Pride Fighting Championships
| Pride Fighting Championships | |
| |
| |
| kreacja | 1997 |
|---|---|
| Zanik | 2007 |
| Założyciele | Nobuyuki Sakakibara ( we ) |
| Forma prawna | Prywatny |
| Siedziba firmy |
Tokio, Japonia |
| Akcjonariusze | Agencja Williama Morrisa |
| Czynność | Wydarzenie lekkoatletyczne |
| Produkty | Walka MMA |
| Stronie internetowej | http://www.pridefc.com |
Pride Fighting Championships lub Pride FC to profesjonalna organizacja mieszanych sztuk walki , bardzo popularna w Japonii . Była to druga co do wielkości organizacja MMA na świecie po UFC. Jej Pierwszy konkurs odbył się w Tokyo Dome na 11 października 1997 roku , a ponad sześćdziesiąt imprezy zorganizowano aż do jego upadku w 2007 roku Duma posiada rekord widzów na walce sportowy mecz, z 71.000 płatnych miejsc. Podczas wieczornych Shockwave / Dynamite w sierpniu 2002 roku. Ma również rekordową widownię z 67 450 widzami podczas PRIDE Final Conflict 2003.
W dniu 27 marca 2007 roku , Sen Stage Entertainment sprzedawane duma Lorenzo Fertitta i Frank Fertitta III współwłaścicieli Zuffa, która jest właścicielem konkurencyjną organizacji, Ultimate Fighting Championship (UFC).
W 2015 roku były prezes Pride, Nobuyuki Sakakibara, stworzył Rizin Fighting Federation , japońską organizację MMA z byłym mistrzem wagi ciężkiej Pride FC Fedorem Emelianenko .
Historyczny
Oto jak organizatorzy prezentują Pride na oficjalnej stronie internetowej : Wyobraź sobie brazylijskiego praktykującego Jiu Jitsu przeciwko kickboxerowi, specjalistę Judo przeciwko zapaśnikowi ... to mieszane sztuki walki ... to właśnie Pride FC. Każda walka jest zwieńczeniem lat treningu tych sportowców, najlepszych reprezentantów swojej sztuki walki, którzy nie tylko walczą o zwycięstwo, ale także bronią swojego stylu walki!
To małe wprowadzenie jest z pewnością kuszące i na pewno było wystarczające w 1997 roku podczas pierwszego Pride, a jeszcze bardziej w 1993 roku podczas pierwszego UFC , ale teraz jest raczej przestarzałe, wraz z pojawieniem się treningu crossowego . Rzeczywiście rzadko zdarzają się zawodnicy, którzy obecnie uprawiają tylko jedną dyscyplinę, większość z nich jest teraz ekspertami w kilku sztukach walki lub sportach walki.
Pride FC narodziło się w Japonii po sukcesie UFC w Stanach Zjednoczonych i głośnych zwycięstwach niejakiego Royce'a Gracie . Rewolucja nastąpiła w małym świecie walki w latach następujących po UFC 1 , zdajemy sobie sprawę, że ważne są wszystkie odległości, pięść stopą i praca w parterze. Nadeszła era walki totalnej , w której można zastosować wszystkie możliwe techniki.
11 października 1997 roku Japończycy wezwali starszego brata Royce'a, Ricksona Gracie , do rozpoczęcia uroczystości. Rickson to legenda Gracie Jiu Jitsu , jest bezpośrednim potomkiem jej założyciela i jej najlepszym reprezentantem. Jego brat Royce powiedział, że był 10 razy lepszy od niego; jest już czczony jako półbóg jeszcze przed swoją pierwszą walką. Jego przeciwnik, Nobuhiko Takada , jest gwiazdą uwielbianą w Japonii, wywodzi się z profesjonalnych zapasów, które są niezwykle nagłaśniane i szanowane w krainie wschodzącego słońca. Każdy z dwóch przeciwników głośno i wyraźnie oznajmia, że jego styl jest najskuteczniejszy. Ta walka dobrze oddaje to, czym może być Pride FC w początkach, spotkania między dwoma mężczyznami, ale także, a szczególnie między dwiema różnymi dyscyplinami, zderzenie przed kibicami i praktykującymi z całego świata, aby wiedzieć, kto był najsilniejszy, a który. Najbardziej skuteczny. sztuki walki ...
