Rzeka Manicouagan
| Rzeka Manicouagan | |
 Rzeka Manicouagan widziana z tamy Daniel-Johnson. | |
| Charakterystyka | |
|---|---|
| Długość | 221 km |
| Basen | 45908 km 2 |
| Umywalka zbiorcza |
Morskie ujście rzeki św. Wawrzyńca |
| Przepływ średni | 1000 m 3 / s ( Baie-Comeau ) |
| Zajęcia | |
| Źródło | Zbiornik Manicouagan |
| Lokalizacja | Rivière-aux-Outardes |
| · Informacje kontaktowe | 50 ° 38 ′ 23 ″ N, 68 ° 43 ′ 37 ″ W. |
| Zbieg | Rzeka św. Wawrzyńca |
| Lokalizacja | Baie-Comeau |
| · Wysokość | 0 m |
| · Informacje kontaktowe | 49 ° 10 ′ 34 ″ N, 68 ° 11 ′ 40 ″ W. |
| Geografia | |
| Główne dopływy | |
| · Lewy brzeg | Toulnustouc rzeki , Żółta Rzeka Hart |
| · Prawo bankowe | Rzeka Quicaquestagane , rzeka Mouchalagane , rzeka Seignelay |
| Kraje skrzyżowane | Kanada |
| Województwo | Quebec |
| Region | Północne wybrzeże |
| MRC | Caniapiscau i Manicouagan |
| Źródła : CTQ | |
Rzeka Manicouagan ( Innu- aimun : Manikuakanishtik u ) to rzeka położona na północnym brzegu w Quebecu , która wpada do rzeki św. Wawrzyńca na północno-zachodnim brzegu.
Geografia
Rzeka płynie z północy na południe na odcinku 221 km od zbiornika Manicouagan (wysokość: 358 m ) do ujścia do rzeki Św. Wawrzyńca, na zachód od miasta Baie-Comeau . Średni przepływ w ustach wynosi około 1000 m 3 / s. To sprawia, że jest trzecim co do wielkości dopływem rzeki Świętego Wawrzyńca, po rzekach Ottawa i Saguenay . Przepływ rzeki jest regulowany przez liczne projekty hydroelektryczne, które zostały tam zbudowane, w tym cztery tamy w projekcie Manic-Outardes w Hydro-Québec .
Rzeka ma wiele dopływów, w tym rzeki Mouchalagane , Seignelay , Hart Jaune , Quicaquestagane i Toulnustouc .
Od tamy Daniel-Johnson (Manic 5) prąd opada w następujących segmentach:
Pośredni bieg rzeki Manicouagan (odcinek 117,3 km )
- 16,3 km w kierunku południowo-wschodnim, na końcu odcinka wijąc się na południe, aż do zbiegu rzeki Quicaquestagane (od zachodu);
- 20,0 km na południe do zakola rzeki, następnie na południowy wschód do zbiornika Manic 3 ;
- 21,3 km na południe, przecinając północną część zbiornika Manic 3 (wysokość: 201 m ) i odbierając rzekę Lemay ( płynącą od północy) do końca półwyspu wyznaczającego ujście rzeki Caopachaco (od południowy wschód);
- 59,7 km na południe przez południową część zbiornika Manic 3 do tamy Manic 3 u ujścia zbiornika. Uwaga: ten odcinek przyjmuje wody rzeki Vachon (płynącej od północy i płynącej po zachodnim brzegu zbiornika);
Dolny bieg rzeki Manicouagan (odcinek 76,2 km )
- 8,5 km w kierunku południowo-wschodnim omijając okrągłą wyspę (średnica 1,6 km ) i tworząc hak od wschodu, gdzie ten odcinek przecina leśny most drogowy R0951, aż do północnego zachodu ogranicza zbiornik Manic 2 ;
- 16,5 km na południowy wschód, przecinając północno-wschodnią część zbiornika Manic 2 i przechodząc przed terytorium Światowego Rezerwatu Biosfery Manicouagan-Uapishka do wejścia do zatoki, przez którą przepływa rzeka Toulnustouc (od północy);
- 34,4 km na południe, przecinając zbiornik Manic 2, przechodząc przez cieśninę złożoną z półwyspu przylegającego do wschodniego brzegu, wystającą na południowy zachód, tworząc Baie des Fourche po stronie południowej, zbierając rzekę Caouette (pochodzącą z od zachodu) i potok Banc Blanc (od północnego wschodu), aż do tamy Manic 2, przez którą przebiega droga 389 ;
- 16,8 km na południe omijając wyspę Caribou i tworząc zakręt na zachód, aby minąć Montagne Salée (wysokość: 162 m ) i zbierać Rivière Salée (jadący z zachodu) do mostu autostrady 138 , odpowiadającego ujściu rzeki rzeka.
Od Trasy 138 nurt przecina zatokę na 4,1 km na południowy wschód, prowadząc do morskiego ujścia Świętego Wawrzyńca , czyli do Pointe-Lebel (południowa strona zatoki) i Pointe Saint-Gilles (północna strona zatoki). ). Obszar koncentracji ptaków wodnych Rive du Vieux Poste znajduje się na północnym brzegu tej zatoki.
Roboty hydroelektryczne Manicouagan
Łączna moc wytworzona przez hydroelektrownie na rzece wynosi 5634 MW .
- Elektrownia zaporowa McCormick , która w 60% należy do Hydro-Québec, aw 40% do huty Alcoa;
- Elektrownia zaporowa Manic-1 , Hydro-Québec;
- Stacja generująca tamy Jean-Lesage (Manic 2), Hydro-Québec;
- Stacja generująca tamy René-Lévesque (Manic 3), Hydro-Québec;
- Zapora Daniel-Johnson i stacja generująca Manic-5 , Hydro-Québec.
Uwagi i odniesienia
- Relacja OpenStreetMap
- „ Rivière Manicouagan ” , on Commission de toponymie du Québec (dostęp 27 lutego 2018 )
- „ Zlewisko rzeki Manicouagan ” , na www.mddelcc.gouv.qc.ca
- „ Atlas of Canada from the Department of Natural Resources Canada ” (dostęp: 5 grudnia 2018 r. )
- " Elektrownie wodne | Hydro-Québec Production ” , na www.hydroquebec.com ,1 st styczeń 2018
Załączniki
Bibliografia
- (en) Albert Peter Low , Raport z eksploracji na półwyspie Labrador wzdłuż East Main, Koksoak, Hamilton, Manicuagan i części innych rzek w latach 1892-93-94-95 , Ottawa, Queen's Printer,1896, 387 s. ( czytaj online )
Powiązane artykuły
- Outard River
- Projekt Maniakalnych Outardes
- Zbiornik Manicouagan
- Rzeka św. Wawrzyńca
- Lista dopływów ujścia św. Wawrzyńca
Linki zewnętrzne
- Zasób geograficzny :