Narodziny |
2 grudnia 1930 Rzym |
---|---|
Narodowość | Włoski |
Zajęcia | Modelarz , projektant kostiumów |
Roberto Capucci , urodzony dnia2 grudnia 1930w Rzymie jest włoskim projektantem mody . Jego kreacje regularnie wykorzystują geometryczne kształty i jaskrawe kolory. Za swoją pracę otrzymał wiele nagród.
Projektuje np. Buty dla otaczających go kobiet (matki, ciotki, sióstr, służących) i wypowiada się na temat ich strojów. Po studiach w Liceo Artistico wrócił do Academia delle Belle Arti w Rzymie.
To dziennikarka Maria Foschini, która pracowała dla Giornale dell'artigianato , przedstawiła ją krawcowi . Swoją karierę jako projektant mody rozpoczął w 1950 r. Od warsztatu przy Via Sistina w Rzymie. W 1951 roku, mając wtedy dwadzieścia kilka lat, naprawdę zaczął i został zaproszony do zaprezentowania swoich modeli po raz pierwszy we Florencji, obok prac innych włoskich stylistów. Pozostali uczestnicy wydarzenia odmawiają jego obecności: udział jest zabroniony. Ale dziennikarze doceniają jego kreacje i rozpoczynają jego sukces. W 1952 roku wraz z innymi projektantami, takimi jak Vincenzo Ferdinandi , Sartoria Antonelli, Atelier Carosa, Giovanelli Sciarra, Polinober, Germana Marucelli , Sartoria Vanna, Jole Veneziani podczas pierwszego historycznego pokazu mody w Sali Bianca Palazzo Pitti we Florencji . Wiadomość przekazała bardzo młoda Oriana Fallaci , przesłana przez gazetę Epoca .
W 1956 roku otrzymał Złoty Medal Wenecji i jest okrzyknięty przez prasę najlepszym włoskim projektantem mody. W 1958 roku zdobył Oskara Mody .
W 1962 roku, dzięki finansowaniu biznesmena z Florencji, otworzył warsztat w Paryżu przy rue Cambon , który działał do 1968 roku, kiedy z powodów rodzinnych wrócił do Rzymu. Z tej okazji zaprzyjaźnia się z Pierrem Cardinem Podczas pobytu w Paryżu opisał duże zmiany w modzie (eksplozja odzieży gotowej, rosnąca rola prasy itp.) Opuścił Camera nazionale della moda italiana w 1982 roku, aby zdystansować się od swoich kolegów , ale pozostał aktywny przez wiele lat. Wystawa odbyła się w 1990 roku w Kunsthistorisches Museum w Wiedniu, a kolejna w Teatro Farnese w Parmie w 1996 roku.
Nie lubi konkretnego artysty, ale szeroko rozumianą sztukę, którą docenia bez studiowania i kopiowania, tylko ze względu na falę emocji, jaką wywołują dzieła . Na przykład słucha dużo muzyki i regularnie odwiedza muzea . Utrzymuje dalekie relacje ze światem mody I bardzo wcześnie odmówił udziału w pokazach mody, odmawiając przestrzegania nakazu półrocznych prezentacji podczas tygodni mody . Swoje dzieła określa jako dzieła sztuki wykonane z tkanin . Niektóre fragmenty wywiadu wyrażają jego wizję zawodu i kobiet: „Kobieta dla Capucci to żywy posąg, radosny posąg, eteryczny posąg, święty posąg, lekki posąg, elegancki posąg, potężny posąg. , wesoły posąg, ale nigdy figlarny posąg. "; " Piękno ? Dla mnie to coś trudnego, tajemniczego. Coś do odkrycia ”