We wtorek 27 marca 2007 Nobuyuki Sakakibara ogłosił, że szef Station Casinos Inc. Lorenzo Fertitta, współwłaściciel Zuffa i Ultimate Fighting Championship , odkupił od Dream Stage Entertainment wszystkie prawa do PRIDE Fighting Championships po PRIDE 34: Kamikaze , za kwotę mniejszą niż 70 milionów dolarów.
Zasady Pride FC
Zabrania się używania łokci i głowy, zabrania się również uderzania w tył głowy oraz w jądra. Mecz może zakończyć się poddaniem, a następnie wycofaniem się, nokautem lub zatrzymaniem sędziego z powodu kontuzji.
Kategorie wagowe
- Równe lub większe niż 93 kg - waga ciężka
- 93 kg do 84 kg - średnia i półciężka
- 83 kg do 74 kg - półśrednia
- Równe lub mniejsze niż 73 kg - niewielka waga
Czas trwania meczów
Większość meczów Pride jest podzielona na 3 rundy.
W Japonii jest pierwsza runda trwająca 10 minut, po której następują dwie kolejne rundy po 5 minut każda. Między rundami dopuszczalna jest przerwa 1 minuta i 30 minut.
Sposoby na wygranie meczu
Dwóch zawodników rozgrywa mecz na ringu o wymiarach 7 na 7 metrów
- Ippon : Aby zasygnalizować swoje porzucenie, zawodnik trzykrotnie uderza ręką w płótno.
-
TKO :
- Zatrzymanie sędziego : Kiedy sędzia widzi, że jeden z zawodników dominuje w walce tak bardzo, że jego przeciwnik znajduje się w niebezpieczeństwie i nie jest w stanie bronić się inteligentnie, może przerwać walkę.
- Przerwa medyczna : Jeśli zawodnik jest kontuzjowany (zgodnie z dozwolonymi technikami) i nie może kontynuować walki z powodu kontuzji, jego przeciwnik zostaje ogłoszony zwycięzcą. Tylko lekarz na ringu może zdecydować, czy zawodnik może kontynuować walkę. Jeśli kontuzja została spowodowana nielegalnymi technikami, osoba odpowiedzialna jest zdyskwalifikowana.
- Mecz przegrany walkowerem : Jeden z rogów rzuca się w ręcznik, co oznacza porzucenie zawodnika.
- Decyzja : Jeśli mecz dobiegnie końca w wyznaczonym czasie (20 minut), trzej sędziowie decydują o wyłonieniu zwycięzcy. Kryteriami są: wysiłek włożony w zakończenie meczu przez KO lub poddanie, obrażenia fizyczne zadawane przeciwnikowi, kombinacje w pozycji stojącej i kontrola nad ziemią, agresywność i waga (jeśli różnica jest większa niż 10 kg) Kryteria te są wymienione w kolejności Sędziowie biorą pod uwagę cały mecz, a nie trzy rundy oddzielnie.
- Dyskwalifikacja : Ostrzeżenie jest udzielane w postaci żółtej kartki, gdy zawodnik wykonuje nielegalne działanie lub ignoruje instrukcje sędziego. Trzy ostrzeżenia prowadzą do dyskwalifikacji. Ponadto każda żółta kartka przekazana wojownikowi zmniejsza o 10% premię należną mu za udział w wydarzeniu.
- Bez zawodów : W meczu, jeśli obaj zawodnicy poważnie łamią zasady, mecz ten zostanie ogłoszony jako „No Contest”.
