Pierre Schyven

Pierre Schyven Biografia

Narodziny	22 grudnia 1827 r. Ixelles
Śmierć	6 czerwca 1916(w wieku 88 lat) Ixelles
Narodowość	belgijski
Czynność	Budowniczy organów

Marka lub logo

Piotr Schyven (*22 grudnia 1827 r.w Ixelles ; †6 czerwca 1916w Ixelles ) jest belgijskim budowniczym organów . Jego nazwisko jest czasami pisane Schijven w publikacjach w języku flamandzkim.

Uczeń Józefa Merklina od powstania warsztatu w 1843 roku, osiem lat później został mianowany majsterem i brygadzistą. Reprezentuje Merklina od 1870 roku, kiedy porzucił swoje warsztaty w Belgii. W 1873 lub 1875 roku (dwie daty znajdujemy w tym samym źródle) założył własną firmę „Pierre Schyven & Cie”, mieszczącą się przy 25 rue Francart w Ixelles. Pracował do około 1902 roku, kiedy to firma została przemianowana na „P. Schyven et fils”, z siedzibą przy rue Francart 19. Schyven zbudował ponad sto instrumentów głównie w Belgii, 34 we Francji, 4 w Anglii, 5 w Ameryce Południowej, 1 w Australii i kilka w Holandii. Jego syn Franciszek kontynuuje działalność do I st wojna światowa. Organy z tego okresu sygnowane są "Pierre Schyven & fils".

Działając początkowo w stylu Josepha Merklina, wyróżnił się wprowadzeniem systemu zdwojenia, opatentowanego w 1882 roku dla sprężyn tłokowych, a następnie w 1883 roku dla sprężyn rejestrowych. Później użyje rurowego systemu pneumatycznego pochodzącego od Weigle'a.

Pracuje

(C) = konstrukcja

w Belgii

• 1874 Bruksela, kolegiata Notre-Dame de Laeken
• 1876 ​​​​Brugia, Magdalenakerk (Ste Marie Madeleine), z licznymi powtórzeniami
• 1878 Bouillon , kościół Saints-Pierre et Paul
• 1879 Châtelet
• 1888 Antoing, kościół dekanalny Saint-Pierre: 2 klawiatury (56) i pedały mechaniczne (27) o 21 stopniach (zmodyfikowane przez Georgesa Delmotte w 1972)
• 1888 Liège , Filharmonia
• 1888 Kortrijk, kościół dekanalny św. Marcina; mocno zrewidowany przez Loncke w 1954 roku
• 1890 Bruksela , kościół Notre-Dame de la Chapelle  ; przekładnie rurowe
• 1891 Antwerpia, wielkie organy katedry Matki Bożej w Antwerpii - zachowane
• 1898 Tongre-Notre-Dame, Bazylika Notre-Dameme
• 1900 Ostenda, klasztor sióstr Najświętszego Serca, z podziałami i dobudówkami. Organy przeniesione w 1980 roku do Stene, St François d'Assise
• 1905 Gullegem (Wevelgem), kościół Saint-Amand
• 1907 Ostenda, kościół św Piotra i Pawła

we Francji

• 1874 Douai, św. Jakuba, organy chóru (C)
• 1875 Wambrechies (koło Lille, Francja), St Vaast (C) - zachowane
• 1880 Lille , ND de Consolation; mechaniczna z duplikatami (C) - zachowana
• 1880 Douai, św. Jacques (C)
• 1881 Reims, St Thomas
• 1883 Lille, Sacré-Cœur (C) - zachowane
• 1884 Lille, Ste Catherine (C) - zachowane
• 1885 Roubaix, Ste Elisabeth (C) - zachowane
• 1886 Reims, St Jacques - całkowicie przekształcone przez Gonzaleza
• 1894 lub 1896 Lambersart (Lille), St Calixte (C); przekładnie rurowe - zachowane
• 1895 Lille, Ste Marie Madeleine (trakcja pneumatyczna i rejestracja) (C) - w ruinie, brak rur
• 1897 Cambrai, ND de Grâce - przebudowany przez Auguste Convers
• 1898 Aÿ, St Brice (od przekształcenia przez A. Kerna)
• 1901 Tourcoing, Sacré-Cœur (pneumatyczny) (C) - zachowany
• 1938 Noyen-sur-Sarthe , Eglise Saint-Germain, otwarcie organów 21 lipca 1938. Organy finansowane są z nowego podatku od polowań strzeżonych, wprowadzonego przez burmistrza Alberta Leret d'Aubigny - zachowane

Data do określenia:

• Châlons en Champagne, St Jean, organy chórowe; mechaniczna z powieleniami i przedłużeniami (C) - zachowana
• Roubaix, St Redempteur, organy trybuna; dwie klawiatury i pedały, przekładnie pneumatyczne (C) - zachowane
• Lille, Ste Catherine, organy chóru (system transmisyjny): prawdopodobnie po 1879 r. (C). - znikł

Bibliografia

• West-Vlaamse Orgelklanken, Luc Lannoo i Kamiel D'Hooghe, wyd. Marc van de Wiele, ( ISBN  90-6966-118-7 )
• Artykuł Jeana Ferrarda w: Malou Haine, Nicolas Meeùs: słownik twórców instrumentów muzycznych..., Mardaga, 1986

1. Miejsce na organach Bouillon
2. Szczegóły dotyczące organów filharmonii
3. Organy Schyven z Notre Dame de la Chapelle
4. Orgues de Wallonie , Ministerstwo Regionu Walonii ,1998( ISBN  2-87401-050-2 )
5. strona o organach św. Vaasta
6. strona o organach ND de Consolation
7. Strona o organach św. Jakuba w Douai
8. strona na organach Sacré Coeur w Lille
9. strona o organach św. Katarzyny
10. Strona na organach Schyvena św. Kaliksta, Lambersart
11. strona o organach św. Marii Madeleine w Lille
12. strona o organach Schyven z Sacré-Cœur, Tourcoing
13. Zbiór Jean Cau z departamentalnych archiwów Północy
14. Strona na organach chóru św. Katarzyny, Lille

Linki zewnętrzne

http://www.reflexcity.net/bruxelles/communes/ixelles/rue-francart/schyven-pierre-et-fils