Provo (ruch)

Provo upright = artykuł ilustrujący organizację Obraz w Infobox. Akcja „Provo” w Amsterdamie, 8 maja 1966. Historia
Fundacja Maj 1965
Rama
Rodzaj Akcja grupowa
Organizacja
Ideologia Anarchizm

Ruch Provo jest protestacyjną i libertariańską grupą, która „ożywiła” życie polityczno-społeczne Holandii w latach 1965-1970: twierdząc, że jest ekologiczna, antymonarchistyczna i antyimperialistyczna, ucieka się do mediów

i przemoc.

„Holandia była świadkiem narodzin, pod nazwą„ provos ”, pierwszego ruchu anarchistycznej i protestującej młodzieży, który od 1968 r. Miał rozprzestrzenić się na większość rozwiniętych narodów świata i gromadzić się tu i tam w hałaśliwym i, czasami nawet wyjątkowo brutalne demonstracje. "

[Wątpliwe informacje]

Etymologia i ideologia

Dla historyka Patricka Rotmana  : „Termin„ provo ”pochodzi od„ prowokatorów ”: dotyczy ruchu politycznego, który wstrząśnie dobrze cywilizowanym społeczeństwem holenderskim w połowie lat sześćdziesiątych.

Amsterdam był miejscem gwałtownych starć w latach 1965-1966. Provos reprezentują formę kontrkultury, globalnego protestu, a nawet odrzucenia społeczeństwa. Jednak dotyczyło to mniejszości, marginalnej frakcji, całego holenderskiego społeczeństwa i szerzej, europejskiej młodzieży, która nie była zaniepokojona. ”.

Nazwa ruchu wywodzi się z odwrócenia znaczenia: holenderski akademik Wouter Buikhuisen  (nl) , w swojej rozprawie Achtergronden bij nozemgedrag z 1965 roku , mówiąc o młodym Holendrze zmarginalizowanym , zaproponował termin provo (słowo najczęściej używane przez populacja będąca nozem ).

Ruch jest zakorzeniony w anarchizmie i ruchu CoBrA , poprzez malarza Constanta Nieuwenhuijsa.

Z dala od schematu walki klas , zdaniem Provo, pierwszą grupę tworzą ludzie-konsumenci , a druga niesie w sobie zalążki buntu: prowotariat , studenci, artyści, beatnicy, ludzie zepchnięci na margines.

„Prowokatorzy głoszą odrzucenie dyscyplin i hierarchii społeczeństwa przemysłowego, ze Wschodu na Zachód, na rzecz tak zwanego społeczeństwa„ ludycznego ”, w którym twórcze możliwości każdego z nich mogłyby zostać wykorzystane w permanentnej rewolucji w grze. , co sprowadziłoby na dalszy plan podziały narzucone przez podział pracy. "

Środki działania

Ruch posługuje się obrazami i mediami, zgodnie z przysłowiem: „Provo jest obrazem” i metodą cyklu prowokacja-represja-mobilizacja . Prowokowanie i mistyfikowanie mają tylko jeden cel: obudzić świadomość ludzi.

Preferowanym sposobem rozpowszechniania idei są graffiti, ulotki, happeningi.

Historyczny

Holandia przechodziła duże zmiany w latach 1963-65: podobnie jak inne kraje, w których nastąpił bezprecedensowy wzrost gospodarczy, młodzi ludzie z wyżu demograficznego osiągnęli wiek dorosły. Od 1963 roku młodzi ludzie mają dostęp do pigułek antykoncepcyjnych i istnieje wiele ruchów bojowych i kontrkulturowych .

Nieformalna sieć powstała w marcu 1965 roku

Provo, w marcu 1965 roku w Amsterdamie, odmówił organizacji piramidy i utworzył nieformalną sieć antyautorytarną . Na początku nie więcej niż dziesięciu młodych ludzi, studentów i pracowników, w tym Roel van Duijn  (nl) , działacz antyfaszystowski i antystalinowski, Rudolf de Jong , anarchista znany już w Holandii, Marteen Lindt, w wieku od do zaledwie 18 lat i przyszłego teoretyka Nowego Amsterdamu , Hansa Tuynmana, beatnika, który podróżował autostopem po Europie i nie tylko.

Jeśli początkowo ruch jest Amsterdamem , od 1966 roku rozprzestrzenił się na około dwudziestu miast w Holandii i Belgii  : reprezentuje to sto osób, które identyfikują się z ruchem. Czytelników publikacji provos jest więcej: ok. 35 tys. W 1966 r. , 90 tys. W 1967 r .

Królewskie wesele i wojna w Wietnamie

Poruszane tematy to wojna w Wietnamie , walka w Trzecim Świecie, wolność seksualna lub monarchia holenderska, na którą celowały bomby dymne podczas ślubnej procesji księżniczki Beatrix i Clausa von Amsberga .10 marca 1966.

