin w Paryżu w dniu11 marca 1937.

W 1950 roku, pod przewodnictwem Henri Dontenville'a , brał udział w tworzeniu Société de Mythologie française z André Bretonem , Tristanem Tzarą i Josephem Delteilem .

Był wieloletnim prezesem stowarzyszenia Charentais w Paryżu.

Académie française przyznano mu Nagrodę Alfreda Nee na jego ciele pracy.

W 1960 zainicjował Manifest Féérisme.

W 1961 wystąpił na antenie France 2, w ORTF , jego opowieść radiowa Souvenirs de l'Ile Saint-Louis , oparta na jego rękopisie L'Ile amoureuse et galante , iw tym samym roku zdobył Grand Prix de Poésie.

Dekoracje:

Był bardzo blisko z Louisem Jouvetem , Jean-Jacquesem Broussonem i wieloma innymi. Był częścią wielu ruchów artystycznych, w tym Les Amis de 14 .

Jednym z jego najbardziej znanych wierszy jest to, że mam w duszy morski zapach (fragment) (całka)

Czasopisma utworzone

Pracuje

Wiersze

Powieści

Bajki, opowieści i legendy

Różnorodny

Uwagi i referencje

  1. Roger Décollogne "La Phonothèque Nationale" w Biuletynie bibliotek Francji (BBF) , 1967, N O  2, str.  35-60 [ czytaj online  (strona konsultowana 28 lipca 2019 r.)] .
  2. Dzieje poetom , N O  1 grudnia 1909
  3. Roger Dévigne, „  Z Rogerem Dévigne, pierwszym dyrektorem„ Bibliothèque Nationale du Disque  ”, L'Intransigeant ,7 lipca 1938 r( przeczytaj online )
  4. Z listami Rogera Dévigne do Louisa Jouveta można zapoznać się w Louis Jouvet Fund na Wydziale Sztuk Performatywnych Biblioteki Narodowej Francji.
  5. http://oceania55.canalblog.com/archives/devigne_roger/index.html
  6. "  Roger Dévigne - Podróż przez słowa, morski zapach.  » , na oceania55.canalblog.com ,1 st sierpień 2007(dostęp 21 kwietnia 2019 )

Źródła

Linki zewnętrzne