Zgodnie z prawem francuskim ograniczenie celne jest procedurą tymczasowego zatrzymania .
Potrącenie celne jest przybliżonym odpowiednikiem zatrzymania przez policję . Jest to opisane w artykule 323 krajowego kodeksu celnego . Wypowiadane jest przez funkcjonariusza celnego , przeważnie z wydziału nadzoru (w mundurze), tylko w przypadku wykrycia przestępstwa celnego (a nie naruszenia przepisów celnych) oraz w przypadku bandery. Obejmuje to na przykład transport broni palnej , narkotyków , towarów podrobionych lub wyjątkowo w ramach dochodzenia w sprawie prania celnego.
Czas trwania zatrzymania celnego nie może przekroczyć 24 godzin - o ile nie zostanie przedłużony przez prokuratora - i jest następnie obciążony czasem zatrzymania prowadzonego przez krajową sądową służbę celną, policję lub żandarmerię , ponieważ po zakończeniu zatrzymania celnego osoba może pozostać wolna od wszelkich ruchów lub zostać przekazana policji sądowej. Zatrzymani nie mogli skorzystać z pomocy prawnika (art. 323 kc). Decyzją z dnia22 września 2010Rada Konstytucyjna uznała ten przepis za niezgodny z Konstytucją (art. 323 CDN 3), zezwalając odtąd osobom zatrzymanym na pomoc prawnika (zastosowanie od 1 st lipca 2011). (jak w przypadku zatrzymania przez policję we Francji, decyzja Rady Konstytucyjnej z dnia30 lipca 2010) . Funkcjonariusz celny jest odpowiedzialny za prowadzenie aktualnego rejestru dotyczącego przebiegu zatrzymania. Konieczne jest zasugerowanie mu lekarza. Wskazane jest, czy osoba chciała zjeść, czy zgłosić się do lekarza. Osoba zatrzymana zapewnia sobie wyżywienie, jeśli ma niezbędne pieniądze, w przeciwnym razie państwo płaci za to. To samo dotyczy ewentualnej konsultacji z lekarzem.
Hospitalizacja osoby umieszczonej w areszcie celnym może jej zakończyć, jeżeli lekarz stwierdzi, że stan pacjenta nie daje się pogodzić z kontynuacją zatrzymania.