Możesz dzielić się swoją wiedzą doskonaląc ją ( jak? ) Zgodnie z zaleceniami odpowiednich projektów .
Raoul GuerinNarodziny |
Kwiecień 1890 18. dzielnica Paryża |
---|---|
Śmierć |
27 marca 1984(w wieku 93 lat) Paryż |
Narodowość | Francuski |
Czynność | Rysownik |
Nagrody | Kawaler Legii Honorowej |
---|
Raoul Guérin , znany jako Toto Guérin , ur18 kwietnia 1890 rw 18 th dzielnicy Paryża , zmarł27 marca 1984w tym samym mieście jest francuski rysownik, który mieszkał przy rue Caulaincourt 23 .
Zaczął w 1916 r. od rysunków (w tym portretu Georgesa Clemenceau ) w dziennikach poilusa. Został projektantem w Canard enchaîné . Współpracował także z Gringoire , Progrès civique, journal de perfectionnement social , Coup de patte satirique ilustrowany około 1931-1932 (czasopismo redagowane przez chansonniera Augustina Martiniego i gdzie Raoul Guérin ocierał się o Francisque Poulbota , Jean Sennep i Alain Saint-Ogan ) , Ric i Rac od 1935 do 1940, Paris-Soir (ok. 1938), Dzisiaj i Miesiąc w Lyonie (1940). Georges de la Fouchardière mówi o swoim talencie, który „w kilku słowach zawsze uduchowionej legendy, zawsze pomysłowo pomysłowej” syntetyzuje „ironię rzeczy i cudowną ludzką głupotę. "
11 kwietnia 1920wraz z ilustratorami Jules Depaquit , Francisque Poulbot, Adolphe Willette , Jean-Louis Forain , Maurice Neumont , Louis Morin , Maurice Millière , dziennikarz Pierre Labric i poeta Beauceron Maurice Hallé, jeden z założycieli Wolnej Komuny Montmartre .
Około 1934 roku Raoul Guérin stworzył dla tygodnika Gringoire satyryczną postać Toto Guérina , rodzaj dziecięcego alter ego, które „fałszywie naiwnie komentuje wiadomości polityczne i międzynarodowe” i które Christian Delporte określi jako „nowy awatar Gavroche lub Poulbotów, bezczelny urwis uliczny z gryzącym repartee ” . Toto Guérin - nasz artysta sam się tak nazywa - jest przenoszony od lipca 1935 do 1940 w rodzinnym tygodniku Ric et Rac z serią Lesctualités de Toto Guérin , w 1940 roku na rysunkach na pierwszej stronie Le mois à Lyon - Wielkie ilustrowane lyońskie pismo polityczno-literackie, artystyczne i informacyjne , które potem zniknęło, by po II wojnie światowej pojawić się ponownie w „reklamach” przez blottera, przedmiot kolekcjonerski ceniony wówczas przez dzieci w wieku szkolnym i ku któremu nasz artysta jest przekierowywany z powodu umieszczenia go na czarnej liście współpraca z niektórymi z wyżej wymienionych periodyków (w 1946 r. została jednak upoważniona do przerysowania w prasie): bibularz stosu Hydry pochodzi zatem od Raoula Guérina ( „- Sytuacja jest bardzo jasna! – Prawdopodobnie użyli oświetlenia Bateria Hydra!” ), tak jak Narodowe Muzeum Edukacji w Rouen przechowuje blotter reklamowy Fleurex (kwiaciarnia paryska) zatytułowany Les główne daty Toto Guérin . Toto Guérin nie jest zapomniany przez kolekcjonerów starych zabawek, ponieważ zainspirował świnka-skarbonkę i poszukiwaną dziś lalkę, mającą, jak rysunek, czerwono-biały fartuch, krótkie majteczki, beret i koturny, usta zabrudzone czekoladą.
Jeden z ostatnich publicznych występów Raoula Guérina miał miejsce na festiwalu komiksów w Angoulême w 1980 roku. Zmarł w 1984 roku, zaledwie dwa dni po ślubie ze swoją towarzyszką.
^ Trzydziesty Salon des humoristes , 11, rue Royale , Paryż, luty-Kwiecień 1937 (katalog nr 200 i 201).