Dobrze hartowany Clavier I
Preludium i fuga nr 10 BWV 855 The Well-Tempered Clavier, Book I ( d ) | |||||||||
![]() E-moll | |||||||||
Preludium | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Metryczny |
![]() |
||||||||
Preludium. | |||||||||
Fuga | |||||||||
Głos | 2 | ||||||||
Metryczny |
![]() ![]() |
||||||||
Fuga. | |||||||||
Linki zewnętrzne | |||||||||
(en) Wyniki i informacje o IMSLP | |||||||||
( fr) Zagrana i animowana fuga (bach.nau.edu) | |||||||||
| |||||||||
Preludium i fuga e -moll ( BWV 855) jest para dziesiąta preludiów i fug z pierwszej książce z Das Wohltemperierte Klavier przez Jana Sebastiana Bacha , skompilowane około 1722 roku.
Preludium to ciągły ruch, który zwieńczony jest arioso z melodią ozdobioną intensywną ekspresją, aż do przerwania szybkiej i wirtuozowskiej toccaty . Fuga, nerwowa i dwugłosowa, rozpoczyna swój chromatyczny temat.
Nuty są tymczasowo wyłączone.Odnotowano, że preludium składa się z 41 taktów. W t. 23 zmiana tempa - jedno z nielicznych wskazań pozostawionych przez Bacha - na Presto . Utwór jest więc podzielony na dwie części: pierwszą łączącą bogatą melodię z wiecznym akompaniamentem idealnie regularnych szesnastkowych dźwięków i drugą, będącą swego rodzaju wirtuozowską toccatą, rozwijającą jedynie towarzyszące jej figury.
Charakterystyka2 głosy - ![]() ![]() |
Odnotowano fugę dwoma głosami ma długość 42 taktów. Jest to jedyna dwuczęściowa fuga w kolekcji (jest jeszcze tylko jedna dwuczęściowa fuga BWV 961). Przedmiotem jest dekompozycja doskonałego akordu modulującego w kierunku dominanty. Odpowiedź staje się „prawdziwa”, także moduluje, nie wracając do tonu głównego (wyjątkowy przypadek u Bacha): takt 5, fuga jest w F-
dur (dominanta dominanty).
Fuga składa się z dwóch równych części (t. 1–19), z transponowaną w t. 20 wymianą rąk. Każdy ma dwa wejścia i dwie rozrywki. W t. 19 i 38 pojawiają się dwa takty homofoniczne, bardzo nietypowe w fucie, w t. 19 i 38. Fuga kończy się małą kodą (t. 39) nad czterema taktami, która ponownie eksponuje część tematu.
Nuty są tymczasowo wyłączone.Preludium znane jest w starszym stanie, ograniczonym do pierwszych 23 taktów, w Klavierbüchlein (855a). Transformacja jest radykalna: Bach dodaje drugą sekcję, oznaczoną Presto , ale przede wszystkim przekształca platerowane akordy prawą ręką w arioso o intensywnej ekspresji.
Nuty są tymczasowo wyłączone.Théodore Dubois stworzył wersję na fortepian na cztery ręce , wydaną w 1914 roku.