Adres |
Allègre , Haute-Loire Francja |
---|---|
Informacje kontaktowe | 45 ° 11 ′ 47 ″ N, 3 ° 43 ′ 33 ″ E |
Zamknij miasto | Allegre |
Powierzchnia | 4,3 ha |
Rodzaj | Regionalny rezerwat przyrody, dobrowolny rezerwat przyrody ( d ) |
---|---|
Kategoria IUCN | IV (obszar zarządzania siedliskami lub gatunkami) |
Nazwa Użytkownika | 147247 |
kreacja | 1990 |
Administracja | Rada Generalna Haute-Loire |
Mont-Bar Crater Regionalnego Nature Reserve (RNR 82) jest byłym francuskim rezerwat regionalny w Auvergne regionie , teraz Auvergne-Rhône-Alpes . Powstał w 1990 roku , na terenie gminy allegre , w dziale z Haute-Loire . Zajmował obszar 4,3 ha i chronił obszar o dużej bioróżnorodności pod względem bioróżnorodności.
Zainteresowanie miejscem doprowadziło do klasyfikacji w NVR w 1990 r. Na okres sześciu lat. Ustawa o „demokracji lokalnej”27 lutego 2002 przekształca RNV w regionalne rezerwaty przyrody (RNR), co ma miejsce w przypadku Mont-Bar.
Dekret n O 2005-491 z18 maja 2005określa w artykule 6, że „klasyfikacja w RNR obowiązuje do wygaśnięcia zatwierdzenia, które zostało pierwotnie przyznane rezerwie dobrowolnej”. Dlatego klasyfikacja w RNR zakończyła się po sześciu latach od ostatniego zatwierdzenia, prawdopodobnie na początku 2000 roku.
Na potrzeby nowej ochrony pozyskano 5,6 ha (kod krajowy FR1500919, kod międzynarodowy 555546693): Volcan du Mont-Bar .
Krater z góry Bar jest krater ponad 790.000 lat stary z Strombolian- typu wulkanu zakończonego na 1,172 metrów. Jego krater o szerokości 500 metrów i głębokości 40 metrów ma około 4 hektarów. Jest domem dla flory i fauny charakterystycznej dla terenów podmokłych (torfowiska).
A priori wulkany Strombolian nie mają powodu, aby chronić torfowiska. Ich szyszki składają się z nagromadzenia fragmentów zestalonej lawy w postaci żużla , lapilli lub bomb wulkanicznych . Ta cecha geologiczna zwykle zapewnia środowisko infiltracji i drenażu . Ale tutaj te występy zostały zmienione i przekształcone w produkty gliniane, które zatykały dno krateru. To zagłębienie umożliwiło najpierw schronienie jeziora, które ostatecznie zyskała roślinność, i przejście w kierunku torfowiska. Ewolucja tego torfowiska powinna prowadzić do wysychania i rozwoju lasu. Jednak „kanał”, który został wykopany w 1940 roku przez okolicznych chłopów w celu wysuszenia prymitywnego jeziora kraterowego, nie jest już konserwowany. Ten rów (a nie kanał) powoli się zatyka, powodując lekkie podniesienie się wody w bagnie. Dlatego powoli ewoluuje i jest bardzo prawdopodobne, że za kilka dziesięcioleci, jeśli rów nadal nie będzie utrzymywany, torfowisko powróci do swojego pierwotnego wyglądu jeziora kraterowego.
Roślinność torfowiska składa się z gatunków hydrofilnych, takich jak mchy torfowe , które utrzymują kwaśne środowisko oraz rosiczki , które są roślinami mięsożernymi. Obecne są także turzyce i komarety . Torfowisko zasiedlane jest również miejscami porośniętymi drzewami takimi jak wierzby , sosny czy brzozy . Na zboczach wulkanu roślinność składa się głównie z pokrywy leśnej. Tworzą go plantacje świerka i jodły, ale także jeden z rzadkich w regionie pierwotnych lasów bukowych .
Liczne przebite i gołe pnie i pnie wykazują obecność dzięcioł czarny , który jest w poszukiwaniu drzewnych nudnych owadów . Zidentyfikowano 11 gatunków ważek.
Na suchych częściach torfowiska rosną sosny i brzozy, skazując je na całkowite wyschnięcie i przekształcenie w las.
Prowadzone są działania imitujące ewolucję tych gatunków inwazyjnych.
Dekret o utworzeniu: 20.07.1990. Teren jest sklasyfikowany jako natura 2000
Bagno wszechczasów pomogło podsycić lokalne legendy.