Instytucjonalizacja w 1966 roku

Ruch został zinstytucjonalizowany latem 1966 r .: w wyborach samorządowych Amsterdamu w czerwcu 1966 r . Provos otrzymali mandat w radzie miejskiej, którą zajmował Bernhard de Vries.). Tysiące młodych ludzi udaje się do Amsterdamu, agencji turystycznej, która oferuje spotkanie z prowokacjami . W maju 1967 roku ruch rozwiązał się po gigantycznym wydarzeniu w Vondelpark w Amsterdamie.

Ruch provo zainspirował zarówno europejską, jak i amerykańską kontrkulturę oraz bojowy nurt z 68 maja , studentów Mediolanu i Pragi  ”

Białe rowery i białe kominy

Projekt białego roweru narodził się w celu zlikwidowania ruchu samochodowego, a co za tym idzie, korków (zanieczyszczenie powietrza w latach sześćdziesiątych było jeszcze niewielkim tematem). Prowokatorzy oferują mieszkańcom Amsterdamu pomalowanie rowerów na biało, spotykając się z nimi w parku w każdą sobotę o północy. Rowery są następnie pozostawiane samoobsługowo dla ludności, ale projekt kończy się fiaskiem, ponieważ rowery bez zamków szybko znikają. Ponadto policja uznaje je za nielegalne właśnie z powodu braku zamków.

Provo działa również w oparciu o motyw białego kominka, przemalowanego, aby pokazać, że chcemy przeciwdziałać spekulacjom. Ta biel znajduje się w ubraniach bojowników; te dodają do tego koloru ideę niestosowania przemocy. Jest to rzeczywiście odnowa polityki, a Provo mówi o sztuce polskiej .

Krytyczny

Sytuacjonistów Międzynarodowy uważa ruch Provo w tych słowach: „Od powstania ich organizacji, dwie tendencje pozostały odrębne; masa bez teorii znalazła się natychmiast pod okiem cienką warstwą podejrzanych liderów, którzy próbują utrzymać swoją«moc» przez wydzielanie prowotariańskiej ideologii. "

Osobowości związane z ruchem

Wpływy międzynarodowe

We Włoszech kontrkulturowe czasopisma i grupy są inspirowane holenderskimi doświadczeniami, takimi jak Mondo Beat i Onda Verde w Mediolanie czy Gruppo Provo Roma w Rzymie. Szczególnie interesuje ich „metodologia prowokacyjna” czy „metodi di provocazione ironica” i manifestują się poprzez happeningi przeciwko wojnie w Wietnamie czy figlarne akcje skierowane przeciwko wizytom głów państw z krajów zachodnich.

Bibliografia

Praca na uniwersytecie

Audiowizualny

Telewizja

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi

  1. Milion - Encyklopedia wszystkich krajów świata , t. III Europa , wyd. Grange Batelière (Paryż), Kister SA (Genewa), belgijska agencja wydań głównych (Bruksela), 1970
  2. Patrick Rotman , maj 68, powiedział tym, którzy tego nie doświadczyli , Seuil, 2008, strona 22 .
  3. Redakcja, 50 lat temu, Provos - Re-improwizacji walkę , poniedziałek Rano 29 czerwca 2015 roku [ czytaj on-line ] .
  4. Niek Pas, Provos , we Francji w 1968 r. , Syllepse, 2008.
  5. każdy sobotni wieczór na Spui Square w Amsterdamie
  6. „  Rewolucje lat sześćdziesiątych (5/5): The Provos: Holendrzy maj 68 lub jak się po cichu buntować  ” , o kulturze Francji (dostęp 25 sierpnia 2019 )
  7. Jean-Pierre Bouyxou i Pierre Delannoy, L'Aventure hippie , 10/18, 2004 (str. 23-26)
  8. Niek Pas, Provos in La France des years 1968 , Syllepse, 2008
  9. sztuka polityczna w odniesieniu do pop-artu
  10. Ubóstwo w środowisku studenckim: rozważane w kontekście ekonomicznym, politycznym, psychologicznym, seksualnym, aw szczególności intelektualnym, oraz pewne środki zaradcze (UNEF Strasbourg, 1967).
  11. Niek Pas, Stolk, Robert (1946-2001) , Biografisch Woordenboek van Nederland , [ czytaj online ] .
  12. Historia Holandii - 1966
  13. (It) L'area della controcultura , w Nanni Balestrini , Primo Moroni, L'orda d'oro 1968-1977: la grande ondata rivoluzionaria e creativa, politica ed esistenziale , Feltrinelli Editore, 1997, [ czytaj online ] .