Guelaya , Qelaya lub Iqarʿiyen (w Amazigh : Iqelɛiyen lub Iqerɛiyen) to berberyjska konfederacja plemienna Rif położona w północno-wschodnim Maroku , w paśmie górskim Rif , w regionie Nador. Składa się z pięciu plemion, składających się z kilku klanów.
Konfederacja plemienna Iqer'iyen zrzesza pięć plemion plemiennych, wszystkie niezależne od siebie, z wyjątkiem wojny, kiedy zjednoczyły się przeciwko wrogowi:
Istnieją pewne różnice wokół oznaczenia „Iqer'iyen”. Pierwsza hipoteza, bardziej niż prawdopodobna, brzmi, że słowo może pochodzić od „Qal'aat” (Cytadela w języku arabskim), wiedząc, że każda frakcja plemienna miała cytadelę. W ten sposób Iqer'iyen byliby mieszkańcami berberyjskich cytadeli. Druga hipoteza sugeruje, że czasownik Qraa ( rozdzierać lub niszczyć w Rifain) byłby początkiem określenia. Dosłownie Iqer'iyen oznaczałoby zatem tych, którzy wykorzeniają lub niszczą .
Region Guelaya był twierdzą Wattasydów. To właśnie z fortecy Tazouda, położonej w masywie Gourougou wśród Beni Sidel, Wattasydzi podbili Maroko. Plemiona Guelya były wasalami Wattassidów. Byli wtedy znani jako Meggeo (Imazzujen).
W 1497 r. miasto Mellila przeszło w ręce Hiszpanów.
W epoce kolonialnej Guelajowie jako pierwsi wypowiedzieli wojnę Hiszpanii , na długo przed wojną Rif . W 1893 odparli Hiszpanów w Sidi Waryash koło Farkhana . Wraz z plemionami Aït Oulichek , Aït Touzine i Aït Saïd ścigali Rogui Bou Hmara z gór Rif. W ten sposób Bou Hmara wrócił do Tazy dalej23 czerwca 1908. W 1909 roku wybuchła słynna „wojna pod Melillą”, początek wojny o Rif , gdzie podczas słynnej bitwy pod „ighzar n wouchen” (Wąwóz wilka) wojska Mohanda Ameziane'a zmiażdżyły Hiszpanów. Jednak w 1911 roku przywódca lokalnego ruchu oporu Mohand Ameziane stracił życie w bitwie pod Hamam z wojskami hiszpańskimi, a plemiona Guelaya oddały broń.
Wzięli również udział w wojnie Rif wraz z innymi Rifanami , ale w obliczu różnic politycznych z Abdelkrim El Khatabi, postanowili walczyć samotnie po bitwie pod Arouit.