Ogon komety

Ogona komety jest emisja osoczu i pyłów , które są wytwarzane, gdy komety zbliża się do gwiazdy. Następnie powstaje w wyniku sublimacji lodów jądra komety , generowanych przez wiatr słoneczny , rosnącą temperaturę i zderzenie fotonów z kometą. Ogon komety różni się od jej włosów lub śpiączki, która jest po prostu „aureolą” gazu i pyłu otaczającego jądro.

Ogon komety składa się z ogona zjonizowanego gazu i pyłu. Zjonizowany ogon, niebieskawy i odrzucany przy dużej prędkości, jest zawsze zorientowany diametralnie naprzeciw Słońca, podczas gdy ogon pyłowy, żółtawy i odrzucany przy mniejszych prędkościach, ma bardziej zakrzywioną trajektorię.

Trening

W zewnętrznym Układzie Słonecznym komety są zamarznięte i nie mają ogona. Jak komety zbliża się wewnętrzny układ słoneczny The promieniowania słonecznego odparowanie substancji lotnych zawartych wewnątrz jądra. Strumień uwolnionego w ten sposób pyłu i gazu tworzy  niezwykle rozrzedzoną „  atmosferę ” wokół komety, zwaną włosami . Gigantyczny ogon, zawsze skierowany w kierunku przeciwnym do Słońca, to efekt siły wywieranej na włosy przez ciśnienie promieniowania Słońca i wiatry słoneczne .

Utrata ogona

Jeśli ładunek jonowy ogona staje się niewystarczający, linie pola magnetycznego są dociskane do siebie w takim stopniu, że dalej wzdłuż ogona następuje ponowne połączenie magnetyczne . Prowadzi to do odłączenia ogona. Obserwowano to przy wielu okazjach, zwłaszcza w przypadku20 kwietnia 2007kiedy zjonizowany ogon komety Enckego całkowicie oderwał się, przechodząc przez koronalny wyrzut masy . Wydarzenie to było obserwowane przez misję kosmiczną STEREO NASA . Zaobserwowano również odłączenie26 maja 2010na C / 2009 R1  (en) .

Uwagi i odniesienia

  1. (w) „  Słońce odrywa ogon komety  ” , Science @ NASA1 st październik 2007(dostęp 20 października 2009 ) .
  2. (en) CJ Eyles , RA Harrison , CJ Davis , NR Waltham , BM Shaughnessy , HCA Mapson-Menard , D. Bewsher , SR Crothers , JA Davies , GM Simnett , RA Howard , JD Moses , JS Newmark , DG Socker , J .-P. Halain , J.-M Defise , E. Mazy i P. Rochus , „  The Heliospheric Imagers Onboard the STEREO Mission  ” , Solar Physics , vol.  254 n O  22009, s.  387–445 ( DOI  10.1007 / s11207-008-9299-0 , przeczytaj online [PDF] ).
  3. (w) „  Comet C / 2009 R1 (McNaught) - Animation & Images  ” , Obserwatorium Remanzacco,30 maja 2010(dostęp 7 czerwca 2011 ) .

Zobacz też

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne