Bièvre plain | ||||
Południowo-wschodni kraniec równiny, w Rives | ||||
Kraj | Francja | |||
---|---|---|---|---|
Region francuski | Owernia-Rodan-Alpy | |||
Departament francuski | Isere | |||
Główne miasta |
La Côte-Saint-André Saint-Étienne-de-Saint-Geoirs Saint-Siméon-de-Bressieux - Le Grand-Lemps |
|||
Siedziba kraju | Cote-Saint-André | |||
Informacje kontaktowe | 45 ° 22 ′ szerokości geograficznej północnej, 5 ° 24 ′ długości geograficznej wschodniej | |||
Przybliżony obszar | 200 km 2 | |||
Produkcja | Pszenica, przemysł | |||
Gminy | 44 | |||
Ogół populacji | 40000 mieszk. (2006) | |||
Sąsiadujące regiony naturalne |
Region Voironnais - Terre Froides - Dolina Isère | |||
Geolokalizacja na mapie: Francja
| ||||
Zwykły Bièvre , zwane czasem zwykły Bièvre lub Bièvre plateau , to zwykły rozciągający się od wschodu na zachód, około sześciu kilometrów szerokości i około trzydziestu długo, znajduje się w Isère . Jest domem dla małych miasteczek La Côte-Saint-André , Saint-Étienne-de-Saint-Geoirs , Saint-Siméon-de-Bressieux i Le Grand-Lemps , a także lotniska Grenoble . Równina znajduje się około trzydziestu kilometrów od Grenoble .
Nazwa równiny pochodzi od galijskiego słowa - bebros, które w języku francuskim dało słowo bièvre na oznaczenie bobra , zwierzęcia, które żyło w rzekach równiny, gdy była pokryta lasami.
Równina graniczy od południa z płaskowyżem Chambaran, a od północy z Terres froides . Te dwie płaskorzeźby dominują na równinie średnio około 190 metrów, ale ta wysokość może sięgać trzystu metrów. Samo La Bièvre dominuje nad doliną Isère na południowym wschodzie przez prawie 250 metrów.
Bièvre stopniowo obniża się ze wschodu na zachód; po wschodniej stronie równina wznosi się do ok. 430 m, a po zachodniej opada do 280 m.
Podłoże równiny Bièvre powstało w miocenie , ma od 23 do 8 mln lat , kiedy melasa została osadzona na dnie morza epikontynentalnego . Po kilku epizodach transgresji i regresji morskiej epizody zlodowacenia następują po sobie podczas czwartorzędu , lodowców Rodanu i Isère pokrywających region pod warstwą lodu o grubości kilkuset metrów. Sektor znajduje się u wylotu dolin alpejskich, a lodowce rozciągają się następnie na równinie podgórskiej w postaci płatów lodowych . To jest Isère, która zajmuje teren równiny Bièvre. Lód i jego roztopiona woda narażają melasę Chambarran i Bonnevaux na znaczną erozję wodnolodowcową , w szczególności na równinie Bièvre. Stopniowo do melasy miocenu dochodzi się przez wykopanie doliny w niecce o mało zaznaczonych krawędziach i bardzo płaskim dnie, po którym wędruje po roztopionej wodzie, czyniąc równinę sandurem . U szczytu zlodowacenia Riss 450 000 lat temu płat lodowca Isère zajmuje równinę Bièvre do wysokości Beaurepaire , a dolną część do Rodanu przemierza woda roztopowa. Lodowiec będący w fazie odwrotu, Bièvre jest stopniowo uwalniany z lodu do tego stopnia, że w ostatnim Riss 170 000 lat temu lodowiec zajmuje tylko górną część doliny w pobliżu Côte-Saint-André . Podczas następnego zlodowacenia Würm 30 000 lat temu lodowiec Isère powrócił do Bièvre, ale zajmował tylko sektory Beaucroissant i Colombe . Kiedy lód w końcu ustąpi, klimat umiarkowany pozwala na przybycie europejskiego lasu, który tworzy obecne gleby .
Na terytorium Bièvre nie ma już lasów, ale na równinie rolniczej ukształtował się ekosystem.
W średniowieczu porośnięty był ogromnym lasem; dziś jest to słabo zurbanizowana równina rolnicza.
Gospodarka opiera się na przemyśle, a coraz mniej na gospodarstwach rolnych.