Riquet z chwostem

Riquet z chwostem
Przykładowa ilustracja artykułu Riquet à la touppe
... żyje pod jej stopami jak wielka Kuchnia pełna kucharzy, kucharzy i wszelkiego rodzaju oficerów potrzebnych do przygotowania wspaniałej uczty.
Ilustracja z 1867 r. Autorstwa Gustave'a Doré
Autor Charles Perrault
Kraj Francja
Uprzejmy Opowieść w prozie
Redaktor Claude Barbin
Miejsce publikacji Paryż
Data wydania 1697
Chronologia
Poprzedni Kopciuszek lub mały szklany pantofelek Tomcio Paluch następujący

Riquet à la houppe to popularna opowieść, której najbardziej znaną wersją jest opowieść Charlesa Perraulta , opublikowana w Histoires ou contes du temps passe w 1697 roku .

Nazwisko

Trzy hipotezy wyjaśniałyby imię Riquet:

Historia

Była sobie kiedyś królowa, która miała bardzo brzydkie dziecko. Ale wróżka, która była, gdy się urodził, powiedziała królowej, że chociaż jej syn jest brzydki, będzie miał dużo dowcipu i może powiedzieć osobie, którą kochałby najbardziej na świecie. Po siedmiu lub ośmiu latach królowa sąsiedniego królestwa miała dwie małe córeczki. Pierwsza była bardzo ładna, ale wróżka powiedziała królowej, że będzie miała trochę dowcipu. Druga była bardzo brzydka, ale miała tyle dowcipu, że nikt nie zauważyłby jej brzydoty. Ta pierwsza mogła przekazać swoje piękno osobie, którą lubiła. Gdy dorastali, opiekowano się tylko dowcipną księżniczką i mało kto zauważył piękną księżniczkę. Pewnego dnia, kiedy piękna księżniczka poszła na emeryturę do lasu, by płakać, zobaczyła bardzo brzydkiego mężczyznę. To Riquet a la houppe pocieszył ją i zaproponował, że da jej trochę dowcipu, jeśli zgodzi się go poślubić rok później. Księżniczka miała tak mało dowcipu, że wyobrażała sobie, że koniec tego roku nigdy nie nadejdzie. Zgodziła się go poślubić, a Riquet przekazał jej swojego ducha, tak jak wróżka dała mu moc. Wszyscy młodzi książęta królestwa przyszli na jej spotkanie, ponieważ była piękna i stała się inteligentna, ale chciała pomyśleć, zanim podejmie decyzję, zapomniawszy o obietnicy, którą złożyła, kiedy była głupia. Potem wróciła do lasu, żeby pomyśleć. Nagle ziemia otworzyła się pod jego stopami iz niej wyrosła kuchnia pełna ludzi. Minął dokładnie rok, odkąd obiecała poślubić Riquet à la Houppe, musieli się pobrać, ale Riquet miał mały problem z przekonaniem księżniczki. Powiedział jej jednak, że może uczynić go najbardziej sympatycznym ze wszystkich mężczyzn, ponieważ ona też ma dar: uczynić pięknym tym, kogo kocha. Księżniczka mówi, że tego chce, a Riquet stał się (w jej oczach) najprzystojniejszym mężczyzną na świecie. „Niektórzy mówią, że to nie urok wróżki działał, ale sama miłość spowodowała tę metamorfozę. Pobrali się za zgodą ojca księżniczki.

Modna opowieść

Charles Perrault zainspirował się opowieścią napisaną przez Catherine Bernard . Wybrany temat nawiązuje do literackiej i odważnej mody salonów, w których miłość jest przedmiotem żarliwej debaty. Przemiana w miłości jest jednym z uprzywilejowanych motywów szarmanckiej i cennej literatury, zgodnie z którą miłość daje ducha i piękno wszystkiemu, czego dotyka. Moralny od Perrault jest moralne lub fizyczne piękno istnieje tylko w oczach patrzącego. Riquet jawi się jako dzielny książę , obdarzony dobrymi manierami, elokwencją i wyrafinowaniem. Jest ucieleśnieniem idealnej miłości, że szlachetne marzenia, odziedziczone po miłość dworska z średniowiecza , który gardzi wulgarność i zmysłowa miłość. Ten obraz szarmanckiej, drogocennej miłości dołącza do karty reprezentacyjnej Carte de Tendre , wyobrażonej przez Madeleine de Scudéry w Clelie .

Adaptacje

Uwagi i odniesienia

  1. Charles Perrault, Contes (wprowadzenie, uwagi i notatki Catherine Magnien), Éditions Le Livre de Poche Classique

Zobacz też

Pełne teksty na Wikiźródłach

Charles Perrault

Charles Deulin

Inny

Linki zewnętrzne