Kamień Przeznaczenia

Stone of Fate ( szkocki gaelicki  : Lia Fail ), znany również jako Kamień ze Scone , w Coronation Stone'a , Jakuba poduszce, a Tanist Stone'a , jest blok piaskowca , używane w rytuałach koronacyjnych w Wielkiej Brytanii .

Opis i historia kamienia

W mitologii celtyckiej , Lia Fail był jednym z pięciu magicznych kamieni przywiezionych z Irlandii przez Tuatha De Danann ( kamień Fal de Tara ). Kiedy prawowity król Irlandii stawia na nim nogi, mówi się, że kamień ryczy z radości.

Według tradycji uważa się, że był to kamień, którego Jakub użył jako poduszki. Pierwotnie uważano, że był używany jako kamień koronacyjny dla wczesnych szkockich królów Dal Riada , którzy mieszkali w Irlandii. Kiedy najechali Kaledonię , mówi się, że zabrali ją ze sobą w tym celu. Według (późnej) legendy kamień został przetransportowany do Szkocji przez egipską księżniczkę Scota (która nadała Szkocji nazwę Szkocja ). W szczególności Gathelus, przodek Szkotów, udał się do Egiptu, gdzie miał rzekomo poślubić Scotę przez swojego ojca, faraona.

Królowie Szkocji byli święci stojąc na kamieniu podczas ceremonii koronacji, prawdopodobnie od czasu Kennetha Mac Alpina , około 847 roku . Ustalono, że królowie Szkotów byli intronizowani w Scone przynajmniej od 877 lub 878 roku. Kamień był przechowywany w zrujnowanym wówczas opactwie Scone niedaleko Perth . Zgodnie z tradycją żaden król nie mógł rządzić Szkocją bez siedzenia na Kamieniu Scone, a zgodnie z inną tradycją królestwo należałoby do Szkotów, dopóki kamień pozostał w ich kraju.

Ostatni król Szkocji zostać koronowany na Kamień ze Scone był Jan Balliol The30 listopada 1292. Musiał zatriumfować nad konkurentami i zapłacić angielskiemu królowi Edwardowi I er przysięgę wierności, która uczyniła jego zwierzchnika. Ale pragnienie Edwarda, aby odczuć całą swoją wagę obowiązki nałożone przez nowe ujarzmienie Szkotów na angielskiego króla, doprowadziło do ruchu buntu, w którym Balliol przejął inicjatywę, wypierając się przysięgi złożonej Edwardowi. W późniejszej kampanii wojskowej zwyciężył Edward, który w 1296 roku zdobył, między innymi symbole szkockiej rodziny królewskiej, Kamień Scone . Kamień został zabrany jako łup wojenny i zabrany do Opactwa Westminsterskiego, gdzie został umieszczony pod Tronem Króla Edwarda (Tron Koronacyjny ), na którym siedzieli angielscy władcy, aby symbolizować ich panowanie zarówno nad Szkocją, jak i nad Anglią . Istnieją jednak wątpliwości co do autentyczności kamienia zabranego przez Edwarda - sugerowano, że mnisi w Scone Palace albo ukryli oryginał w rzece Tay, albo pochowali go na wzgórzu Dunsiana. Jeśli to prawda, możliwe, że wojska angielskie zostały oszukane kolejnym kamieniem, co mogłoby wyjaśniać, dlaczego opisy tamtych czasów nie pasują. Jeśli mnisi ukryli oryginalny kamień, zrobili to dobrze, ponieważ nigdy go nie znaleziono. Jednak Rycerze Świątyni twierdzili również, że kamień był w ich posiadaniu.

W traktacie z Northampton podpisanym przez Edwarda III w 1328 r. Zobowiązał się on do zwrotu kamienia, czego nigdy nie uczynił.

Odzyskiwanie kamienia

W Boże Narodzenie 1950 r. Grupa szkockich studentów Patriotyki pod przewodnictwem Iana Robertsona Hamiltona postanowiła przejąć kamień opactwa Westminster. W akcji pozwolili jej upaść, a ona rozpadła się na dwie części. Po kilku tygodniach ukrywania go w Kent , zaryzykowali blokadę drogi do granicy i wrócili do Szkocji z kamieniem ukrytym w bagażniku pożyczonego samochodu. Ten kamień został wysłany do ważnego polityka Z Glasgow, który zorganizował profesjonalną naprawę i przechowanie.

Brytyjski rząd nakazał przeprowadzenie poważnych poszukiwań, ale bezskutecznie. Na początku kwietnia następnego roku Szkoci, wierząc, że rząd ugnie się przed opinią publiczną i nie ośmieli się jej zażądać, symbolicznie umieścili go na ołtarzu opactwa Arbroath , w miejscu podpisania Deklaracji z Arbroath . Ale kiedy poinformowano londyńską policję, kamień został szybko i dyskretnie przewieziony do Westminsteru, jeszcze bardziej degradując stosunki między obiema społecznościami.

W 1953 roku po raz ostatni Kamień Przeznaczenia został użyty do królewskiej koronacji z koronacją Elżbiety II .

W 1996 roku rząd brytyjski podjął decyzję o zwrocie Stone of Scone do Szkocji. Plik15 listopada 1996Po ceremonii przekazania, został umieszczony w pokoju Korony , Zamek w Edynburgu . Niektórzy Szkoci uważają jednak, że należało go umieścić w mniej symbolicznym miejscu. Jednak nadal będzie tymczasowo wysyłana do Westminster na ceremonie koronacyjne.

L ' Òran na cloiche , słynna gaelicka piosenka skomponowana przez Dòmhnalla Ruadha Phàisliga , przywołuje na myśl odzyskanie kamienia.

W kulturze popularnej

Odcinek serii Highlander (sezon 5, odcinek 15) mówi, że kamień został skradziony w 1950 roku nie przez studentów, ale przez Duncana MacLeoda i jego przyjaciół, aby sprowadzić kamień z powrotem do Szkocji.

Uwagi i odniesienia

  1. Leabor gebala - książka o najazdach Irlandii Henry'ego Lizeraya 1884
  2. Bruno Dumézil , „  Bajeczne przeznaczenie kamienia Scone  ”, Historia ,lipiec 2018( czytaj online )
  3. „  Kamień koronacyjny, Opactwo Westminsterskie, Londyn  ” , na temat pana Keitha
  4. Michel Ducheim, History of Scotland , Fayard, 1998, str.  533 .
  5. Kamień suwerenności: kamień Scone w odniesieniu do mitologii celtyckiej. Fabien Regnier 1998
  6. „  Honours of Scotland and the Stone of Destiny  ” , w witrynie Visit Scotland
  7. (w) The Cludgie Stane of Destiny autorstwa Robbie the Pict , strona electricscotland.com, dostęp 3 czerwca 2014
  8. (w) „  20 faktów ujawnionych na temat Kamienia Przeznaczenia  ” , na historicenvironment.scot ,29 listopada 2016 r(dostęp na 1 st września 2018 ) .
  9. (w) "  Stone of Destiny  " , na edinburghcastle.scot (dostęp na 1 st września 2018 ) .

Zobacz też

Filmografia

Powiązane artykuły