Pirenoid jest wewnętrzna struktura komórki do plastydów linii roślin, które koncentraty enzymów odpowiedzialnych za fotosyntezy , włączając RuBisCo (co ustala dwutlenek węgla) i anhydrazy węglanowej (który skupia dwutlenku węgla w pobliżu RuBisCo). Ziarna skrobi lub pochwa skrobiowa przyklejają się do zewnętrznej części pyrenoidu.
Termin pyrenoid pochodzi ze starożytnej greki : πυρήν ( purên, „ jądro ” ) i przyrostek „ -oïde ”.
Pyrenoid jest obecny w Euglénophytes, niektórych czerwonych algach (Rhodophytes, na przykład jednokomórkowej czerwonej aldze Porphyridium), niektórych zielonych algach ( Chlorophytes , takich jak Ulve), w niektórych brunatnicach (Phéophytes, takich jak Ectocarpus ) oraz w anthocerotes (Anthocerophytes). W algach brunatnych czasami występuje.
Pyrenoid ma podobną budowę do karboksysomu sinic, o ile spełnia te same funkcje. W tym sensie jest to silny argument strukturalny przemawiający za teorią endosymbiotyczną, że wszystkie plastydy wywodzą się z internalizacji cyjanobakterii przez przodkową komórkę eukariotyczną.