Pitts Special
| Pitts Special S1 | |
| |
| Producent samolotów | Aviat |
|---|---|
| Rodzaj | Dwupłatowy samolot akrobacyjny |
| Motoryzacja | |
| Silnik | Lycoming AEIO 360 |
| Moc | 200 KM |
| Wymiary | |
Pitts Special jest dwupłatowy samolot akrobacyjny zaprojektowany przez Curtisa Pitts , który ma na koncie więcej zwycięstw niż konkurencyjne jakiegokolwiek innego statku powietrznego od momentu jego pierwszego lotu w 1944 roku . Pitts Special dominuje konkurencja w latach 1960 i 1970, a nawet na początku XXI -go wieku, pozostaje ona skuteczna płaszczyzna konkurowania w niższych kategoriach.
Rozwój i historia
Niewiele samolotów zaznaczyło swój czas tak, jak Pitts Special, a obecnie produkowany samolot jest bardzo zbliżony do oryginalnego modelu, który odbył swój pierwszy lot w 1944 roku. Wiele samolotów zbudowanych przez Pittsa miało na kabinie tchórzliwy wzór i zostało pieszczotliwie nazywanych smród („śmierdzący”!). Tak więc dwumiejscowy prototyp S-2B został nazwany wielkim śmierdzącym, super śmierdzącym S1-11B i śmierdzącym macho Model 12 .
Curtis Pitts zmarł w wieku 89 lat, a po jego śmierci nadal pracował nad prototypem Pitts Special Model 14, obezwładnionego dwumiejscowego samochodu wyposażonego w rosyjski silnik gwiazdowy o mocy 400 KM, który znajdujemy na Sukhoï 31 .
Dziś Amerykańska firma Aviat posiada certyfikaty i prawa Pitts Special, ale także Eagle II , samolotu bardzo podobnego do Pitts Special.
Dzisiaj
Certyfikowana wersja Pitts Special jest produkowana w Stanach Zjednoczonych przez Aviat w Afton . Istnieje wersja jednoosobowa S1 wyposażona w 4-cylindrowy silnik Lycoming AEIO-360 o mocy 200 KM lub dwumiejscowa wersja S2 wyposażona w 4-cylindrowy silnik Lycoming AEIO-360 A1A o mocy 200 KM typ S-2A, oraz 6-cylindrowy silnik Lycoming AEIO-540 o mocy 260 KM, typ S-2B.
Pitts Special od dawna dominuje w wyższych kategoriach światowych akrobacji akrobacyjnych, aż do pojawienia się w latach 70. i 80. wysokowydajnych jednomiejscowych pojazdów, które wyparły go w kategorii nieograniczonej. Jednak Pitts pozostają konkurencyjni w niższych kategoriach i nadal występują na pokazach lotniczych ze względu na ich niepowtarzalny wygląd i niesamowitą żywotność. Wiele przykładów wykonali również amatorzy zgodnie z oficjalnymi planami.
Warianty
- Wersje S1 to jednomiejscowe, a tandemowe S2 dwumiejscowe. Wszystkie wywodzą się z samolotu z 1944 roku, rozsławionego w latach 60. przez Betty Skelton (en) , Caro Bayley ;
- S-1C: samolot do zbudowania z planów. Skrzydło bez dwuścienne, 2 płetwy, silniki od 85 do 180 KM . Śmigło o stałym skoku;
- S-1D: S1C z 4 żebrami;
- S-1E: S1-S do zbudowania wyposażony w symetryczne skrzydło;
- S-1F: Wariant hobbysty S1 ze skrzydłem Falcon , prostymi końcówkami i powiększonymi lotkami. Silnik 200 KM , zmienne fazy rozrządu;
- S-1S: hobbystyczne lub fabryczne silniki 180 lub 200 KM , stały rozrząd, symetryczne skrzydło, 4 lotki;
- S-1T: wersja fabryczna, silnik 200 KM , zmienny skok, symetryczne skrzydło i 4 lotki;
- S-1-11B: wersja specjalna, silnik + 300 KM, konstrukcja hobbystyczna, zestaw lub fabryka. Śmigło trójłopatowe o zmiennym skoku;
- S-2A: 200 KM , zmienny skok, 4 płetwy, wbudowany szeregowo, symetryczny profil skrzydła;
- S-2B: 260 KM , zmienny skok, 4 lotki, powiększony kadłub, opcjonalne kompozytowe 3-łopatowe śmigło, produkowane seryjnie;
- S-2C: ulepszona wersja S-2B, standardowe 3-łopatowe śmigło, powiększona płetwa. Samolot w produkcji w 2007 roku;
- S-2E: S-2A lub S-2B w zestawie;
- S-2S: jednomiejscowa wersja samolotu S-2B, używana na spotkaniach takich gwiazd jak Jim LeRoy z Bulldog Airshows ;
- Model 12 : Wersja specjalna wyposażona w rosyjski silnik gwiazdowy M14P o mocy 360 KM ;
- Model 13: projekt jednopłatowego coupe;
- Model 14: Nowy projekt prowadzony przez Steen Aero Lab: dwumiejscowy, 400 KM ;
- Model 15: Prezentowany przez Steen Aero Lab jako lekki i sportowy jednopłat;
- Raptor: Oparty na Modelu 12, jednopłatowej wersji samolotu, wydanej przez firmę Jim Kimball Enterprises .