W biologii plastyczność jest pojęciem odpowiadającym amplitudzie zmienności związanej z cechą dotyczącą jednostki lub populacji w kontekście, a nawet wielu kontekstach. Im mniejsza zmienność związana z cechą, tym bardziej będzie kwalifikowana jako wyznacznik; z drugiej strony, im większa jest zmienność związana z linią, tym bardziej będzie ona kwalifikowana lub nawet kwalifikowana jako plastyczna.
Nie ma prawdziwego określenia, czym jest plastyczność ani cech, których ona dotyczy, wiedząc, że lekarze i biolodzy mówią o niej tak samo, aby zakwalifikować daną cechę, jak samą cechę (np. Mózg jest czasami określany jako plastik, ale mówimy więcej łatwo o plastyczności mózgu jako cechy wielokrotnie wybieranej w ewolucyjnej historii zwierząt ). Plastyczność obserwuje się w badaniach rozwoju , anatomii , morfologii , zachowania itp.
Jest to szczególnie złożona koncepcja, której nie należy mylić z określoną różnorodnością cechy w populacji (np. W populacji występują różne pigmentacje skóry: jest to specyficzna odmiana cechy „pigmentacja skóry”; podczas gdy opalenizna jest inną rodzaj zmienności związanej z tą samą cechą, która wskazuje na pewną plastyczność pigmentu).
Plastyczność w biologii jest złożoną właściwością, ponieważ wyznacza wiele mechanizmów, które można znaleźć na różnych poziomach integracji biologii:
Ta właściwość występuje na różnych poziomach zagnieżdżenia i nie można wytłumaczyć obserwowanej plastyczności w jednej skali plastycznością dolnej skali. Możemy zatem uznać, że plastyczność jest złożonym zjawiskiem.