Dyskwalifikacja za działania niezgodne z prawem
Następujące działania są uważane za nielegalne. Kiedy zawodnik popełnia którekolwiek z tych działań, otrzymuje od sędziego ostrzeżenie w postaci żółtej kartki. Każde ostrzeżenie będzie traktowane jako punkt karny, jeśli mecz zostanie rozstrzygnięty przez sędziów. Trzy ostrzeżenia prowadzą do dyskwalifikacji.
- 1. Żadnego tyłka głowy, żadnego ataku oka, żadnego wyrywania włosów, żadnego ugryzienia, żadnego palca w otworach.
- 2. Brak ataku pachwiny
- 3. Żadnych uderzeń pięścią (uderzenia, kopnięcia, łokcie) w tył głowy (okolica potyliczna i szyjna). Boki głowy i okolice uszu nie są uważane za zabronione.
- 4. Brak manipulacji małymi stawami (potrzeba kontrolowania co najmniej czterech palców u rąk i nóg).
- 5. Żadnego szturchania w głowę lub twarz.
- 6. Brak celowego wyrzucania przeciwnika poza ring.
- 7. Nie opuszczaj ringu celowo.
- 8. Nie trzymaj lin celowo. Nie opieraj ręki ani nogi na linach. Wieszanie się na linach daje natychmiastowe ostrzeżenie.
- 9. Nie nakładać na skórę olejku, maści, sprayu, wazeliny, kremu do masażu ani jakiejkolwiek innej substancji przed i w trakcie walki. Naruszenie tej zasady skutkuje dyskwalifikacją.
Pride FC Champions
Waga ciężka
Kategoria obejmuje zawodników powyżej 93 kg.
| Nie. | Nazwisko | Zdarzenie | Okres panowania | Tytuł obrony |
|---|---|---|---|---|
| 1 |
Antônio Rodrigo Nogueira pokonuje Heatha Herringa |
Pride 17 Tokio, Japonia |
3 listopada 2001 16 marca 2003 |
|
| 2 | Fedor Emelianenko |
Pride 25 Yokohama, Japonia |
16 marca 2003 | |
| - |
Antônio Rodrigo Nogueira pokonuje Mirko Filipovića o tymczasowy tytuł |
Pride Final Conflict 2003 Tokio, Japonia |
9 listopada 2003 31 grudnia 2004 |
|
| 2 |
Fedor Emelianenko pokonuje Antônio Rodrigo Nogueira za ujednolicenie tytułów |
Pride Shockwave 2004 Saitama, Japonia |
9 listopada 2003 31 grudnia 2004 |
1. pokonuje Mirko Filipovicia na Pride Final Conflict 2005 , 28 sierpnia 2005 2. |
Średnie wagi
Kategoria obejmuje zawodników o masie poniżej 93 kg.
| Nie. | Nazwisko | Zdarzenie | Okres panowania | Tytuł obrony |
|---|---|---|---|---|
| 1 |
Wanderlei Silva pokonuje Kazushi Sakurabę |
Pride 17 Tokio, Japonia |
3 listopada 2001 24 lutego 2007 |
1. pokonuje Kiyoshi Tamurę na Pride 19 , 24 lutego 2002 |
| 2 | Dan Henderson |
Pride 33 Las Vegas, Nevada, Stany Zjednoczone |
24 lutego 2007 |
Tytuł Pride FC w wadze średniej został połączony z tytułem UFC wagi półciężkiej na UFC 75 8 września 2007 roku, kiedy Quinton Jackson pokonał Dana Hendersona.
Półśrednia
W tej kategorii biorą udział zawodnicy o wadze poniżej 83 kg.
| Nie. | Nazwisko | Zdarzenie | Okres panowania | Tytuł obrony |
|---|---|---|---|---|
| 1 |
Dan Henderson pokonuje Murilo Bustamante |
Pride Shockwave 2005 Saitama, Japonia |
31 grudnia 2005 |
Tytuł półśredniej Pride FC jest zjednoczony z wagi średniej tytuł na UFC podczas UFC 82 , na 1 st marca 2008 roku, kiedy Anderson Silva pokonuje Dan Henderson.
