Ralambo jest jednym z trzech wielkich władców, których znał kraj Merina (środkowy Madagaskar ).
Urodzony pod znakiem barana lub alahamady, panował od 1575 do 1610 roku. Ralambo jest następcą swojego ojca Andriamanelo , króla Alasory. Jednak to na szczycie Ambohidrabiby, wioski jego dziadka Rabiby ze strony matki, Ralambo założył stolicę swojego królestwa i gdzie mieszka ze swoją rodziną i doradcami Andriandoriamanjaka. Kontynuował wówczas politykę ekspansji i zjednoczenia terytorialnego swojego ojca, po podbiciu regionu wokół Antananarywa , przypisując swojemu królestwu imię Imerina-Ambaniandro. Jednak zamiast „wynalazku” jest to prosta formalizacja, ponieważ sama nazwa była używana dawno temu.
Podobnie jak Andriamanelo, Ralambo jest również „bohaterem cywilizującym”, a za jego panowania możemy prześledzić początki konsumpcji mięsa zebu, a także instytucję Fandroany i systemu hova-andriana-andevo. Ten ostatni podzielił swoich poddanych na trzy grupy klanów, a mianowicie andriana lub szlachtę, hova lub plebsu i andevo lub niewolników, których członkowie byli odtąd związani endogamią. Następnie system ten został w jakiś sposób rozpowszechniony w całym kraju Merina, ponieważ spadkobiercy Ralambo, który ostatecznie zjednoczył terytorium, rozszerzyli swoją władzę.
Ralambo jest pochowany na zachód od swojej królewskiej chaty na szczycie wzgórza Ambohidrabiby. Miejsce jego grobowca zbudowanego na południe od grobu jego dziadka ze strony matki Rabiby ujawnia, że chociaż Ralambo i jego potomkowie są wielkim władcą, ustawowo są niżsi od króla Rabiby, a także od potomków tego ostatniego, którzy są umieszczeni w północnej części tego miejsca.