Purbeckian

W Purbeckian Facje JeSt osadowe Facje z często subtelnie wapienie , marglami , glin i ewaporatów , przechowywanych w płytkich warunkach często tak laguno -lacustrine typu . Jego wiek pokrywa końcowa część tyton (ostatni etap z Jurajski ) i dolną część berias (pierwszy etap kredy ). Facji Purbeckian wychodnie na dużych obszarach (południowa Anglia , Paris Basin , Aquitaine Basin , Jura , Bawaria , itd.).

Historia i etymologia

Purbeckian zawdzięcza swoją nazwę wychodniom skał i kamieniołomów regionu Isle of Purbeck w hrabstwie Dorset na południowym wybrzeżu Anglii . Po raz pierwszy został opisany przez szkockiego geologa Thomasa Webstera w 1816 roku na klifach Zatoki Durlston na wyspie Purbeck. Termin Purbeckien został wprowadzony przez francuskiego przyrodnika mineraloga i Alexandre Brongniart w 1829 roku datowanie Grupa Purbeck jest oparty na badaniu żyjątek z oogonia od słodkowodnych zielone glony z charophyta grupy (tutaj należących głównie do do rodzaju Globator ). Monique Feist, RD Lake i CJ Wood w 1995 roku przypisują podstawową część Dorset Purbeckian do Tithonu, podczas gdy większość formacji odnosi się do Berriasian.

Angielskie wychodnie wybrzeża kanału La Manche pokazują następującą sekwencję:

Litologia

W Purbeckian facji świadczyć o bardzo płytkiej lagunie do środowisk depozytowych jeziornych. Pokazują również przybrzeżne środowiska kontynentalne. Te lekko wzburzone, czasami beztlenowe środowiska sprzyjają rejestrowaniu w ich osadach skamieniałości, niezależnie od tego, czy są to:

Osady przedstawiają całą gamę skał między glinianym słupem a drobnym wapiennym słupem (patrz tabela w artykule „  margiel  ”. Szlam wapienny po wysuszeniu i przeróbce przybiera czasami wygląd brekcyjny . Silne parowanie w płytkim środowisku morskim również prowadzić do osadzania się facji ewaporatowych ( anhydryt , gips itp.).

Wytrzymałość i rozdrobnienie ziaren wapienia Purbeckiego z regionu Isle of Purbeck czyni go poszukiwanym materiałem konstrukcyjnym.

Solnhofen wapień w Bawarii jest również słynie z bardzo drobnym ziarnie: litograficzne wapień , który, jak sama nazwa wskazuje, jest stosowany w litografii .

Gips działa kamieniołomy w regionie Purbeckian Cognac we francuskim departamencie Charente .

Od złóż węgla brunatnego występują w Haut-Doubs aw Bresse .

Paleontologia

Obfitość, różnorodność i często jakość skamieniałości odkrytych w Purbecki sprawiają, że jest to facja o dużym zainteresowaniu naukowym, zawierająca jedne z najsłynniejszych stanowisk paleontologicznych na świecie.




Inne miejsca istnieją we Francji, na przykład w departamencie Jura , gdzie w pobliżu wioski Coisia znajdują się bardzo duże ślady dinozaurów zauropodów .

Bibliografia

  1. (en) Przegląd ochrony geologicznej, http://jncc.defra.gov.uk/pdf/gcrdb/GCRsiteaccount2900.pdf
  2. Alexandre Brongniart, Tabela terenów tworzących korę Globe lub Essay on the Structure of the Known Part of the Earth , FG Levrault, Paryż, 1829, 435  s.
  3. (w) Monique Feist Lake RD, CJ Wood, CJ Charophyte Biostratigraphy of the Purbeck and Wealden of south England , Palaeontology, tom 38, część 2, 1995, str.  407-442
  4. (w) Weishampel, David B.; Dodson, Peter; i Osmólska, Halszka (red.): The Dinosauria , 2nd, Berkeley, University of California Press, 2004, 861  s. ,   ( ISBN  0-520-24209-2 )
  5. Jean-Michel Mazin i Jean-Paul Billon-Bruyat, Nowy dinozaur w koniaku , Pour La Science, 2003, tom 306

Zobacz też

Bibliografia

Powiązane artykuły