Raoul Guerin

Ten artykuł jest szkicem dla francuskiego projektanta lub ilustratora .

Możesz dzielić się swoją wiedzą doskonaląc ją ( jak? ) Zgodnie z zaleceniami odpowiednich projektów .

Raoul Guerin Biografia
Narodziny Kwiecień 1890
18. dzielnica Paryża
Śmierć 27 marca 1984(w wieku 93 lat)
Paryż
Narodowość Francuski
Czynność Rysownik
Inne informacje
Nagrody Kawaler Legii Honorowej

Raoul Guérin , znany jako Toto Guérin , ur18 kwietnia 1890 rw 18 th  dzielnicy Paryża , zmarł27 marca 1984w tym samym mieście jest francuski rysownik, który mieszkał przy rue Caulaincourt 23 .

Biografia

Zaczął w 1916 r. od rysunków (w tym portretu Georgesa Clemenceau ) w dziennikach poilusa. Został projektantem w Canard enchaîné . Współpracował także z Gringoire , Progrès civique, journal de perfectionnement social , Coup de patte satirique ilustrowany około 1931-1932 (czasopismo redagowane przez chansonniera Augustina Martiniego i gdzie Raoul Guérin ocierał się o Francisque Poulbota , Jean Sennep i Alain Saint-Ogan ) , Ric i Rac od 1935 do 1940, Paris-Soir (ok. 1938), Dzisiaj i Miesiąc w Lyonie (1940). Georges de la Fouchardière mówi o swoim talencie, który „w kilku słowach zawsze uduchowionej legendy, zawsze pomysłowo pomysłowej” syntetyzuje „ironię rzeczy i cudowną ludzką głupotę. "

11 kwietnia 1920wraz z ilustratorami Jules Depaquit , Francisque Poulbot, Adolphe Willette , Jean-Louis Forain , Maurice Neumont , Louis Morin , Maurice Millière , dziennikarz Pierre Labric i poeta Beauceron Maurice Hallé, jeden z założycieli Wolnej Komuny Montmartre .

Około 1934 roku Raoul Guérin stworzył dla tygodnika Gringoire satyryczną postać Toto Guérina , rodzaj dziecięcego alter ego, które „fałszywie naiwnie komentuje wiadomości polityczne i międzynarodowe” i które Christian Delporte określi jako „nowy awatar Gavroche lub Poulbotów, bezczelny urwis uliczny z gryzącym repartee ” . Toto Guérin - nasz artysta sam się tak nazywa - jest przenoszony od lipca 1935 do 1940 w rodzinnym tygodniku Ric et Rac z serią Lesctualités de Toto Guérin , w 1940 roku na rysunkach na pierwszej stronie Le mois à Lyon - Wielkie ilustrowane lyońskie pismo polityczno-literackie, artystyczne i informacyjne , które potem zniknęło, by po II wojnie światowej pojawić się ponownie w „reklamach” przez blottera, przedmiot kolekcjonerski ceniony wówczas przez dzieci w wieku szkolnym i ku któremu nasz artysta jest przekierowywany z powodu umieszczenia go na czarnej liście współpraca z niektórymi z wyżej wymienionych periodyków (w 1946 r. została jednak upoważniona do przerysowania w prasie): bibularz stosu Hydry pochodzi zatem od Raoula Guérina ( „- Sytuacja jest bardzo jasna! – Prawdopodobnie użyli oświetlenia Bateria Hydra!” ), tak jak Narodowe Muzeum Edukacji w Rouen przechowuje blotter reklamowy Fleurex (kwiaciarnia paryska) zatytułowany Les główne daty Toto Guérin . Toto Guérin nie jest zapomniany przez kolekcjonerów starych zabawek, ponieważ zainspirował świnka-skarbonkę i poszukiwaną dziś lalkę, mającą, jak rysunek, czerwono-biały fartuch, krótkie majteczki, beret i koturny, usta zabrudzone czekoladą.

Jeden z ostatnich publicznych występów Raoula Guérina miał miejsce na festiwalu komiksów w Angoulême w 1980 roku. Zmarł w 1984 roku, zaledwie dwa dni po ślubie ze swoją towarzyszką.

Pracuje

Publikacje bibliofilskie

Plakaty

Bajki prasowe

Wystawy

^ Trzydziesty Salon des humoristes , 11, rue Royale , Paryż, luty-Kwiecień 1937 (katalog nr 200 i 201).

Krytyczny odbiór

Nagrody

Muzea

Bibliografia

  1. Zobacz akt urodzenia nr 1775 Modelu: 18. dzielnica z 1890 r., na stronie archiwum paryskiego .
  2. Rysunek reprodukowany w: Georges Clemenceau, Articles et discours de guerre, 1914-1918, współred. Jean-Jacques Becker i Ministerstwo Obrony, 2012.
  3. W Paris-Soir nr 5437 z 6 czerwca 1938, rysunek przedstawiający dwóch kopaczy z przyszłości (1998) odkrywających w starym domu monety z podobizną Alberta Lebruna .
  4. Raoul Guérin, Sur le turf , przedmowa Georgesa de la Fouchardière.
  5. Julien Baudry, „Komiks jako grafika międzypokoleniowa” , dziewiąta sztuka, przegląd Międzynarodowego Miasta Komiksu i Obrazu , styczeń 2015.
  6. Christian Delporte, Ołówki propagandy - Rysunki i rysunki polityczne w okresie okupacji , CNRS Éditions, 1993.
  7. Narodowe Muzeum Edukacji, najważniejsze daty Toto Guérin , blotter Raoul Guérin
  8. Słownik Bénézit, Gründ, 1999, tom 6.
  9. Pierre Duvernois, Raport z promocji i konserwacji karykatur prasowych , Misja Woliński, marzec 2007

Bibliografia

Linki zewnętrzne