Ołtarz San Cassiano

Ołtarz San Cassiano Obraz w Infobox.
Artysta Antonello z Mesyny
Przestarzały 1475 - 1476
Rodzaj Sztuka sakralna
Techniczny olej na drewnie
Wymiary (wys. × szer.) 115 × 133,5 i 65 cm
Format 115 × 65  cm (środkowy panel), 55,9 × 35  cm (lewy panel), 56,8 × 35,6  cm (prawy panel)
Właściciel Muzeum Historii Sztuki w Wiedniu
Kolekcja Muzeum Historii Sztuki w Wiedniu
Numer inwentarzowy GG 2574
Lokalizacja Kunsthistorisches Museum , Wiedeń ( Austria )

Ołtarz San Cassiano jest malowanie na drewnie przez Antonello Messina , wykonany w 1475-1476 do kościoła San Cassiano , w Wenecji , a częściowo zachowane w Kunsthistorisches Museum w Wiedniu .

Pierwotnie większy, ołtarz zawiera teraz tylko środkowy panel ( Dziewicę z Dzieciątkiem w Majestacie ) i czterech świętych widzianych w połowie wysokości: Świętego Mikołaja i Świętej Marii z Magdali z jednej strony, Świętej Urszuli i Świętego Dominika z drugiej.

Historyczny

Nazwa ołtarza pochodzi od kościoła San Cassiano, dla którego był pierwotnie przeznaczony. Praca, zlecona przez Pietro Bon  (it) , odniosła natychmiastowy sukces zarówno w przypadku zastosowania farb olejnych, jak i innowacyjnego składu.

Opis i styl

Z oryginalnego dużego ołtarza Świętej Rozmowy , do dziś zachowały się tylko Dziewica w Majestacie i czterech świętych z popiersia  : św. Mikołaj z Bari , Maria z Magdali , św. Urszula i św. Dominik . Pierwotnie po każdej stronie było czterech świętych, w tym św. Jerzy i św. Sebastian.

Praca jest inspirowana innym ołtarzem Giovanniego Belliniego w bazylice San Zanipolo w Wenecji.

Dzieło Antonello z Messyny ma jednak większą równowagę w kompozycji i bardziej stonowaną architekturę. Antonello przyjął schemat piramidy, wzmocniony ostrożnym użyciem światła.

Analiza

Dzieło charakteryzowało się większą kompozycją, skalibrowaną z wielką starannością, z mniej zwężonymi świętymi, ułożonymi półkolem wokół wysokiego tronu Matki Boskiej, z kolei wstawioną w stonowaną dekorację architektoniczną. Kompozycja typu piramidalnego zawierała figury o wielkiej naturalności. Niezwykłą nowością są efekty atmosferyczne stworzone przez światło, które ujednoliciło pracę z ciepłymi tonami, czyniąc przedstawienie bardziej naturalnym: złote światło zalewa postacie, elastycznie przywracając różne szczegóły i relacje przestrzenne między postaciami.

Obok geometrycznej syntezy, jaką przyjęło ciało Dziewicy, odnajdujemy efekty perspektywy oparte na książce z trzema złotymi kulami trzymanymi przez Świętego Mikołaja z efektami optycznymi charakterystycznymi dla malarstwa flamandzkiego.

Detale

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Uwagi i odniesienia

  1. Ten ołtarz zaginął, ale wciąż istnieją kopie
  2. Aluzja do odcinka, w którym dał go trzem biednym młodym dziewczynom jako posag, aby mógł się ożenić