W językoznawstwie , rekurencja lub osadzanie jest właściwością syntaktycznej budowy reguły, które można powtarzać niezliczoną ilość razy od wyniku produkuje. W morfologii i leksykologii obserwuje się to w samym tworzeniu słów w procesach takich jak derywacja leksykalna .
Termin rekurencyjne (wymowa: /ʁe.kyʁ.si.vi.te/) jest pochodną rekurencyjnego przymiotnika , który pochodzi od angielskiego przymiotnika rekursywnego samej opartej na łaciński czasownik recurrere którym środki „aby wrócić” .
W składni rekurencja jest wyrażana głównie na poziomie frazy przyimkowej poprzez koordynację, względne podporządkowanie i określenie nominalne.
W przeciwieństwie do jej zastosowania w logice matematycznej rekurencja w językoznawstwie jest w języku potocznym często ograniczona zasadą ekonomii. To ograniczenie jest konieczne, ponieważ struktury generowane przez rekursję stają się bardzo złożone w miarę ich akumulacji.