| Narodziny | 1598 |
|---|---|
| Śmierć | 1665 |
| Rodzeństwo | Etienne de Flacourt |
Pierre de Beausse (1598-1665), członek pierwszej Kompanii Wschodnioindyjskiej , przez krótki czas pełnił funkcję Pierwszego Doradcy Suwerennej Rady Wyspy Dauphine (Madagaskar).
Urodził się w Orleanie w 1598 roku i został ochrzczony dnia29 styczniaw kościele św. Pawła. Nie znał swojego ojca, który zmarł na zarazę kilka miesięcy wcześniej (02-09-1597). Elisabeth de Loynes , jego matka, poślubi w 1600 r. Étienne de Flacourt , mieszczański kupiec z miasta. Tak wychowywał się ze swoimi przyrodnimi braćmi Flacourtami. Po opuszczeniu rodzinnego miasta ożenił się w 1637 roku w Paryżu z Denise Picart. Urodziło się co najmniej pięcioro dzieci, w tym syn Louis de Beausse ( 1639-1716 ), który został przyjęty w 1693 r., Hérault, król herbowy z rozkazów królewskich , zastępując Louisa Blouina, pierwszego lokaja króla. W chwili ślubu Pierre de Beausse był zwykłym sekretarzem komnaty królewskiej . Ale już widzimy go w kontakcie ze światem marynarki wojennej: jego wuj, Julius de Loynes , sekretarz generalny marynarki; Louis Picart i François Leconte, generalny skarbnik marynarki wojennej oraz Pierre de La Brosse , sieur de Rigault, kapitan marynarki. Pełnił różne stanowiska, z których nie czerpał dużych zysków: pierwszy urzędnik w częściach codziennych (1645), kolekcjoner rozmiarów z Sarlat (1652).
W 1642 roku Richelieu stworzył pierwszą Kompanię Wschodnioindyjską. Wśród partnerów są Fouquet, Captain Rigault, Uncle de Loynes i Pierre de Beausse, który posiada trzy z dwudziestu czterech udziałów. Firma ta powierzyła w 1648 r. Misję zarządzania powstaniem Fort-Dauphin Étienne de Flacourt, przyrodni brat Pierre'a de Beausse. Został mianowany w 1644 r. Pierwszym doradcą w radzie firmy . Wydarzenia na Frondzie przysparzają kłopotów de Beausse, który nie może spłacić swoich długów po połknięciu posagu żony. W 1660 roku Étienne de Flacourt zmarł na morzu podczas podróży powrotnej do Fort-Dauphin . W 1664 roku Colbert założył drugą Kompanię Wschodnioindyjską, a Pierre de Beausse, już bardzo stary, zaproponował, że pokieruje założeniem Fort-Dauphin, pustego po śmierci jego przyrodniego brata. Był uważany za najlepiej wykształconego do tej odpowiedzialności, ponieważ posiadał wspomnienia pozostawione przez Étienne de Flacourt . W ten sposób został mianowany przewodniczącym Rady Szczególnej, pierwszym doradcą Suwerennej Rady Wyspy Dauphine i Strażnikiem Pieczęci Francji w Indiach Wschodnich . Po złożeniu przysięgi opuścił Paryż dalej30 października 1664w towarzystwie kilku powierników firmy. Przybył do Nantes, wsiadł tylko do8 marcaz flotą czterech statków. Z 400 osadników wybranych do wyjazdu na Ocean Indyjski pojawiło się tylko 288. Wśród nich był François Martin, przyszły założyciel francuskiego kontuaru w Pondicherry. Ze względu na spory, które wybuchły podczas przeprawy, de Beausse wolał wyprzedzić resztę eskadry, aby dotrzeć jako pierwszy na Madagaskar i ugruntować swoją władzę. Plik11 czerwca 1665The Saint-Paul był pierwszy przyjazd w Fort-Dauphin. De Beausse zwolnił Champmargou ze stanowiska i objął dowództwo. Działa „jak absolutny mistrz, nie komunikując nikomu niczego”. „ Ale zmęczenie podróżą i podeszły wiek zmuszą go do położenia się do łóżka. Wyłączy się14 grudnia 1665. Wspomnienia Souchu de Rennefort dotyczą ostatnich chwil gubernatora. Po jego śmierci założenie Fort-Dauphin zostanie porzucone. W 1671 roku był to inny Orleanis, Jacob Blanquet de la Haye , odznaczony pompatycznym tytułem wicekróla Indii, który odzyskał Madagaskar i wyspę Bourbon.
Gérard Héau, Genealogia and History of the Beausse Family , Donnery, 2009.