Ciąg kwintet nr 2 w G głównego opus 111 kwintet dwóch skrzypiec, dwa viol i jeden wiolonczelę Johannes Brahmsowi . Skomponowany latem 1890 roku w Bad Ischl utwór, bez spotkania z klarnecistą Richardem Mühlfeldem , miał być ostateczną partyturą autora. Krytyk Eduard Hanslick wydał bardzo przychylną opinię: „kwintet odznacza się hojną i wspaniałą solidnością wykonania, wyrazistą intensywnością i godną podziwu zwięzłością formy [...] muzyka kameralna ostatnich dziesięciu czy piętnastu lat jest przypomina trzecią drogę Beethovena ”.