Lekkie ciężary
Kategoria obejmuje zawodników o masie poniżej 73 kg.
Pierwszy tytuł Pride FC w wadze lekkiej przyznawany jest po turnieju zwanym Pride Lightweight Grand Prix , w którym bierze udział ośmiu zawodników. Ćwierćfinały i półfinały odbędą się na Pride Bushido 9 , 25 września 2005. Takanori Gomi wygrywa finał z Hayato Sakurai 31 grudnia na Pride Shockwave 2005 i zostaje pierwszym mistrzem tej kategorii.
| Nie. | Nazwisko | Zdarzenie | Okres panowania | Tytuł obrony |
|---|---|---|---|---|
| 1 |
Takanori Gomi pokonuje Hayato Sakurai |
Pride Shockwave 2005 Saitama, Japonia |
31 grudnia 2005 |
1. pokonuje Marcusa Aurelio na Pride Bushido 13 , 5 listopada 2006 |
Zwycięzcy turniejów
Po nieco ponad dwóch latach istnienia Pride FC organizuje swój pierwszy turniej o nazwie Pride Grand Prix . Rozpoczyna się 30 stycznia 2000 roku i gromadzi szesnastu zawodników bez limitu wagi. Przemieszcza się konkurencji na dwa wieczory, że od końca stycznia witają pierwszych osiem walk, podczas gdy czwarte, Półfabrykaty i końcowe są utrzymywane na 1 st maja Amerykański zapaśnik Mark Coleman wygrywa tę pierwszą edycję.
Następnie promocja organizuje corocznie od 2003 do 2006 roku jeden lub więcej turniejów w różnych kategoriach wagowych.
| Rok | Klasa wagowa | Mistrz | Finalista |
|---|---|---|---|
| 2000 | Wszystkie kategorie | Mark Coleman | Igor Vovchanchyn |
| 2003 | Średnie wagi | Wanderlei Silva | Quinton Jackson |
| 2004 | Waga ciężka | Fedor Emelianenko | Antônio Rodrigo Nogueira |
| 2005 | Średnie wagi | Maurício Rua | Ricardo Arona |
| Półśrednia | Dan Henderson | Murilo Bustamante | |
| Lekkie ciężary | Takanori Gomi | Hayato sakurai | |
| 2006 | Wszystkie kategorie | Mirko Filipović | Josh Barnett |
| Półśrednia | Kazuo misaki | Denis kang |
Uwagi i odniesienia
- Associated Press, „ UFC kupuje Pride za mniej niż $ 70 mln, ” w http://sports.espn.go.com , Associated Press,27 marca 2007(dostęp 17 grudnia 2008 )
- (w) „ Pride World Heavyweight Title ” on Wrestling-Titles (dostęp 6 sierpnia ) .
- (w) „ Pride Middleweight World Title ” on Wrestling-Titles (dostęp 21 lipca 2015 ) .
- UFC, „ UFC 75” W SPIKE TV TO NAJBARDZIEJ OGLĄDANE WYDARZENIE UFC W HISTORII ” ,11 września 2007 : "Dana White:" UFC 75 nie tylko pokazało walkę, która zjednoczyła 205 funtów Pride i tytuły UFC ... "" .
- (w) „ PRIDE Welterweight World Title ” on Wrestling-Titles (dostęp 21 lipca 2015 ) .
- (w) „ PRIDE World Lightweight Title ” , on Wrestling-Titles (dostęp 21 lipca 2015 ) .
- (w) „ Sherdog.com Preview: PRIDE Bushido Lightweight Grand Prix ” na Sherdog ,20 września 2005(dostęp 21 lipca 2015 ) .
- (w) Justin Faux, „ Forgotten Classics Volume One: Pride FC Openweight Grand Prix 2000 ” w Bleacher Report ,26 lipca 2010(dostęp 16 lipca 2015 ) .
Zobacz też
Powiązane artykuły
Linki zewnętrzne
- (en) Oficjalna strona