Riccardo Pineri , urodzony w 1948 r. W Cesana Torinese (Włochy), jest emerytowanym profesorem uniwersytetów, specjalistą w dziedzinie estetyki. Z wykształcenia filozof, studiował u Luigiego Pareysona na Uniwersytecie w Turynie.
Wykładał na uniwersytetach w Tuluzie , Montpellier i na Uniwersytecie Polinezji Francuskiej .
Z wykształcenia filozof , specjalista od Vico (Obecność Vico pod dyrekcją, Main d'oeuvre , Montpellier, 1994), szczególnie interesuje się estetyką .
Wydał w filozoficznych wydaniach Vrin ( Leopardi et le wycofanie de la Voix , Vrin filozoficzne edycje, 1993), w wersjach BALLAND ( Matière de Polynesésie , coll. Narodziny urojony) oraz w Main d'oeuvre edycje z Montpellier .
Napisał także książki o związkach sztuki zachodniej z Polinezją : The Matter Island of Polynesia, opublikowane przez Le motu 2004; Joan Abello w Polinezji 2005, wydana przez Muzeum Tahiti i Wysp; Jean-Charles Bouloc opublikowany przez „Ura de Tahiti, 2009.
Wyreżyserował kolokwium Gauguina z okazji stulecia śmierci malarza i wyreżyserował obrady opublikowane przez Le motu w 2005 roku.