Rabutinage słowo wymyślone przez M me de Sevigne w jej korespondencji z nazwą jego rodziny „Rabutin” oznacza zbiór cech tej rodziny zarówno w odniesieniu do wspólnych wartości (odwagi, chwały wojskowej, wyrafinowanie, sztuce życia dobrze nierozerwalnie związane ze sztuką dobrego mówienia) i wspólnotą ducha, którą implikuje ta zbieżność wartości.
Słowo „rabutinage” pojawia się po raz pierwszy w literze 26 lipca 1668że M me de Sevigne odnosi się do swojego kuzyna Bussy-Rabutina , samego pisarza:
„Nie mówię ci, jak bardzo zawsze interesowałem się twoją fortuną; można by pomyśleć, że to zastraszanie może być przyczyną, ale nie, to ty. "
Ten list zawiera opis jednej z kłótni, która czasami wprowadzała między dwoma kuzynami prawdziwą epistolarną ciszę. Wyrzut M me de Sevigne, w tym jego kuzyn, wywołał w jego miłosnej historii Galów (powieść satyryczna napisana w latach 1659-1662, która jest postacią przedstawiającą czas sukcesji dla kibicowania kochance Bussy i która wpadła w ręce niedyskretnej Madame de la Baume, zna niezamierzony rozgłos) obraźliwy jej portret. W związku z tym genialnie zmienia nazwę Histoire amoureuse des Gaules na „pamięć moich wad” ( Correspondance , I, s. 92). Oto jak wyraża konsternację i złość z powodu lekkomyślności i lekkomyślności jej kuzyna:
„Być w rękach wszystkich, być drukowanym, być książką rozrywkową wszystkich prowincji, gdzie te rzeczy wyrządzają nieodwracalną krzywdę, spotykać się w bibliotekach i otrzymywać ten ból, przez kogo? "
Niemniej jednak markiza kończy swój list, pokazując Bussy, że tak naprawdę nie ma go już przeciwko niemu. W tym kontekście wzmianka o pojęciu rabutinage nabiera pełnego znaczenia i ma na celu wprowadzenie silnych więzi pokrewieństwa rabutynowego do rzeczywistej koncepcji. Słowo to oznacza zatem zbiór cech charakterystycznych dla rodziny Rabutinów, której Bussy i jego kuzyn są najbardziej wytrwałymi heroldami. W rzeczywistości w Korespondencji znajdujemy cały szereg wartości i cech związanych z tą znakomitą rodziną, której genealogiem jest Bussy, i które składają się na niemal mityczny obraz klanu. Tak więc w poniższym fragmencie M me de Sevigne udaje, że boi się, że nie osiągnie rangi:
„Są w życiu chwile, które są bardzo trudne do przejścia, ale masz odwagę ponad innymi i (jak to się mówi) Bóg daje ubranie stosownie do zimna. Jeśli chodzi o mnie, nie wiem, jak przyznajesz się do mnie w swoim znęcaniu się. Jestem trochę maminsynkiem i czasami myślę: „Ale gdybym był mężczyzną, czy przyniósłbym taki wstyd domowi, w którym wydaje się, że dzielność i odwaga są dziedziczne?” "(23 października 1683, W Bussy)
Zwód sprowadza się tutaj do wychwalania odwagi jego kuzyna. W innych kontekstach chodzi o celebrowanie uwiecznienia krwi rabutyny:
(mówiąc o swojej siostrzenicy de Coligny): „Jest w dziewiątym miesiącu ciąży. Zobacz, czy chcesz napisać krótką notatkę na korzyść bzdur; zostanie to przelane na moje konto. "(6 lipca 1676do Madame de Grignan )
Ale czytanie korespondencji wynika, że przez rabutinage , M me de Sevigne nie tylko pragnie ubiegać się o wielkość jego imieniu i na jego krwi. Posługuje się literackim terminem, który naznacza potomstwo, podobnie jak termin rabutinade . M me de Sevigne rzeczywiście często używa tego imienia w swoich ćwiczeniach językowych: wykuwając ją i żeńskie „Grignanes” z imienia Grignan oraz przysłówek „rabutinement”, który Monmerqué zauważa w wydaniu leksykonu.
Termin rabutinage , ponieważ jest częścią całej sieci nazw odwróconych i / lub wywodzących się od pióra markizy, oznacza nie tylko przynależność do rodziny, ale także praktyki kulturowe i temperament, które są z nimi związane.
Praktyki te w Korespondencji , a zwłaszcza w listach wymienianych z Bussy, charakteryzują się pewnym sposobem pojmowania więzi, która łączy jednostki związane duchem. Przez rabutinage , M me de Sévigné i Bussy-Rabutin rozumieją jednocześnie tę miłość kłującego, żywego i gwałtownego dowcipu, dobrze odczuwanej wymiany, wzajemnego zrozumienia bez pomyłki i przestrzeni tekstowej w epistolarnym wystąpieniu, w którym ta miłość wyraża się i rozwija.
W dwóch kluczowych fragmentach definiujących rabutinage jako praktykę światową i literacką, dwaj kuzyni z kolei podają definicję literacką, która rzeczywiście zakłada stworzenie wspólnoty umysłów, w której króluje przejrzystość i błyskotliwość czasownika:
W swojej notatce 3 s. 943 wydania La Pléiade tom I, Roger Duchêne zauważa, że Bussy „często powraca do tego akordu w rabutynażu; wyjaśnia, że mimo kłótni i kłótni korespondencja trwała. W ten sposób rabutynaż pozwala na ciągłość więzi rodzinnej, epistolarnej i literackiej między dwoma uzgodnionymi duchami. Dla Rogera Duchêne ta praktyka „współudział w umyśle i śmiech” ma dwie funkcje: „zarówno temat listów, jak i podstawa korespondencji”.
Tak więc Evelyne Bachellier podsumowuje funkcję tego rabutynatu praktykowanego z entuzjazmem przez dwóch pisarzy: „Bardzo wcześni towarzysze broni na świecie, celowali w posługiwaniu się mową i mieli tę suwerenność. Ochrzczeni, siła krwi zobowiązuje”, rabutinage ”, czyli sztuka polegająca nie tylko na prostowaniu się,„ rezonowaniu ”tylko na prośby innych, w skrócie na posiadanie respondenta. "
Dziś termin rabutinage nie odbiega od kontekstu Sevigne. Nie jest znane szerzej niż określenie wymiany ostrych i ostrych uwag między Bussy a jego kuzynem. Od XIX th century, Charles Nodier zauważyłem artykuł „Rabutinage” swojego krytycznego przeglądu języka słowniki Francoise non lexicalized charakter terminu:
„RABUTINAGE. Będziemy musieli poświęcić nam kolejny czas, we wszystkich słownikach świata, ten rzeczownik uformowany imieniem Rabutin; ponieważ dzięki zdolności robienia tego samego na wszystkich rzeczownikach własnych Słowniki nigdy by się nie skończyły. Był zatrudniony przez Madame de Sévigné; ale to, co dobrze pasuje do listu, bardzo źle idzie w leksykonie. Nie jest tak, że imię własne nie może dostarczyć dobrego, dobrze używanego rzeczownika, takiego jak Cezar, Amfitrion, Harpagon, Kartusz; ale to wymaga pieczęci wielkiego autorytetu, który należy do ludu, który nie czytał ani Histoire amoureuse des Gaules , ani Godzin Sądu . "
W artykule „Madame de Sévigné” w Encyclopédie Universalis znajdujemy zatem wzmiankę o terminie rabutinage :
„Publikujemy [Madame de Sévigné], ponieważ celowała w udzieleniu mu odpowiedzi [do Bussy-Rabutina], w ramach wymiany, w której oboje lubili czuć się inteligentni i dowcipni:„ rabutinage ”. "